จำนวนรอบที่อ่านมาจนถึงตอนนี้: 2 (จริงๆเราควรจะอ่านเรื่องละรอบก่อนไม๊ 😅)

เรื่องย่อ (ย่อไป spoil ไปใครไม่นิยมแนะนำให้ข้ามจ้า😎)
     เรื่องนี้เปิดมาในฤดูหนาวที่ 'ซ่งผิงอัน' ผู้แสนดีบริจาคเสื้อหนาวของตัวเอง🤣ให้ขอทานในระหว่างที่เดินทางมาเข้าเวรไปซะแล้ว   'ผิงอัน' ผู้แสนดีของเราก็หนาวๆงงๆจะเดินงกๆเงิ่นๆด้วยความแข็ง (😂) จะรีบกลับไปให้ความอบอุ่นร่างกายแก่ที่พัก   แต่ในระหว่างทางดันโดนจับตัวไปซะงั้น

     แน่นอนว่าการโดนจับตัวมาครั้งนี้คือการที่โดนจับตัวมาให้ฮ่องเต้ลวนลาม (NC แรกมาเยือนตั้งแต่ตอนที่ 1 🤣) ตอนแรกน้องผิงอันก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ไปๆมาๆฮ่องเต้ก็แอบเปิดเผยตัวเองแบบเนียนๆ...น้องก็ช็อคสิจ๊ะด้วยความกลัวตาย 😆

   

     ที่น้องกลัวตายก็เพราะว่ามีข่าวว่าก่อนหน้านี้ฮ่องเต้สนใจราชองค์รักษ์คนนึง   แล้วหลังจากหิ้วคุณองครักษ์นี่ไปได้แค่คืนเดียว เช้าวันต่อมาก็โดนไทเฮาเก็บซะ

    เรื่องจะปูไปเรื่อยๆว่าจริงๆฮ่องเต้ครองราชย์ตั้งแต่ตอน 2 ขวบแล้วก็โดนแก๊งค์ 4 ก๊ก 🤣 (อันนี้เราตั้งของเราเองนะ) ยึดอำนาจไว้   ทั้งไทเฮากับไทฮงไทเฮาแค้นมากเลยพยามยามสั่งสอนให้เป็นฮ่องเต้ที่แข็งแกร่งไร้จุดอ่อน...และก็ไร้ใจอ่ะนะ   ในที่สุดตอนที่อายุ 16 ปีฮ่องเต้ก็ยึดอำนาจมาได้   พออายุ 17 ปี ก็เลยไปหิ้วผิงอันที่เป็นคนที่แอบชอบมาตลอดตั้งแต่อายุแปดขวบมาปู้ยี่ปู้ยำ 😆

    สาเหตุที่ไปหิ้วคนที่ชอบมาเคลมตอนที่อายุ 17 มันมีนะ   เพราะว่าก่อนหน้านี้ทั้งแม่ทั้งย่าควบคุมเข้มงวดมากกกกกกกกก ยิ่งตอนที่คนที่ตัวเองไปจิ้มมาเพราะว่าหน้าเหมือนผิงอันโดนฆ่าทิ้งไปโดยแม่ฮ่องเต้สำนึกได้ทันทีว่าถ้าไปยุ่งกับผิงอันจริงๆจะเกิดอะไรขึ้น   ก็เลยอดทนรอจนตัวเองมีอำนาจ มีความสามารถมากพอที่จะต่อกรกับทุกคนถึงได้ไปหิ้วคนในดวงใจมา❤️

   ตัดกลับมาที่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคน   ด้วยความที่ผิงอันเป็นคนซื่อ(บื้อ) ซื่อ(ตรง) และ ซื่อ(สัตย์)   ด้วยความที่เส้าเย่ฮว๋าเป็นฮ่องเต้...มันก็ทำให้ผิงอันไม่มีความคิดที่จะขัดขืนเพราะคิดอยู่ตลอดเวลาว่าฮ่องเต้คือเจ้าชีวิต   ด้วยความไม่มีเล่ห์เหลี่ยมแล้วก็ยังเป็นคนแบบนี้ไปเรื่อยๆฮ่องเต้ก็เลยรักแบบหัวปักหัวปำ   

   ใดๆคือผิงอันมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงชื่อ เจิ้งหรงเจิน ที่รู้จักกันเพราะอีกฝ่ายด่าฮ่องเต้แล้วผิงอันไปแก้แทนด้วยการชก 🤣  สุดท้ายสำนวนจีนเค้าว่าไม่วิวาทไม่รู้จักเนอะ ฮีผิงอัน กับฮีเจิ้งหรงเจิน ก็สนิทกันเลิฟๆ   แล้วฮีพี่เจิ้งคือเป็นคนฉลาดมาก   ด้วยความที่สนิทกันเวลาน้องผิงอันอยากช่วยฮ่องเต้ก็จะปรึกษาพี่เจิ้ง    พี่เจิ้งก็จะบอก   น้องผิงอันก็เอาไปบอกฮ่องเต้ (ด้วยความที่ฮ่องเต้ไม่มีที่ปรึกษาดีๆที่ไว้ใจได้   ก็จะลำบากๆเยอะอยู่)   เพราะหลายๆอย่างที่พี่เจิ้งบอกมามันทำให้ประเทศชาติก้าวหน้า   ตอนหลังฮ่องเต้ก็ไปเชิญพี่เจิ้งมารับราชการด้วยตัวเอง

   สุดท้ายเมื่อรักกันมาหลายปีฮีฮ่องเต้ก็อยากจะกำจัดเสี้ยนหนามสุดท้ายคือตระกูลมู่ที่อยู่ฝ่ายไทฮองไทเฮา   ด้วยเหตุนี้ไทฮองไทเฮาเลยต้องแสดงฝีมือ...คือจับน้องผิงอันไปเรียกค่าไถ่ 🤣...ไม่ใช่！！！ ไปเป็นตัวประกันตังหาก😅    ฮ่องเต้ก็ยอมแลกตระกูลมู่ทั้งตระกูลกับน้องผิงอันนะ แต่ไทฮองไทเฮายอมแค่ไม่ฆ่าแต่ไม่คืนคนให้

   ท้ายสุดจริงๆไทฮองไทเฮาก็คืนคนให้พี่เย่ฮว๋าหลังจากที่อบรมน้องผิงอันให้รู้จักการประพฤติตัวที่เหมาะที่ควรสำหรับการเป็นคนที่เป็นจุดอ่อนของฮ่องเต้....และมันก็จบแบบ Happy Ending จ้าาาาา

เมาส์มอย~ 

 วิธีเขียน:  นี่เป็นผลงานเรื่องแรกของคุณโม่วหุยที่เราอ่าน   เราว่ามันแปลกอ่ะ    มันคล้ายกับการเขียนบทความลง journal 😅   ที่มันจะมีการเขียน abstract สรุปประเด็นที่จะเล่าต่อไปก่อนแล้วค่อยเล่าเรื่องแบบละเอียด   เอาจริงเราว่ามันงงนะเพราะมันคือนิยายที่ปกติมันจะเป็นการเล่าไปเรื่อยๆอาจจะมีการข้ามไปมาเล่าเรื่องอดีตแต่มันจะเป็นการข้ามหนเดียว   แต่ด้วยความที่มีการเล่าแบบสรุปก่อนที่จะลงรายละเอียด   มันก็เลยมีการข้ามกลับไปมา 2 ครั้งติดกันในเรื่องเดียวกัน (ครั้งแรกเป็นแบบคร่าวๆ ครั้งที่สองเป็นแบบลงรายละเอียด)   แต่พูดตรงๆคือมันไม่แย่   เพราะเราเป็นคนอ่านหนังสือที่สมาธิสั้น🤣   การเขียนแบบนี้ถึงจะงงบางทีแต่ก็ชอบอยู่จริงๆ

น้องผิงอัน (นายเอก):   นายเอกเป็นคนซื่อตรง ซื่อสัตย์ อยู่ในกรอบไม่เคยแหกคอก...นิสัยเหมือนเราเลย 😆   เอาจริงสามารถเข้าใจนายเอกได้เพราะวิธีคิดน่าจะใกล้เคียงกับเรา   เพียงแต่ความไม่คิดอะไรเลยนอกจากการทำตามคำสอนที่ถูกสอนสั่งมาเนี่ยเราคงสู้ไม่ได้...ซึ่งนี่ถือเป็นข้อดีแบบสุดๆของนายเอกที่ทำให้ไม่มีความทุกข์ในชีวิตใดๆของฮี   ไม่คาดหวังคือไม่เจ็บ...ที่คือ concept ของฮีจ่ะ❤️

เส้าเย่ฮว๋า (พระเอก):   ฮีฮ่องเต้นี่ชีวิตโคตรรันทดอ่ะ   แต่เราก็เข้าใจย่าของฮีนะ   คือถ้าเลี้ยงฮีมาด้วยความรักอย่างเดียว   ฮีจะไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้   แต่สุดท้ายไม่ว่าฮีจะรันทดแค่ไหน    ฮีก็พยายามที่จะเข้มแข็งขึ้นเพื่อที่จะได้ครอบครองและดูแลคนที่รักได้เป็นอย่างดีค่ะ❤️

                                   เราว่าหลายคนอาจจะไม่ชอบพระเอกแนวนี้เพราะฮีมีเมียเยอะมากจริงๆเพราะฮีรับผิดชอบในการให้กำเนิดทายาทเพราะตัวเองเป็นฮ่องเต้...เอาจริงมองในแง่เหตุผลเราว่าเข้าใจได้นะ   ไม่ได้ทำร้ายความรู้สึกเราในการเขียนพล็อตมาแบบนี้   สำหรับเราการที่พระเอกหรือนายเอกเป็นฮ่องเต้แล้วไม่ผลิตทายาทนี่สิ...แอบรู้สึกว่าขัดกับหน้าที่จริงๆ   ทำให้ความ real มันลดลงอ่ะ

ไทฮองไทเฮา:   ไม่พูดถึงคงไม่ได้   เราว่านางเป็นตัวหลักในการเดินเรื่อง   เราว่ามิติของนางดีมากกกกกกกก วิธีคิดสมเหตุสมผล   ส่งผลไปถึงฮ่องเต้ที่ตัวเองเลี้ยงดูมา   มีความสับสนระหว่างหน้าที่ (ที่จะต้องทำให้ฮ่องเต้ไร้ใจไม่มีจุดอ่อน)  กับความรักหลาน (ที่อยากให้หลานมีความรักแท้ที่มีความสุข)  

                         บางที...การเลือกระหว่างเรื่องแบบนี้มันยากจริงๆเราว่า

สุดท้าย   ในนิยายหลายๆเรื่อง ฮ่องเต้ไร้ใจ...เราเศร้าเมื่อมีใจ   หรือไม่ก็   ฮ่องเต้มีใจ...แต่เราเศร้าเพราะเราไร้ใจ...    แต่ในนิยายเรื่องนี้ ฮ่องเต้มีใจ...และเราก็ไม่ไร้ใจ จ้าาาาา❤️