แก้วมัคอุ่นๆ ที่ถูกโอบด้วยฝ่ามือเริ่มคลายอุณหภูมิ ดวงตาไร้แววยังคงจับจ้องไปนอกบานหน้าต่าง บนโต๊ะอาหารมีเพียงเขานั่งอยู่ลำพัง กลิ่นของขนมปังปิ้งทาเนย, กลิ่นของไข่ดาว และกลิ่นเบคอนหอมกำลังดีถูกวางอยู่บนจานที่นั่งตรงข้ามเขา

ไม่ได้สนใจเวลาเลยสักนิด

เขาทำเพียงแค่รอ

จนกระทั่งความอุ่นของโกโก้ได้หายไป ขนมปังทาเนยไม่หลงเหลือความกรอบนุ่ม ไข่ดาวและเบคอนที่เย็นชืดถูกละเลย

ทำไมถึงลืมไปได้นะ

เขาไม่เคยมา, ไม่เคยอยู่รอจนถึงเช้าเพื่อให้เราได้มองหน้ากัน

นานแค่ไหนแล้วที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามนั้นว่างเปล่า

แต่เขากลับตื่นมาทำมื้อเช้าทุกวันด้วยความเคยชิน

ค่ะ มาสั้นอีกแล้ว

รู้สึกว่า Fall ตีความได้หลากหลายมากจริงๆ แง

ฝากด้วยนะคะ ♡

#octxmn