"อยากสัมภาษณ์ผู้แต่งหน่อยค่ะ"

"ครับๆ"

"งานเขียนชิ้นมีส่วนมาจากชีวิตของผู้แต่งใช่มั้ยคะ"

"ใช่ครับ มีส่วน"

"แล้วผู้แต่งตรงกับความบ้าของคานัค 100 % เลยใช่มั้ยคะ"

"เปล่าครับ ผมทำงานเขียนให้มีรสชาติ ผมใส่จินตนาการเข้าไป มันไม่ได้ตรงกับชีวิตผมไปทุกอย่างหรอกครับ"

"ผู้แต่งทราบมั้ยยังคะ ว่างานนี้มีแตกต่างจากงานที่ผ่านมาอย่างไรบ้าง"

"ผมอยากเขียนเพราะมันมีความรู้ที่มีแล้วเอามาเขียนครับ เรื่องนี้เป็นแนวอิโรติคที่ผมก็พยายามหลีกเลี่ยงบางคำศัพท์ แต่ก็พยายามสร้างประโยคที่เข้าใจสู่คำศัพท์ที่ผมไม่เขียนออกไป ผมคิดว่างานนี้มีประโยคดำเนินเรื่องมากกว่างานอื่นที่ผ่านมา มีข้อความดำเนินเรื่องของมันนอกจากบทสนทนาที่เป็นจุดง่ายๆของการเขียนเรื่องราว "

"คุณคิดว่า ความผิดพลาดในงานที่ไม่ได้ถูกแก้มีบ้างมั้ยคะ"

"ก็มีครับ อย่างบทแรกทำให้ผู้อ่านรับรู้ไปว่าคานัคไร้เพื่อนฝูง แต่ต่อมาก็มีบทเรื่องเพื่อนคานัค บทห้องสมุดผมก็เผลอให้หนังสือสักเล่มที่คานัคอ่านไปพบข้อความที่ไปว่าไปแซวคานัค จุดนี้ผมก็ขออภัยทุท่านละกันนะครับ จริงๆ ตามหลักการทำงานที่นักเขียนชาวญี่ปุ่นรุ่นพ่อของผมนามว่าฮารุกิ มุราคามินิยามถึงเอาไว้ในหนังสือ here the wind sing ก็กล่าวว่างานเขียนไม่มีการสมบูรณ์แบบ เป็นการการันตีของการทำงานของผม แต่ผมไม่ได้เหมือนเขาตรงที่งานเขาไม่ขอให้เกิดความเข้าใจเรื่องราว เรื่องที่คนแบบผมเป็นคล้ายๆสติเลอะเลือน พูดจาไม่รู้เรื่องก็อยากทำงานให้เกิดความเข้าใจ ผมเป็นศิษย์คณะนิเทศด้วยครับ ถ้าผมพัฒนาผมจะพัฒนางานให้สื่อความหมายเข้าใจครับ"

"คุณมีประสบการณ์ใดมาบอกนักอ่านคะ"

"ประสบการณ์ผู้หญิงบริการไปแล้วเป็นร้อยกว่า ประสบการณ์ไม่ได้ตรงไปกับเรื่องคานัคไปหมดนะครับ ก็อย่างที่กล่าวไป ทำงานออกมาใส่จินตนาการ มันจะมีรสชาติต่างไปจากผู้แต่ง ส่วนตัวยอมรับว่า ทางอารมณ์ลามก ผมชอบบั้นท้ายผู้หญิงเป็นความจริง แต่ผมไม่ได้มีเพื่อนมีโอกาสสมใจแบบคานัค คานัคเป็นอะไรที่ทำงานไปมีเงินไป  มีเงินเก็บ มีการงานดี ซึ่งตอนนี้ผู้แต่งยังไม่มีเหมือนคานัค ยอมรับครับว่า เคยมีอารมณ์ตั้งแต่เด็กเล็ก แต่ยามที่มีสาวร่วม ผมประสบปัญหาว่าผมไม่บรรลุจุดหมายปัญหาที่คานัคเป็น"

"จุดประสงค์ในตัวคานัค คุณวางไว้แล้วคุณจะเขียนให้คานัคบรรลุ คุณต้องไปหาประสบการณ์ของตัวเองด้วยหรือเปล่าคะ"

"เอิ่ม จริงๆไม่เคยพบผ่านสาวธรรมดา น่าจะเป็นคำตอบของสิ่งที่ค้นหาอยู่ ถ้าได้เป็นฐานะคนรักแล้วจะได้รับรู้เอามาเขียนได้ ประสบการณ์จูบผมเริ่มที่ 9 ขวบ ตามคานัคจริง แล้วความทรงจำวันนั้นคือความกระตุ้น ทางหญิงบริการจะไม่ให้เราทำง่ายๆ พวกหล่อนจะมีกฎของการบริการ"

"เคยรับแรงจูงใจจากหนังสือมาเขียนมั้ยคะ"

"ที่บ้านผมก็มีหนังสืออิโรติคสักเล่ม ทำให้ผมอยากเขียนเรื่องแนวนี้ แต่เรื่องนี้ไม่ประติดประต่อไปเสียทุกบท แต่ก็อยากให้อ่านเรียงตามลำดับบทที่เขียนจะดีกว่า "

"คุณมีอะไรจะบอกต่อผู้อ่านมั้ยคะ"

"ขอบคุณที่ติดตามอ่านมานะครับ ช่วงนี้ผมอาจจะใช้เวลาไปทำอย่างอื่น ไม่ว่าจะงานการบ้านของมหาวิทยาลัย การดูรายการย้อนหลังในอินเตอร์เน็ท อ่านหนังสือหลายรูปแบบแล้วยังไม่สรุปใจความให้ได้สาระเท่าที่ควรจะได้ ผมขอให้ทุกคนมีความสุขในขณะอ่านนิยายทุกเรื่อง ทุกแนว รับรองว่าเป็นเวลาที่ใช้ไปอย่างได้ประโยชน์ครับ คำสอนทางจิตวิทยาผมก็หามาใช้กับตัวเองแล้วให้ทุกคนใช้พัฒนาชีวิตให้สูงขึ้น ทุกคนเกิดมาเรียนรู้ได้ทุกคน ส่วนความสำเร็จของชีวิต ผมนำข้อความจิตวิทยามากล่าวในอินเตอร์เน็ทบ้างแล้ว ซึ่งตัวผมตอนนี้ยังไมไ่ด้ประสบความสำเร็จใดๆ ตอนนี้อาจจะไม่ได้มีข้อคิดมาฝาก ยังไงก็ขอให้ประสบความสำเร็จในชีวิตทุกคนครับ"