"เราเริ่มต้นจากอะไรเล็กๆและสร้างทางเดินของพวกเราเอง นี่คือเรื่องราวที่เราต้องการเขียนครับ BTS นั้นเติบโตอย่างต่อเนื่องและผมก็คิดว่าการแสดงว่าเราเป็นใครต่อผู้คนจำนวนมาก คือสิ่งที่ถูกต้องที่เราควรทำในขณะนี้ นั่นเป็น้หตุผลว่าทำไมเราถึงเติบโตและขยายตัวอย่างต่อเนื่องครับ" - จิน

"เห็นมันกับทำมันนั้นแตกต่างกันนะครับ เวลาที่เป็นเพลงเมดเลย์ที่มันไม่มีท่าเต้น มันให้ความรู้สึกว่าไม่สนุก 'ผมต้องทำให้มากกว่านี้' ผมคิดแบบนั้น ผมไม่รู้สิครับ ผมรู้สึกกระวนกระวาย ผมเลยต้องทำมันให้หนักขึ้น เมื่อมันจบลงผมหายใจหนักจนเจ็บไหปลาร้าไปหมด แต่ว่ามันก็ดีขึ้นอย่างรวดเร็วครับ" - จีมิน

"ผมถามตัวเองว่า 'ทำไมไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย?' มันเคยทำให้ผมเครียดมากๆครับ "มันจะออกมาแล้วล่ะ" ผมเชื่อแบบนั้น" - ชูก้า

"ในหลายๆทาง พวกเรานั้นไม่เคยเต้นดีเลยครับ ผมเองก็มีข้อบกพร่องมากมาย ด้านโวคอลเองก็เหมือนกัน ถ้าจะให้พูดกันตรงๆและมันก็มีคำวิจารณ์มากมายเลยล่ะครับ" - เจโฮป

"เรากำลังทำหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่ใช่แค่คอนเสิร์ตของเรา เราได้อันดับ 1 ในชาร์ต Billboard เราได้แสดงในงานประกาศรางวัล เราได้รับรางวัล ... แน่นอนว่าเราไม่ได้แสดงหรือทำดนตรีเพื่อพยายามตอบสนองความคาดหวังเหล่านั้นทั้งหมด แต่เราเองก็ไม่สามารถละทิ้งความคาดหวังเหล่านั้นได้เช่นกัน" - ชูก้า

"ผมคิดว่ามันเป็นอะไรที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ พูดตามตรงนะ ผมพนันได้เลยว่าผมไม่ใช่คนเดียวแน่นอน สมาชิกคนอื่น ๆ อาจได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน ผมแน่ใจว่าจะมีอาการปวดเมื่อย และผมแน่ใจว่าพวกเขาเก็บเอาไว้กับตัวเอง มีคนหลายหมื่นคนอยู่ตรงนั้น บางทีผมก็ไม่ต้องการปล่อยให้มันเป็นเช่นนั้น ผมคิดว่ามันมีเหตุผลมากมายเลยล่ะ" - จีมิน

"BTS กลายเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มากเลยครับ ถ้าผมไม่สามารถทำมันได้ ไม่สามารถเติมเต็มมันได้ นั่นมันทั้งกดดันและน่ากลัวเลยนะ" - จองกุก

"ตั้งแต่ที่ผมเดบิวต์มา สิ่งที่มีความสุขที่สุดคือผมไม่ต้องคอยกังวลกับการถามตัวเองครับว่า 'ถ้าเกิดไม่มีใครฟังล่ะ?' ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันตั้งแต่เมื่อไหร่ อาจจะเป็นช่วงราวๆเพลง RUN ถูกปล่อยออกมา ไม่ว่าจะมีใครฟังหรือไม่ ผมไม่จำเป็นต้องไปกังวลเกี่ยวกับมันแล้วครับ สำหรับผมในตอนนั้น...ไม่ใช่ว่ามันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้วหรอ? ตอนที่สิ่งที่ผมกังวลที่สุดได้ถูกแก้ปัญหาแล้ว" - RM

"เวลาที่ผู้คนทำอะไรที่แตกต่างกัน เมื่อมันผ่านไปสักพักพวกเขาก็จะลืมว่าทำไมพวกเขาถึงทำมัน การทำงานมันส่งผลกระทบในเชิงบวกให้กับสังคม และทีนี้เราก็ใส่แพชชั่นเข้าไป นั่นมันเป็นอะไรที่มากกว่าที่คุณคาดหวังเอาไว้อีก นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ผมอยากทำมัน ผมโชคดีที่ผมได้เจอคน(เมมเบอร์)ที่มาเติมเต็มข้อบกพร่องของผม นั่นเลยทำให้ผมสามารถทำมันได้ครับ" - RM

"ผมพูดอยู่เสมอครับแต่ว่าผมใช้ชีวิตเพื่อที่จะได้รักตัวเอง ผมอายุ 25 ปี และมันไม่ง่ายเลยเพราะผมยังเด็ก ผมอยากที่จะรักตัวเองครับ เราควรมาหาทางไปด้วยกันไหม?" - RM 

"ความสุขหรอครับ? ผมจะพูดยังไงดีล่ะ ผมอายนะถ้าจะบอกว่าตัวเองมีความสุข แต่จะให้บอกว่าผมไม่มีความสุขมันก็ไม่ใช่เหมือนกัน ยังไงก็ตาม ถ้าจะคิดง่ายๆเลยผมกำลังทำอะไรสักอย่างที่ผมอยากทำ ผมกำลังยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ แค่คิดถึงมันนั่นก็ทำให้ผมคิดว่าผมมีความสุขแล้วล่ะครับ" - เจโฮป

"แต่ผมก็ไม่มั่นใจหรอกนะ ว่าผมมีความสุขจริงๆหรืเปล่า ผมไม่เคยมีความมั่นใจเกี่ยวกับคำถามแบบนี้เลย มันเหมือนคำว่าผมยังไม่เจอคำตอบจริงๆสักที" - เจโฮป

"ผมมาไกลขนาดนี้แล้ว ผมโตขึ้นมาก ผมไม่เคยคิดถึงสิ่งเหล่านั้นเลยครับ หลาย ๆ คนมาที่คอนเสิร์ตของเราแทนที่จะคิดอะไรเหล่านั้น ผมกลับคิดว่า 'ผมแค่มีความสุข' ผมสามารถเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้กับพวกเขาได้ เหมือนเด็กเลยครับ เพลิดเพลินกับช่วงเวลาเหล่านั้น บางทีผมก็คิดว่ามันอาจจะดีสำหรับผมแล้วในช่วงเวลานี้ที่จะไม่คิดอะไรมากเกินไปหรือจริงจังเกินไป เพราะช่วงเวลาที่ผมรู้สึกนั้นมันสามารถกลายเป็นภาระได้" - จิน

"มันเป็นช่วงต้นปีครับ มันเริ่มยากเมื่อผมสงสัยและมีคำถามกับตัวเองว่าทำไมผมถึงใช้ชีวิตแบบนี้ ผมรู้สึกลบกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำมาจนถึงตอนนี้เลยครับ  สิ่งที่มันเปลี่ยนผมก็คือตอนที่ผมเห็นความสำคัญของการมองหาความสุขแต่มันก็ขึ้นอยู่กับความคิดของคุณด้วย มันไม่มีความหวังหรอกครับเมื่อคุณเริ่มคิดว่า 'ฉันกำลังทำอะไรอยู่นะ?' แต่ว่าพอคุณคิดว่า 'นี่มันสนุกจัง' มันก็จะเป็นแบบนั้นล่ะครับ นั่นคือสิ่งที่ผมคิด เอาจริงๆพวกเราต่างก็รู้ทฤษฎีนี้กันอยู่แล้วล่ะแต่สิ่งที่มันยากคือการคิดให้ได้แบบนั้นต่างหาก" - จีมิน

"พูดกันตามตรงแล้วมันเป็นเรื่องของปริมาณและคุณภาพครับ นี่คือวิธีที่ผมใส่มันลงไป เทศกาลเฉลิมฉลองนั้นสั้น แต่ขยะนั้นมันจะอยู่ไปอีกนาน เทศกาลนั้นสั้นแต่ช่วงเวลาในการเตรียมตัวและการเก็บกวาดหลังจากนั้นมันใช้เวลานาน ถึงแม้จะเป็นอย่างงั้นผู้คนก็เตรียมงานเทศกาลกันทุกปี พวกเขารอคอยมัน พูดจริงๆแล้วมันยากขึ้นกว่าเดิมอีกเพราะจำนวนคนที่มากขึ้น แต่ในทางกลับกันช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นมันเข้มข้นมาก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนถึงไม่ลืมช่วงเวลาเหล่านั้น มันมีค่ายังไงล่ะครับ" - RM

"จีมินเคยบอกว่าเขาโชคดีที่ได้เป็นรูมเมทกับผมครับ เขาชอบเหงาเวลาอยู่ที่หอพัก หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นแล้วผมก็คิดว่าผมควรไปอยู่ตรงนั้นเพื่อเขาครับ แต่เวลาที่มาอยู่โรงแรมแบบนี้มันก็ดีนะครับ ให้ความรู้สึกอิสระดี แต่มันก็เหงานะบางทีเพราะว่าเราอยู่คนเดียว" - เจโฮป

"เพราะพวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมามากมาย ผมเองก็เหมือนกัน ทุกคนเอาแต่บอกผมว่าไม่ให้คิดมากในเรื่องนี้จนเกินไป แต่ในความคิดของผม ผมเราเป็นทีมนะ พวกเราต้องอยู่ด้วยกันอีกในอนาคต แล้วจะให้ผมไม่แคร์ได้ยังไง? ผมเอาแต่พูดว่านั่นมันก็ไม่ใช่ทีมแล้ว" - จีมิน

"การใช้เวลาต่างๆมากมายในหลายๆสถานที่ที่ห่างไกลจากบ้านเกิดและต้องอยู่ที่นั่นนานๆ มันไม่ง่ายเลยครับ แต่ว่าใครจะเข้าใจความเหงานี้ล่ะ? ผมคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของอาชีพผมนะ ผมต้องรับมือกับมันดีๆ เพราะแบบนั้นผมเลยโทรวิดีโอคุยกับครอบครัวบ่อยๆครับ มันให้ความรู้สึกเหมือนว่าเราอยู่ด้วยกัน" - เจโฮป

"เพราะเราต้องแสดงมากกว่า 20 เพลงบนคอนเสิร์ต เราควรทำให้ได้ตามเกณฑ์พื้นฐานในทุกๆกรณี แต่พวกเราค่อนข้างไม่มั่นคงในเรื่องของความแข็งแกร่งทางร่างกาย มันไม่ได้หมายความว่าเราไม่ชอบแสดงบนเวทีนะ แต่เราไม่ควรทำการแสดงเพียงแค่เพราะว่าเรารักการแสดง ผมควรจะไล่ตามการแสดงบนเวทีและรู้ซึ้งถึงสาระสำคัญของมัน มันไม่พอหรอกนะครับที่จะแค่ทำการแสดงและรู้สึกมีความสุขกับการแสดงบนเวที มันไม่ใช่จุดจบของเรื่องนี้" - จองกุก

"เมื่อถูกถามว่าอะไรเป็นแรงบันดาลใจให้กับ BTS ที่จะไปถึงที่ที่เราอยู่ตอนนี้ มันมีห้องพักของการปรับปรุงมากมายเลยครับ แต่เราได้รับการตอบรับเชิงบวกเท่านั้น อย่างไรก็ตามผมคิดว่าเราไปช้าแต่ก็ไปถึงที่นั่นอย่างแน่นอน คนเจ็ดคนไปด้วยกันมันไม่ง่ายเลยนะครับ" - RM

"BTS นั้นแตกต่างกันนะ ความรับผิดชอบมันอาจกลายเป็นภาระได้ แต่มันก็ช่วยผมได้เยอะเลยครับ ถ้าผมทำสิ่งนี้ด้วยความสามารถทั้งหมดของผมแล้ว อีกหกคนก็จะทำเช่นเดียวกันครับ" - RM

"ทีมก็คือทีม แค่เพราะใครคนหนึ่งทำได้ดี ไม่ได้หมายความว่ามันจะดูดีทั้งหมด" - จองกุก

"ผมเชื่อว่ามีแฟน ๆ และผู้คนมากมายที่รู้สึกสบายใจหลังจากฟังเพลงของเรา เราต้องเข้าใจพวกเขาและพูดในสิ่งที่พวกเราต้องพูดในเวลานี้ ข้อความที่มันจะสามารถช่วยโลกได้" - จองกุก

"ฉัน นัมจุนและบังพีดีอยู่ที่นั่น ตอนแรกฉันอยากให้มีคำว่า ‘Ho’ อยู่ในชื่อ เราเอาแต่คิดชื่อกันไปมา J-ho,...J-Hope? แล้วกล่องแพนโดร่าก็ถูกพูดถึงว่า ‘ความหวัง’ คือสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ในกล่อง พอมองย้อนกลับไปก็คิดถูกแล้วนะที่ใช้ชื่อนั้น มันทำให้ฉันเป็นฉันในตอนนี้" - เจโฮปพูดกับจีมิน

"ก่อนหน้านี้ผมคิดครับว่าอิมเมจของผมบนเวทีกับหลังเวที...หมายถึงจองกุกที่เป็นนักร้อง กับจองกุกที่เป็นคนธรรมดา แตกต่างกันมาเลยครับ ผมรู้สึกแบบนั้นน่ะ ตอนนี้ผมกำลังจัดการกับความแตกต่างนั้นอยู่ครับ พยายามทำให้มันเหมือนกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง" - จองกุก

"แน่นอนครับว่ามีเรื่องราวที่ผมสามารถแชร์ได้ในฐานะของคนที่ได้มาถึงจุดนี้แล้ว  ผมมาไกลขนาดนี้ตั้งแต่อายุยังน้อยและใช่ครับ ผมเข้าสู่โลกแห่งความจริงเร็วกว่าพวกเขา  แต่ผมก็อยากรู้เกี่ยวกับผู้คนในวัยของผมมากขึ้นนะครับว่าพวกเขามีชีวิตกันยังไง พวกเขาคิดอะไร มีเป้าหมายแบบไหนและมีความฝันอะไร  สิ่งที่ผมทำได้ตอนนี้คือเพลงที่สามารถทำให้พวกเขามีกำลังใจและสามารถปลอบใจพวกเขาได้เมื่อพวกเขาฟังครับ" - จองกุก

"เราไม่ได้ช่วยใครโดยตรง เราไม่ได้สนับสนุนหรือบริจาคให้กับทุกๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งหมดนั่นมันคือ 'อิทธิพล' ที่ให้โอกาสพวกเขาในการก้าวไปข้างหน้าผ่านพวกเรา" - ชูก้า

“ ผม, จอนจองกุกในฐานะคนคนหนึ่ง เมื่อจองกุกข้างหลังหน้ากากถูกเปิดเผยออกมา มันทั้งกดดันและน่ากลัวมากเลยครับ"  - จองกุก

"พวกเขามักบอกว่า 'เราควรรักตัวเองก่อนที่จะรักคนอื่น' ผมรัก ARMY มากจริงๆครับแต่ผมไม่คิดว่าผมรักตัวเองมากมายจนมาถึงตอนนี้ ผมกำลังพยายามรักตัวเองอยู่ครับตอนนี้ ผมเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าผมมีอะไรและคิดว่า 'ผมมีความสุขกับสิ่งที่ผมมีและผมเองก็รักมันนะ' ผมพยายามที่จะรู้สึกอะไรแบบนั้นครับ และผมก็กำลังจัดการกับมันในแบบของผมเอง" - แทฮยอง

"เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่เราออกจากเกาหลี ผมรู้ตัวอีกครั้งแล้วในทัวร์ครั้งนี้ว่า ความสมดุลระหว่างงานและงานอดิเรกเป็นสิ่งสำคัญในอัตราส่วน 5:5 ผมรู้เรื่องนั้นดีอย่างแน่นอนครับ ผมลองเล่นเกมและออกไปช้อปปิ้งและทำสิ่งต่างๆ ... แต่เนื่องจากความต้องการทางด้านจิตใจนี้มันไม่สมดุล ผมรู้สึกว่าผมใช้ชีวิตที่สมดุลกว่านี้ในเกาหลีครับ ผมรู้ว่ามันช่วยไม่ได้หรอกกับสถานการณ์แบบนี้ แต่ว่ามันก็ไม่ง่ายเลยครับ" - RM

จอนจองกุกที่เป็นคนๆหนึ่ง ที่เป็นนักร้องคนหนึ่ง ผมสงสัยว่าเวลาของผมถูกใช้ไปอย่างดีที่สุดแล้วในอาชีพของผมใช่ไหม? ศิลปินคนอื่นๆเขาใช้เวลากันไปยังไง? พวกเขากำลังเสียสละอะไรในอาชีพของพวกเขา? - จองกุก

แฟนๆไม่อยากเห็นผมเศร้า ผมมั่นใจครับว่าทุกคนเสียใจ พวกเขาไม่สามารถเห็นพวกเราทั้ง 7 คนแสดงด้วยกัน เพราะว่าพวกเราแยกกันบนเวที มีหลายสิ่งหลายอย่างเลยครับเข้ามาในใจผม แน่นอนครับว่าผมรู้ แต่พูดตามตรงแล้วมันยากที่ปล่อยมันไป ผมรู้ว่าผมควร(ทำแบบนั้น) แต่ผมก็ยังคงรู้สึกไม่พอใจและเสียใจอยู่ ดูเหมือนผมจะซ่อนมันไม่ได้ด้วย แต่ความเสียใจมันก็เป็นส่วนหนึ่งของการเป็นมนุษย์ ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตามมันช่วยไม่ได้หรอกที่ผมจะรู้สึกเสียใจน่ะครับ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมอยากดื่มเบียร์ที่นี่ สุดท้ายแล้วผมก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่ง - จองกุก

มันไม่ได้เจ็บปวดตลอดเวลาหรอกนะครับ และผ่านการทัวร์นี้ ผมอยากเรียนรู้อะไรมากขึ้นเกี่ยวกับตัวผมเอง มันเจ็บปวด และด้านนี้ของผมอาจจะดูไม่น่าดึงดูดเท่าไหร่สำหรับคนอื่นๆ ผมคิดว่าการโอเคกับทุกๆสิ่ง มันดูเท่และดูเป็นผู้ใหญ่ ผมคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ถูกคาดหวังจากการเป็นศิลปิน นั่นคือสิ่งที่ผมคิดนะ แต่ผมจะทำอะไรได้ล่ะ? นั่นมันแค่ไม่ใช่ผม จุดสิ้นสุดของความเจ็บปวดนี้หมายถึงจุดสิ้นสุดของการมีความสุข ทั้งหมดนี้มันสามารถหายไปได้นะครับ ผมไม่อยากเป็นคนที่ทำให้มันหายไป เพราะว่า...ผมมีความเชื่อครับ ผมรู้ว่าผมต้องการที่จะทำมัน - RM

พวกเราเป็นทีมครับ และก็เป็นครอบครัวด้วย เป็นแรงขับเคลื่อนด้วยเหมือนกัน

พวกเขาคอยนำทางผมครับ ผมก้าวไปด้วยตัวของผมเองไม่ได้ แต่พวกเขาทำให้ผมก้าวเดินต่อไปได้เป็นร้อยๆก้าว ถ้าไม่มีพวกเขาก็คงไม่มีผมเหมือนกัน - จิน

มีอะไรให้ต้องพูดอีกล่ะครับ? ผมเรียนรู้โดยการเฝ้ามองพวกเขาและเติบโตขึ้น ผมเรียนรู้เยอะเลย ถ้าไม่มีพวกเขา ผมก็คงไม่ได้เป็นเจโฮป ผมก็แค่เป็นจองโฮซอกครับ - เจโฮป

เราอยู่ด้วยกันเสมอ เรารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับกันและกัน สิ่งดีๆ สิ่งแย่ๆ คนเหล่านี้ที่ทำให้ผมมีตัวตน ทำให้ผมเป็นผมในทุกวันนี้ครับ - แทฮยอง

ทุกคนรู้ดีว่าเมื่อมันล้นออกมาครั้งหนึ่งแล้วมันก็เอากลับคืนมาไม่ได้ คุณก็รู้แหละแต่ว่าคุณหยุดคิดถึงมันไม่ได้หรอก นั่นคือสิ่งที่Love Myself ต้องการจะสื่อครับ ผมพยายามที่จะอดทนกับตัวเองมากขึ้น ให้อภัยตัวเองมากขึ้นนะ - ชูก้า

ผมมาพิจารณาอย่างใกล้ชิดแล้วว่าพวกเรามีอิทธิพลมากขนาดนี้ได้ยังไง ทำไมพวกเราถึงมีอิทธิพลกับคนมากมายได้ขนาดนี้? มันสะท้อนให้ผมเห็นตัวเองครับ - เจโฮป

ยิ่งอาร์มมี่มารวมกันมากมายเท่าไหร่และพวกเขาเชียร์พวกเราทั้งเจ็ดคน เชื่อไรเรา วิ่งตามเรา และพูดคุยกับเราอยู่เสมอ นั่นมันทำให้สิ่งที่เราพูดมันมีพลัง พวกเขาทำให้เรากลายเป็นคนที่ดีขึ้น - แทฮยอง

ตอนที่พวกเราชนะรางวัลบิลบอร์ด พวกเราร้องให้ พวกเรามีความสุข แต่ความสุขที่พวกเรารู้สึก มันแตกต่างกันกับเวลาที่พวกเราถูกล้อมรอบไปด้วยคนนับหมื่นแบบนี้นะครับ มันต่างกันเพียงเล็กน้อย ไม่มีอันไหนที่มีความสุขมากกว่ากัน - จิน

“ไม่ใช่ว่าอย่างน้อยบางอย่างมันก็พบได้ในหนทางของการเป็นคนไม่ใช่หรอครับ?”

“ไม่ใช่ว่าประตูที่เข้าสู่หัวใจของคนที่รักเรามันถูกเปิดมากขึ้นหรอ?”

“ไม่ใช่ว่าแสงสว่างมันคืบคลานเข้าไปถึงใจของพวกเขามากขึ้นหรอ?”

บางครั้งมันก็ยากครับ ไม่สามารถเต้นได้ในบางที ร้องไห้เยอะด้วย แต่ผมคิดว่าคอนเสิร์ตเป็นการส่องแสงสว่างลงมา เพราะงั้นผมจึงมั่นใจว่ามันเอื้อมไปถึงพวกเขาอย่างมากเลยครับ - RM

Staff: คุณเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่าอยากให้สารคดีนี้เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อและการดิ้นรนของช่วงชีวิตวัยรุ่นของคุณ มันเป็นแบบนั้นไหมครับ?

RM: ครับ