เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว - ห้องสมุดMarina Book Blog
รีวิว - ฉันกลายเป็นภรรยาที่ถูกหย่า : XUEYE

  • เรื่องย่อหลังปก
    ฉันตื่นขึ้นมาในจังหวะนรก
    ดวงวิญญาณดันมาเข้าร่างผู้หญิงที่กำลังโดนสามีขอหย่า!
    ฉันกวาดตามองข้อตกลงแวบหนึ่ง
    บ้านยกให้ฉัน รถให้ฉัน เงินฝากสองล้านในบัญชีก็เป็นของฉัน
    เดี๋ยวๆ รื้อฟื้นความจำแป๊บ...
    มูลค่าเงินฝากจำนวน 2 ล้านในปี 1990 นี่มันมหาศาลเลยนะยะ!
    โบนัสถล่มเข้าไปอีก ลูกชายหญิงสองคนก็ยกให้ฉันด้วย
    โอ ถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะก็
    สามีไม่จำเป็นแล้ว เมียน้อยอยากได้ใช่ไหม เอาเฮียไปเลย
    ส่วนฉันซูเหยียนจะหอบเงินพวกนี้กับลูกติดสองหน่อ... ท่องโลกแล้วล่ะจ้า



    คุยกันหลังอ่าน
    เรื่องนี้เราเห็นมานานแล้วล่ะค่ะ แต่พอดีระยะหลังๆอ่านแนวแบบย้อนอดีตไปสร้างเนื้อสร้างตัวยุค 70,80,90 มาหลายเรื่องก็คิดว่าจะพักไปสักพัก ตอนนี้ก็กลับมาอ่านใหม่ ก็คิดว่าเป็น trope ที่มีความคล้ายคลึงกันพอสมควรเลยเนอะเรื่องนี้นางเอกทะลุมิิติไปในนิยายที่มีเซตติ้งเป็นปี 1992 จริงๆก็ถือว่าไม่ได้อดีตขนาดนั้นด้วยซ้ำ แต่เป็นช่วงที่เหมาะกับการสร้างเนื้อสร้างตัวในธุรกิจเสื้อผ้าพอดี นางเอกไปก็ถูกสามีขอหย่าทันที นางเอกก็เอาลูกสองคนมาเลี้ยงเอง เอาเงินมาจากสามีด้วยความช่วยเหลือของพี่ชายสาม (เป็นตัวละครที่เท่มากและเป็นคนดี แบบน่ารักอะ) นางเอกก็ย้ายเมืองมาสร้างเนื้อสร้างตัว ซื้อบ้าน ทำธุรกิจขายเสื้อผ้าด้วยแนวการตลาดยุคปัจจุบัน ก็เป็นแนวสร้างเนื้อสร้างตัว ซื้อบ้าน เก็งกำไรอสังหา อะไรทำนองนี้เรื่องนี้นางเอกค่อนข้างตัดขาดจากบ้านเดิม แบบว่าหอบลูกสองคนย้ายเมือง เปลี่ยนชื่อเรียบร้อยส่วนพระเอกก็เป็นทหารเก่า แต่ว่าเคยถูกคนใส่ร้ายจนทำให้กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงไม่ดี คนอื่นเข้าใจว่าเป็นฆาตกร ครอบครัวพระเอกก็ไม่ดีเป็นคนที่ภูมิหลังไม่ดีเท่าไหร่สองคนมาเจอกัน ตัวพระเอกเองก็เป็นเจ้าของบริษัทรักษาความปลอดภัยใหญ่โตเหมือนกันส่วนตัวเราคิดว่าไม่ได้เน้นความรักขนาดนั้น เน้นที่การทำงานของนางเอกมากกว่า เอาจริง เรื่องปมครอบครัวก็ไม่ได้ขยี้ขนาดนั้นด้วย ปกติแล้วนิยายแนวนี้จะมีเรื่องราวของบ้านเดิมเยอะมาก อันนี้นางเอกค่อนข้างแยกออกมาอยู่เองแล้ว เนื้อเรื่องส่วนมากเลยโฟกัสการทำงานเลยแหละ
    เป็นแนวๆสร้างเนื้อสร้างตัว ที่ไม่ค่อยมีอุปสรรคเท่าไหร่เลย ในด้านความรักก็ไม่ได้หวือหวามาก ส่วนตัวคิดว่าค่อนข้างเรื่อยๆ อยู่เหมือนกัน แต่ก็อ่านได้เพลินๆ ถ้าเทียบกับเรื่องของห้องสมุดเหมือนกันและเป็นแนวใกล้เคียงกันอย่าง 1960 หลบหน่อยแม่จะเดิน เราว่าเราชอบเรื่องนั้นมากกว่าค่ะะ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in