สืบเนื่องมาจากเอนทรี่ก่อน ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง 11 สิงหาคม 2559 อีกวันที่วงการดนตรีเมทัลคอร์ต้องจารึกเอาไว้ มันคือวันที่สุดยอดวงดนตรีอย่าง Crossfaith ได้มาแสดงคอนเสิร์ตที่เมืองไทยเป็นครั้งที่ 2 นั่นเอง

           ครั้งนี้เราซื้อบัตร ＶＩＰ เพราะเจ็บใจจากคอนเสิร์ต ONE OK ROCK  เพราะนาน ๆ ทีวงที่ชอบจะมาแสดงไลฟ์ ซึ่งคงไม่ได้มีโอกาสบ่อยนัก จะทำอะไรก็ทำเต็มที่ You can never do anything by half. Do you understand that? (คุ้น ๆ ไหม) แถมวงเปิดเป็นวงไทยนี่แหละจะใครที่ไหน นำทีมด้วยพี่ ๆ Retrospect, Kluaythai และ Defying The Decay
          
           แค่วงเปิดทุกคนก็เริ่มคึกคักกันแล้ว เรียกได้ว่าอุ่นเครื่องจนร้อนแทบระเบิด พี่ ๆ ชาวร็อคเมืองไทยก็สุดยอดมาก ขอปรบมือให้ หวังว่าสักวันร็อคไทยจะได้ไปสู่สากลเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้พี่ทุกคนสู้ต่อไป


           เอาล่ะ มาถึงอาหารจานหลักของเรา หลังจากวงเปิดจบไปก็เริ่มนับถอยหลัง 5...4...3...2...1 บู้ม! คนแรกที่เดินออกมาคือ เทรุ (ดีเจ/โปรแกรมมิ่ง/ซินธ์) แล้วตามมาด้วยสมาชิกคนอื่น ๆ คาสึกิ (กีตาร์) ฮิโรกิ (เบส) ทัตสึยะ (กลอง) และเคนตะ (ร้องนำ) พร้อมด้วย ทามะ (ซัพพอร์ทกีตาร์) มาถึงก็ระเบิดความมันส์กันด้วยเพลง Xeno เปิดมาทุกคนก็อยู่นิ่งไม่ได้แล้ว จะรีรออะไรล่ะคะ นับเป็นการเปิดตัวที่อลังการและมีพลังมาก ๆ ขับเคลื่อนพลังความร็อคและฮาร์ดคอร์ในตัวคุณออกมา ต่อไปเป็นเพลง Monolith อีกเพลงที่เป็นที่รู้จักมาตั้งแต่ผลงานช่วงแรก ระดับความคึกครื้นเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยจังหวะที่สนุกสนาน เหมาะกับการโยกหัว ตามมาติด ๆ ไม่ให้หายใจหายคอด้วย Jägerbomb เพลงจากเหล้าสุดโปรดของวง แฟนเพลงก็โยกกันไม่ลืมหูลืมตา เรียกได้ว่าลืมตัวตนไปชั่วขณะ ปลดปล่อยความทุกข์ออกไปให้สิ้น ต่อไปเป็น Ghost In The Mirror และ Eclipse ที่ไม่ได้ย่อหย่อนไปกว่ากันเลย ด้วยความสนุกเราจึงมาต่อด้วยเพลงที่หลายคนติดใจ นั่นก็คือ Wildfire ที่หลายคนตั้งตารอ เพลงปาร์ตี้แห่งปี ทุกคนร้องตามกันได้เกือบหมด (จริง ๆ ก็ร้องทุกเพลง) จุดเด็ดคือท่อนแร็พในอัลบั้มเป็น Benji Webbe จาก Skindred แต่เวอร์ชั่นไลฟ์เป็นเทรุแร็พแทน ซึ่งเป็นแร็พอีกอารมณ์หนึ่งที่ดีไม่แพ้กันเลย เพลงต่อไปเป็นเพลงจากอัลบั้มใหม่ New Age Warriors ชื่อว่า Rx Overdrive ที่แฟน ๆ หลายคนไปหิ้วแผ่นหรืออุดหนุนกันผ่าน itunes store ไปเรียบร้อยแล้ว เรียกได้ว่าแฟน ๆ เตรียมตัวกันมาพร้อมมากสำหรับงานนี้



           นี่ก็ผ่านมาเกินครึ่งทางแล้ว แต่สมาชิกวงยังดูไม่เหน็ดเหนื่อยเลย ทุกคนมีพลังล้นเหลือมาก เสียงเคนไม่ตกเลย เหมือนออกมาจากแผ่นเสียงเป๊ะ ๆ ทัตสึก็ตีกลองเต็มแม็กซ์ แรงไม่ตกเหมือนกัน หลังจากชิมรสชาติใหม่ไปแล้ว เรากลับมาต่อด้วย Photospere และ Devil's Party และเคนก็บอกว่าเหลืออีกเพลงเดียวแล้วนะ! จากนั้นก็ร้อง Countdown To Hell ก่อนทุกคนจะเดินออกไป เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน!

           แฟน ๆ ก็ตะโกน one more time! one more time! ต่อไปเทรุก็เดินออกมาและมีโซโล่เซสชั่นเล็กน้อยที่โชว์ลีลาการเป็นดีเจได้อย่างสนุกสนานและ God มาก ๆ ! ตามมาด้วยโซโล่กลองทรงพลังของทัตสึที่ยังคงมาใน concept มือกลองร่าเริง ตีอย่างแน่น ยิ้มอย่างละมุน ใครเคยดูในแฟนแคมต่างประเทศมาก่อน มาดูของจริงต้องตาลุกวาวกันไปเป็นแถบ ๆ สำหรับเพลงอังกอร์แรกคือ Omen เพลงคัฟเวอร์ในตำนานอันเลื่องชื่อของพวกเขา ความมันส์กลับมาอีกครั้ง ทุกคนกระโดดและตะโกนร้องตามอย่างพร้อมเพรียง แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา พวกเขาขอจบการแสดงอันน่าประทับใจไว้ด้วยเพลง Leviathan

           ระหว่างแสดง คนดูก็มีส่วนร่วมไปกับวงอย่างเห็นได้ชัด ทั้ง circle pit, wall of death, body surfing ที่คลุ้มคลั่ง รวมถึงการกระโดดและเฮดแบงไปกับเพลง ตอนที่เทรุกระโจนไปบนเรือยาง เรามีโอกาสได้ช่วยหามด้วย รู้สึกอิ่มบุญเป็นเกียรติมาก ๆ ดีใจที่ได้มาร่วมสนุกกับกลุ่มคนดูที่มีพลังแบบนี้ เหมือนทุกคนได้มาปลดปล่อยอารมณ์ไปพร้อม ๆ กัน และเราว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดีมากทีเดียว

          ปล. มีช่วงนึงเคนพูดทักทายเป็นภาษาไทยและเอ่ยคำว่า "ชนแก้ว!" แล้วก็ซดเบียร์ก่อนจะสาดมาทางคนดูด้วยล่ะ


         

           หลังจากจบคอนเสิร์ตก็เป็นช่วง Meet & Greet ของชาววีไอพี ต่อจากนี้อาจไร้สาระและบันเทิงไปนิด *กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน*

           ตอนเข้าไปพบสมาชิกก็จะเรียงให้เข้าไปทีละคน รอบละ 10 คน สามารถให้เซ็นลายเซ็นได้คนละหนึ่งอย่างและพูดคุยกับศิลปินได้ตามอัธยาศรัย ตามที่นั่งก็จะเรียงคาสึกิ ทัตสึยะ เคนตะ ฮิโรกิ และตบท้ายด้วยเทรุ

           เราเป็นคนที่สองของแถว ตอนแรกที่ทุกคนนั่งว่างก็มีสายตานึงจ้องมา เรารู้สึกขนลุกวาบเลยหันไปมอง ปรากฏว่าเป็นพี่เทรุ คิดในใจ คนอะไรจ้องเหมือนจะดูดวิญญาณขนาดนั้น หรือเรามีอะไรเกาะหลังอยู่? เฮ้ย...หันไปมองแป๊ป ก็ไม่มีอะไรนี่นา เลยก้มหัวเคารพพี่เขาไปครั้งนึง (นึกสภาพเดินผ่านรุ่นพี่ดุ ๆ แล้วต้องโค้งให้) จากนั้นเราก็เข้าไปหาคาสึกิ เอาโปสเตอร์ที่แจกมาให้เขาเซ็น ก็วางกลับหัวไปอีก เด๋อมาก 55555 ส่วนนี่คือจำลองบทสนทนา

           เรา : (เป็นภาษาญี่ปุ่น) ขอบคุณที่มานะ สนุกมากเลย
           คาสึกิ : (ยิ้ม) อาริงาโตะ
           เรา : Can I hug you? (นั่นนนน)
           คาสึกิ : Okay *กอด*
           เรา : What do you like most about Thailand?
           คาสึกิ : Hm...Food
           เรา : What food?
           คาสึกิ : Everything
           เรา : That can't be!
           จบ.

           ต่อไปเป็นทัตสึยะ เราก็เดินเข้าไปด้วยความไม่รู้จะพูดอะไร ก็วางแผ่นโปสเตอร์ตรงหน้าทักทาย อะไรตามพิธี นอกนั้นก็ไม่มีอะไรจะคุยเป็นพิเศษ เอาวะ ถามเหมือนเดิมละกัน

           เรา : What do you like most about Thailand?
           ทัตสึยะ : ....(เงยหน้ามามอง)
           เรา : (ถามซ้ำ) What do you like most about Thailand?
           ทัตสึยะ : ....(ขมวดคิ้ว)
           เรา : ....
           ทัตสึยะ : ....
           เรา : ....
           อืม....ช่างเถอะ เราไม่อยากให้นายลำบากใจ
           จบ.

           คนต่อมาก็เคนตะ พี่แกยิ้มมาเลย เป็นคนที่ลุคขัดกับเสียงร้องมาก ดูเป็นคนอบอุ่น ยิ้มง่าย เข้าถึงง่ายมาก ๆ เราก็ชมว่าพวกนายเก่งมากเลย วันนี้สนุกมากตามปกติ ทีนี้มาถึงคำถามสิ้นคิดเดิมของเรา 5555

           เรา : What do you like most about Thailand?
         เคนตะ : (คิด) ...Food! I like Thai food. Tom Yum Kung..?
           เรา : ...(ฟังไม่ออก)
         เคนตะ : Tom Yum Kung. I like it.
           เรา : Ahh That's good!
           จบ.

           มาถึงฮิโรกิ เราก็วางโปสเตอร์เหมือนเดิม กรีดให้เรียบอย่างดี ก็รอ...รออะไรฟะ ทำไมไม่เซ็น ทำไมนิ่ง ก็เลยเงยหน้าขึ้นไปดู ฮิโรกิกำลังค้างมือขวาท่าไฮไฟว์ไว้ อุ้ย รอทัชนี่เอง โทษๆ ก็เลยแปะมือไปป๊าบหนึ่ง ฮิโรกิก็ยิ้มแย้ม เป็นกันเองดีนะ ที่สำคัญภาษาอังกฤษเก่งมากเลย แม้ชอบถามซ้ำจนเราเสียกำลังใจว่าตกลงเราพูดไม่รู้เรื่องหรือเอ็งฟังไม่ได้ยินกันแน่

           เรา : You guys are great!
           ฮิโรกิ : Thank you!
           เรา : What do you like most about Thailand?
           ฮิโรกิ : Girls! and Food!
           เรา : Like me?
           ฮิโรกิ : Yeah, yeah.
           ตูพูดอะไรออกไป...
           จบ.

           คนสุดท้ายคือพี่เทรุ ยอมเฉลยให้ก็ได้ว่าเราชอบเขามากสุด 5555 เกร็งหนักมากกกกก ก็ยื่นโปสเตอร์ให้ตามเรื่องตามราว พี่แกก็ก้มหน้าเซ็นขะมักเขม้นมาก เราก็ไม่รู้จะพูดอะไร คิดว่าภาษาอังกฤษ screwed up มากสุดตอนนี้แหละ /น้ำตา

           เรา : Today was amazing.
           เทรุ : Thank you (ยิ้มอ่อน)
           เรา : เอ่อ...You are...a...very good...syn....
           เทรุ : (ตั้งใจฟัง)
           เรา : ...synthesizer (พีคไปอีกกกกกก พี่เทรุกลายเป็นสิ่งของไปแล้ว หายนะมาก 55555)
           เทรุ : (คิดเอาเองว่าคงจะงงมากเลยก้มลงไปเขียนต่อ 5555)
           ?? : Hey! Thank you!
           ใครฟะ หันไปมองซะหน่อย...อ้าว ฮิโรกิ (ตอนนั้นยังไม่มีคนมาต่อแถวให้เซ็น นั่งว่างอยู่)
           เรา : (หันหน้าไป เลิกคิ้วงงๆ)
           ฮิโรกิ : (ชี้มาที่เสื้อ) Thank you for buying.
           เรา : You know what? It's expensive. (ปากกกกกกกกกกกกก)
           ฮิโรกิ : Really? (ทำหน้าเหมือนจะไต่สวน)
           เรา : เอ่อ....(กระซิบเบาๆ) not that expensive....
           ชิบหาย รีบหนีดีกว่า
           เรา : (หันมาหาพี่เทรุที่นั่งมองเฉยๆ) Can I hug you?
           เทรุ : Sure! *กอดแนบแน่นมากจนหน้าสัมผัสกับเสื้อหนังจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว*
           very firm hug มากค่ะ bro
           จบ.
         
           หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปรวม ได้ยืนข้างพี่เทรุด้วย อิ_อิ     

           สรุปเป็นคอนเสิร์ตที่น่าประทับใจมาก สตูดิโอเสียงดีเลยนะ แก้วหูระบมไปหมด (นี่ชม) จบคอนฯ ปวดคอ หลังเดาะกันไปเป็นแถบ แต่คุ้มค่ามาก ๆ เราว่าถ้าเทียบกับเงินที่จ่ายไปแล้ว การได้ดูใกล้ชิดและพบปะศิลปินรายตัวแบบนี้มันคุ้มเกินคุ้มจริง ๆ

           ถ้าจะติก็เรื่องการประชาสัมพันธ์ ซึ่งเราว่ายังทำได้มากกว่านี้ ตอนแรกประกาศกระชั้นชิดมาก สถานที่และรายละเอียดต่าง ๆ ไม่ชัดเจนเลย หลายคนลังเลสงสัยว่าเป็นมิจฉาชีพหรือเปล่า ต้องสืบหาแหล่งสนับสนุนกันถึงจะวางใจ อยากให้ปรับปรุงเรื่องการให้ข้อมูล เพราะในเพจ FB แจงรายละเอียดน้อยมาก ต้องให้ไปถามกันเองในแชทบ็อกซ์ ซึ่งเราว่ามันไม่สะดวกและไม่ควร ทั้งนี้ก็เข้าใจในความขัดข้องและข้อจำกัดต่าง ๆ แต่หากเป็นไปได้ ในฐานะแฟนเพลง (ที่ถ้ามีคอนอีกก็คงจะไปอีก) อยากให้รับไว้พิจารณาปรับปรุงแก้ไขในครั้งต่อ ๆ ไป และขอขอบคุณทางผู้จัดมา ณ ที่นี้ด้วยที่กรุณาพาวงดี ๆ อย่าง Crossfaith มาให้คนไทยหัวใจเมทัลได้สัมผัสกัน ถือเป็นโอกาสดีอย่างยิ่งในชีวิตของคนไทยตาดำ ๆ คนหนึ่ง ขอบคุณมากค่ะ

THANKS

- ขอบคุณ Crossfaith ที่เลือกมาประเทศไทยอีกครั้ง ขอบคุณทีมงานผู้จัดที่ให้โอกาส
- ขอบคุณพี่คาซ คไนท์ บี พี่อจอ. พิ้งค์ เนล แนน นัทติ ไอซ์ ใกล้ โอ๊ก ฟิน พี่ยุ้ย อิ่ม เนียร์ และทุก ๆ คนที่มีโอกาสได้พูดคุยกันในคอนเสิร์ตนี้และทำให้มันเป็นไลฟ์ที่แสนพิเศษอีกหนึ่งไลฟ์นะ
- ภาพ header by 青木カズロー