ท้องฟ้าสดใส

และสองมือกอบกำดอกไม้เล็กๆ ที่มาจากสวน

เจโน่ก้มหน้างุดจนคางแทบแนบอก สองแขนถูกยื่นออกมาจนสุด เรียวขาเหยียดตรงตั้งมั่นกับพื้น ท่าทางพิลึกพิลั่นชวนให้คนมองรู้สึกประหลาดใจ แต่ถึงกระนั้น, เจ้าของเสียงทุ้มก็กล่าวอย่างนุ่มนวล

"ให้พี่หรือ?"

พยักหน้าหงึกๆ จนเส้นผมพลิ้วไปมาน่าเอ็นดู

แจมินเอื้อมมือมารับไว้ สัมผัสแผ่วเบาของปลายนิ้วที่แตะโดนกันทำให้ใจดวงน้อยของคนเด็กกว่าเต้นผิดจังหวะจนกลัวว่าจะหลุดออกมานอกอก

"เงยหน้าครับ"

เมื่อคนเด็กกว่าไม่ยอมทำตาม จึงจำเป็นต้องเชยคางมนขึ้นเพื่อสบตากันตรงๆ ริ้วสีแดงพาดผ่านแก้มเนียนจนไปถึงใบหู

"ขอบคุณนะครับ, เด็กดี"

รอยยิ้มของแจมิน,

เจโน่ไม่อยากละสายตาเลยแม้แต่เสี้ยววินาที

#octxmn ♡