เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[Drabble Collection]yayee_prsp
[Thorki] The Past
  • สวัสดีค่า ตอนแรกลังเลมากๆว่าจะลงเว็บดีมั้ย แต่ถ้าไม่ลงก็เกรงแดรบเบิลที่เคยเขียนจะจมหายไปในเฟสบุคของตัวเองก่อนเลยขอมาลงในมินิมอร์ดีกว่า ฮาา สำหรับเซ็ตนี้รวมแดรบเบิลธอร์กิตามรีเควสจากเพื่อนค่ะ มีคำติชมอะไรบอกกันได้เสมอนะคะ<3

    *เนื้อหาในนี้เกิดจากจินตนาการทั้งหมด*

    ----------------------
    Punishment
    ----------------------

    "ข้าให้"

    เสียงใสของน้องชายดังขึ้นจากด้านหน้าธอร์ ผู้ซึ่งบัดนี้กำลังนั่งกอดเข่าอยู่ข้างเตียงของตน ดวงตาสีฟ้ารื้นน้ำตาจ้องมองไปที่พรมสีแดง ผ้ากำมะหยี่อย่างดีที่ปกคลุมพื้นห้องอยู่

    โลกิยืนจ้องเขานิ่ง ดวงตาสีเขียวไม่สั่นไหว มือเล็กยังคงถือถุงขนมตรงหน้าธอร์ ราวกับจะไม่ลดละหากพี่ชายไม่รับมันไป

    ธอร์สูดน้ำมูก มือของเขาเอื้อมไปรับมันมา ก่อนจะแกะมันเข้าปาก เคี้ยวหยับๆ เงียบๆ สาวตายังคงมองที่พื้น ราวกับว่าพรมแดงนั่นจะมีคำตอบของจักรวาลซ่อนอยู่หากธอร์มองมันมากพอ โลกิเห็นดังนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ปล่อยให้ความเงียบนอกจากเสียงขนมที่ถูกเคี้ยวครอบงำทั้งสอง
    .
    .
    "ข้าเป็นคนทำมันเอง" เด็กชายผมดำสารภาพ ดวงตาสีเขียวต้องมองไปที่อีกฟากของห้อง ธอร์ได้ยินดังนั้นจึงเงยหน้ามองน้องชายของตนเพียงชั่วครู่ ก่อนจะลงมือหยิบขนมในถุงมาเคี้ยวต่ออย่างไม่ใส่ใจ

    "ข้ารู้" เด็กชายผู้พี่ตอบเรียบๆ เด็กชายผมดำสนิทได้ยินดังนั้นก็หันขวับมาทันที พอดีกับที่ธอร์หันมา ดวงตาสีฟ้าใสสบกับดวงตาสีมรกตคู่นั้น สายตาของโลกิกวาดไปทั่วหน้าขอวเด็กชาายผมบลอนด์ที่กำลังทานขนมอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งดวงตาสีฟ้า หรือแก้มตุ่ย ๆ จากการเคี้ยวอาหารเพื่อหาคำลวงบนใบหน้าเยาว์วัยนั้น

    เขาไม่พบมันเลย -- สรุปได้ว่าหากธอร์ไม่พูดความจริง เขาก็คงกลายเป็นโกหกเก่งมากไปแล้ว - ซึ่งอย่างหลัง ความเป็นไปได้แทบจะเท่ากับศูนย์

    "แล้วทำไม--"

    "ข้าไม่ยอมให้เจ้าถูกทำโทษหรอก" เทพผู้พี่ตอบเรียบๆ ตัดคำถามของอีกฝ่ายฉับพลัน "เจ้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าก็ต้องช่วยสิ"

    ความเงียบปกคลุมห้องชั่วครู่ โลกิมองพี่ชายตาค้าง ความช็อคปรากฏบนใบหน้าชัดเจน

    "เจ้าพี่โง่เอ๊ย..."


    *****
    For Mint <3

  • -------------------
    I AM GROOT
    --------------------

    "ไอ แอม กรูท"

    โลกิขมวดคิ้ว เงยหน้าจากหนังสือของตัวเองเพื่อมองพี่ชายผู้กำลังท่องประโยคเดิมๆวนไปมาเป็นรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ เดาไม่ยากว่าอีกฝ่ายน่าจะพยายามเรียนภาษากรูท วิชาเลือกอยู่

    "ไอแอมกรูท" โลกิแทรกขึ้นด้วยความรำคาญ ทำให้พี่ชายตัวดีของเขาสะบัดหัวมองเขา (ใช้คำนี้ถูกแล้ว เพราะธอร์เงยหน้าขึ้นเร็วและแรงมากจนโลกิเกรงว่าหัวของอีกฝ่ายหลุดออกมา) ดวงตาสีฟ้าเบิกกว้างราวไม่เชื่อ ส่งผลให้เทพผู้น้องเลิกคิ้วราวกับจะถามว่า 'แค่นี้ไม่รู้หรอกเหรอ'

    "ไอ... แอมกรูท?" ธอร์ลองทวนคำดู แต่โลกิส่ายหน้า น้ำเสียงของธอร์ยังใช้ไม่ได้

    "ไอแอมกรูท"

    "ไอแอมกรูท"

    "ไอแอม--"

    การติวเช่นนี้วนไปอีกสิบนาที หรืออาจเป็นชั่วโมง โลกิก็ไม่อาจแน่ใจได้ รู้เพียงแต่ว่าเขาท่องคำว่า 'ไอแอมกรูท' ที่หมายถึง "ข้าหิว" มาจนเขาหิวเข้าจริงจังไปเสียแล้ว

    "ไม่ใช่! มัน 'ไอแอมกรูท' ต่างหาก" โลกิขึ้นเสียงอย่างใจร้อน เขาพยายามช่วยพี่ชายพูดคำเดิมๆมาหลายรอบแล้ว แต่ดูอีกฝ่ายจะไม่เข้าใจเสียที เมื่อถึงขีดจำกัดจึงฉวยหยิบหนังสือที่เคยอ่านอยู่ก่อนหน้าขึ้น ใช้นิ้วเรียวกั้นระหว่างหน้าที่ยังค้างคา ก่อนจะลุกออกไปนั่งยังอีกห้อง

    ความสงบช่วยทำให้เขาใจเย็นลงชั่วครู่ ดวงตาสีมรกตกวาดผ่านตัวอักษรที่เรียงรายบนหน้ากระดาษ พยายามทำความเข้าใจพวกมัน หากแต่ความคิดนั้นไม่วายวกกลับไปถึงพี่ชายตัววุ่นที่กำลังฝึกภาษากรูทอยู่ --

    "น้องข้า" 

    ไม่ทันขาดคำ เสียงธอร์เรียกชื่อเขาเบาๆดงัขึ้นจากทางซ้าย เจ้าตัวเดินเข้ามาใกล้โลกิอย่างช้าๆ ราวกับเทพผู้น้องเป็นสัตว์ที่กำลังตกใจกลัวและจะหนีไปหากธอร์เดินเข้ามาเร็วไป

    ซึ่งนั่นก็ไม่ไกลจากความจริงเท่าไร เพียงแต่โลกิไม่ใช่สัตว์ แล้วก็ไม่ได้กลัว แค่(เคย)รำคาญเท่านั้นเอง

    เด็กชายผมดำไม่ตอบ ก้มหน้างุดอ่านหนังสือต่อ ธอร์เองชินกับท่าทีแบบนี้แล้ว เจ้าตัวจึงถือเอาว่านั่นเป็นไฟเขียว ก่อนจะนั่งลงข้างๆเขาช้าๆ

    สองพี่น้องไม่พูดอะไร หากแต่โลกิรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้น อีกฝ่ายจะทำอะไรแน่เขาก็ไม่รู้ ธอร์ไม่ใช่คน(เทพ?) ประเภทที่จะอยู่เงียบๆ ความคิดที่ว่าธอร์กำลังโกรธเขา และกำลังเตรียมจะต่อว่าเขาแวบเข้ามาในหัว ทำให้โลกิรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

    "ไอแอมกรูท" ธอร์กระซิบเบาๆ ก่อนจะลุกหนีไปทันที ไม่เหลือเวลาให้โลกิได้ประมวลผลหรือโต้ตอบอะไรออกไป

    ไอ้บ้าเอ๊ย โลกิคิด ฝังหน้าลงกับหนังสือจริงๆ เขาไม่ต้องการให้ใครมาเห็นสภาพเขาตอนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงได้กลายเป็นโลกิ เทพแห่งมะเขือเทศแน่ เขามั่นใจเลยว่าหากเอากระทะมาจ่อหน้าตัวเองตอนนี้ คงทอดไข่ได้อย่างสบาย ๆ 

    โลกิอดสงสัยไม่ได้ ว่าพี่บ้ามันจะรู้มั้ยวะว่าคำนั้นหมายถึงอะไร

    I love you เนี่ยนะ? เจ้าโง่เอ๊ย

    ******
    For Aueii <3
  • **Infinity War Spoilers**

    --------------------

    ธอร์มองหินในมือยามที่มันลอยขึ้นลงไปมาจากแรงโยนของตนและแรงดึงดดในยาน การเคลื่อนตัวของพาหนะนี้ไม่ทำให้เขารู้สึกอะไรเลย

    ความจริง อาจไม่มีอะไรที่จะทำให้เขารู้สึกได้อีกแล้วกระมัง?

    .

    I promise you brother

    .

    ยานหยุดกึกพอดีกับที่หินก้อนนั้นตกลงมาในมือแกร่งของธอร์ เทพสายฟ้าหนุ่มหันมองไปยังบริเวณห้องควบคุม

    "เรามาถึงแล้ว" กระต่ายผู้ใจดีพูดขึ้นระหว่างปีนลงจากเก้าอี้ยาน ธอร์มองมัน พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

    "แน่ใจนะ" กระต่ายนั่นถามอีกครั้ง กรูทที่จ้องหน้าจอเกมส์อยู่ก็ดูจะสนใจในบทสนทนา ดวงตาสีดำของต้นไม้วัยรุ่นนั่นดูเศร้าสร้อย เทพสายฟ้าได้แต่ยิ้มกลับไป

    .

    The sun --

    .

    "แน่นอนสิ"

    เขาพูด มือหยาบหยิบก้อนหินขึ้นมาดูเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะโยนมันลงเบาะที่นั่งอย่างลวก ๆ  จากนั้นจึงสาวเท้าเดินไปยังประตูยาน

    .

    will shine on us

    .

    เสียงเครื่องอัดไฮดรอลิคดังขึ้นพร้อมกับประตูโลหะที่เปิดออก เผยให้แสงสว่างราวดวงอทิตย์นับพันลอดเข้ามาในยานจนเขาต้องเอามือบัง เมื่อสายตาสามารถปรับเข้ากับแสงได้ เจ้าตัวก็ยืดตัวตรง สูดหายใจเข้าลึก ๆ เป็นครั้งสุดท้าย


    "What more can I lose?"

    .

    Again.

    *********
    For Num <3 (sorry TuT)


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in