เรื่องนี้มีความยาว 5 เล่มค่ะ เราอ่านรวดเดียวหมดเลยทั้ง 5 เล่ม แหมม แทบจะกระอักความแค้นของเจี่ยงหร่วนตาย 555 แต่ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกดีใจนะคะ ที่มีโอกาสอ่าน 5 เล่มแบบติดกัน เพราะได้ยินมาว่าตอนที่หนังสือออก ภาค 1 (3 เล่มแรก) กับ ภาค 2 (2เล่มหลัง) นั่นค่อนข้างห่างกันมากทีเดียว แล้วตอนจบของภาคหนึ่งก็ค่อนข้างค้างอยู่

ผลาญเป็นเรื่องราวของผู้หญิงที่กลับมาทวงบุญคุณวามแค้นในชีวิตที่แล้วของเธอค่ะ เรื่องการแก้แค้นของเธอโหดเหี้ยมอำมหิตมาก สมกับที่เธอถูกทำไว้ในชาติที่แล้วจริงๆ ในการเดินเรืองก็จะเป็นการแก้แค้นไปเรื่อยๆทีละคนๆ ทีละตระกูล ตอนอ่านเล่ม 1 ก็ตื่นตาตื่นใจดีค่ะ พอเล่มหลังๆก็เริ่มรู้สึกเนือยๆบ้าง กอปรกับความรู้สึกที่ว่ายังไง เจี่ยงหร่วนก็ต้องทำสำเร็จ ความจริงถ้าเกิดเจี่ยงหรวนทำไม่สำเร็จบ้างก็คงสนุกไปอีกแบบค่ะ

พูดถึงตัวละครกันบ้าง

เจี่ยงหร่วน 

หญิงสาวตัวเอกของเรื่อง เธอเป็น Strong Female Lead แบบ Super Strong คือสตรองสุดๆค่ะ โหดเหี้ยมอำมหิตไม่ไหว้หน้าใครทั้งนั้น อารมณ์ประมาณตบมาครั้งหนึ่งตบกลับสิบครั้ง 

พระเอกคนนี้เป็นพระเอกที่เราชอบมากอีกคนค่ะ มีเสน่ห์มาก ชวนกริ้ดสุดๆ คำบรรยายของเซียวเสามักจะบอกว่าหน้าตาไม่ได้ดีเลิศแต่ว่าดึงดูดใจ...พูดง่ายๆว่าเซกซี่ 555 และคิดว่าพระเอกแบบนี้แหละที่เหมาะกับนางเอกแบบนี้ พระเอกที่รักนางเอกมากเหลือเกิน เพราะว่าเจี่ยงหร่วนเป็นคนที่ลุ่มหลงในความแค้นและโหดเหี้ยมมาก เพราะฉะนั้นพระเอกอย่างเซียวเสาก็ต้องรับให้ได้ค่ะ เซียวเสาเป็นพระเอกประเภทที่ว่า "ไม่ว่าผิดหรือถูก ข้าก็จะยืนเคียงข้างเจ้าเสมอ" แถมยังออกปากจะแก้แค้นแทนให้เสียหลายรอบ เสียดายแทนเจี่ยงหรวนในชีวิตที่แล้วค่ะ มีผู้ชายมารักขนาดที่ว่านางเอกตายไปเป็นศพก็ยังช่วยจนถึงที่สุดเลย แล้วก็เป็นพระเอกที่ไม่ค่อยถูกนางเอกกลบเท่าไหร่ คือบทน้อยก็จริง แต่ก็ยังให้ความรู้สึกว่าเก่งมากๆอยู่ (เทียบกับซู่หลิง/สารวัตรกู้ในโฉมงามบรรณาการที่ค่อนข้างโดนนางเอกกลบ) 

เป็นตัวละครอีกคนที่เราอยากพูดถึง เพราะคิดว่า เผลอๆอาจจะมีภาษีพระรองดียิ่งกว่า หลิวหมิ่น(ที่เป็นพระรองแต่ในนาม มาพอแสบๆคันๆให้กับเซียวเสา ประมาณว่ากลัวไม่มีบทหึงหวงแค่นั้น) แต่ในชาติที่แล้วเจี่ยงหร่วนก็ถูกทำไว้หนักเกินไป จนเกินกว่าที่จะยังมีเหลือความรักให้เซวียนหลี่ แต่เราคิดว่าตัวละครนี้สามารถมีเสน่ห์ได้กว่านี้อ่ะ ผู้ชายที่สามารถขัดเกลาให้เจี่ยงหร่วนมีความสามารถขนาดนี้ แถมในชีวิตก่อนยังเก่งขนาดนั้น ในชีวิตนี้ก็ควรจะเก่งมากๆเหมือนกัน แบบไม่ใช่พ่ายแพ้หมดรูปแบบนี้ แต่เราว่าน่าจะออกแนวพอฟัดพอเหวี่ยงกันทั้งคู่ ...แถมยังแถมท้ายด้วยการบอกรักเจี่ยงหร่วนก่อนตายซะอีก

ในส่วนเนื้อเรื่องเราชอบนะ คือเป็นแนวแก้แค้นที่ไม่กั้กเลย ใส่ความโหดมาเต็มที่ สนุกดีค่ะ อ่านได้เพลินๆเราไม่เบื่อนะ หลังๆมีเนือยๆบ้าง แต่ก็อ่านได้ เรื่องนี้ให้เรท 18 บวก ทั้งเรื่องเพศและความรุนแรงที่จัดเต็มสุดๆ แต่เอาจริงๆฉากเข้าพระเข้านางก็ยังถือว่าไม่ได้เข้มข้นมาก

มีเรื่องหนึ่งที่เราอยากติ... คนที่อ่านมาแล้วคงจะรู้แล้วมั้งคะว่าเราอยากติเรื่องอะไร เรื่องของเจี่ยงซู่ซู่นั่นเอง คนแต่งเป็นผู้หญิง คนอ่านส่วนมากก็เป็นผู้หญิง และคนอ่านแบบเราก็ไม่ชอบฉากแบบนี้เอาเสียเลยแบบจริงๆนะ เราอ่านเรื่องโหดๆมาก็เยอะ อ่านเรื่องติดเรทมาก็มาก แต่ยังไงฉากของซู่ซู่เราว่ามันค่อนข้างเกินไปหน่อยค่ะ แถมยังบรรยายซะถึงพริกถึงขิง เราไม่รู้ว่าจะให้คนอ่านรู้สึกแบบไหน สะใจหรอ นอกจากเรื่องของซู่ซู่แล้ว นอกนั้นเราโอเคหมด 555

สรุปแล้วว่าชอบค่ะ แนะนำ เผลอๆเราอาจจะชอบมากกว่าชุดหญิงงามบรรณาการ แต่ชอบจอมนางคู่บัลลังก์มากกว่านะ จริงๆมันก็คนละแบบ เราชอบที่ผลาญไม่ค่อยมีดราม่าความรักเท่าไหร่ เจี่ยงหร่วนเคยใช้ชีวิตผิดพลาดด้วยการรักผู้ชายผิดคนมาแล้ว ชีวิตที่สองนี้นางจึงไม่ผิดพลาดอีก เซียวเสาก็เป็นพระเอกที่ชวนกริ้ดมาก บุคลิกแบบนี้เราชอบค่ะ ในพาร์ทโรแมนติกเราว่าทำดีมากกกกกก ในส่วนของการแก้แค้นก็เข้มข้น

อ้อ เราเคยเห็นประเด็นคนพูดเรื่องภาษาที่ใช้ในเรื่องนี้ อย่างการใช้คำว่า เจ้าจอมมารดาเฉินในเล่มแรกๆ และต่อมาเป็นเฉินกุ้ยเฟยเฉยเลย หรือการที่พระเอกเรียกนางเอกว่า หมวยน้อย ...เราไม่ได้อะไรมาก แต่ก็แอบขัดใจคำว่าหมวยน้อยนิดหน่อยล่ะนะ 555555