ในช่วงปลายยุค 90 จนถึงช่วงต้นๆ 2000 

มันคือวัยที่เรากำลังเปลี่ยนผ่านไปสู่อะไรหลายๆอย่าง

เปลี่ยนจากเด็กประถม เป็นพี่มัธยม 
เปลี่ยนจากเด็ก ไปสู่ความเป็นวัยรุ่น 
(ตอนนั้นรู้สึกโตมากกก)
และเปลี่ยนจาก ทาทา ยัง บริทนี่ย์ ไปสู่โลกการฟังเพลงที่กว้างขึ้น

หนึ่งในนั้นก็คือการได้รู้จักกับ Linkin Park

ไม่ว่าจะแค่เคยฟังผ่านๆ หรือตามเก็บเทปทุกม้วน
หลายๆ คนที่เติบโตมาในยุคนั้น ก็ต้องคุ้นเคยกับ LP ไม่มากก็น้อย

สำหรับเรา LP ก็เปรียบเหมือนเพื่อนที่โตมาด้วยกัน
เราได้ยินเสียงของเพื่อนคนนี้ทุกวัน 
เห็นตาม MTV, Channel [V] มาตลอด
เราคุ้นเคยกับสิ่งเหล่านั้น…
จนไม่ได้เตรียมใจว่าวันนี้จะมาถึง

7 วันที่แล้ว Chester Bennington จากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ
และนั่นส่งผลกับเรามาก...มากกว่าที่เราคิด

การจากไปของ Chester ไม่ใช่แค่การที่คนคนนึงหายไปจากโลกใบนี้
แต่นั่นคือการจากไปของเพื่อนในวัยเด็กคนนึงที่โตมาด้วยกัน
เพื่อนที่เราคุ้นเคยกันมาเกิน 10 ปี ได้ยินเสียง ได้เห็นภาพ
เป็นคนที่อยู่กับเราตั้งแต่ก้าวแรกของการเป็นวัยรุ่น จนโตมาสู่วัยทำงาน
เขาอยู่ในทุกช่วงวัยของเรา
และเราก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะจากไปไหน

เราคงไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินว่าทางที่ Chester เลือก ถูกหรือผิด
และจะไม่พูดถึงความเจ็บปวดในอดีตที่ผ่านมาของเขาเช่นกัน
เชื่อว่าหลายๆสำนักข่าวคงพูดเรื่องนี้กันไปเยอะแล้ว
และอาจจะเยอะเกินไปด้วยซ้ำ..

ในวันนี้…วันที่ Chester ตัดสินใจที่จะไม่ไปต่อ
แต่ชีวิตของเราทุกคน ยังต้องเดินต่อไป
และเราเชื่อว่า Chester ก็คงไม่ได้อยากให้เราหยุดเหมือนกัน

สำหรับหลายๆ คนที่ยังทำใจไม่ได้ เราเข้าใจ
นี่คือ 7 บทเพลงที่ Chester กำลังบอกให้เราไปต่อ 
ที่เราอยากให้ทุกคนฟัง แล้วก้าวผ่านเรื่องนี้ไปพร้อมๆกัน

#RIPChesterBennington