13/10/2559

"จดหมาย...เป็นสิ่งที่สื่อสารกันระหว่างบุคคล และเเน่นอนว่าจดหมายย่อมเป็นสิ่งที่คลาสสิกมากๆถ้าอีกคนตอบกลับมา และเป็นที่ที่สามารถร้อยเรียงตัวอักษรให้สละสลวยเพียงใดก็ได้ 

แต่เเล้ววันนึงจดหมายฉบับนั้น กลับถูกตีกลับเพียงเพราะว่าบุคคลที่เราจ่าหน้าซองถึงกลับจากเราไปอยู่ข้างบนฟ้าอันไกลเเสนไกล แม้ว่านาทีนี้...ทั้งแผ่นดินอยูในภาวะเศร้าโศก แต่เชื่อเถอะว่าพ่อไม่ได้จากเราไปไหน และทุกอย่างย่อมเป็น 'ความทรงจำ' ว่าครั้งหนึ่งเราเคยอยู่ในเเผ่นดินของพ่อ 

วันนี้จดหมายฉบับนี้...อาจส่งไปไม่ถึงพ่อของเเผ่นดิน แต่จดหมายฉบับนี้ กลับถูกส่งถึงคนไทยทุกคน"


13/10/2560


วันนี้ของปีที่เเล้วทุกท่านอยู่ที่ไหนกัน
วันนี้ของปีที่เเล้วทุกท่านทำอะไรกันอยู่
เเละวันนี้ของปีที่เเล้ว...ทุกท่านทราบข่าวนี้ได้จากทางใด


คำถามข้างบนนั้นไม่ต้องตอบเราหรอก เเต่ตอนนี้วันนั้นของปีที่เเล้วเวียนมาบรรจบอีกครั้ง
วนกลับมาด้วยความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม เพราะปีที่เเล้วเรารู้สึกเสียใจที่สุด เจ็บปวดมากที่สุด เจ็บกว่าเหตุการณ์ใดๆที่มากระทบตัวเราเสียด้วยซ้ำ

วันนั้นเมื่อปีที่เเล้วเราอยู่ในงานสัปดาห์หนังสือเเห่งชาติ (จำได้ว่าไปตามหาหนังสือเล่มหนึ่ง) เเล้วเดินทางต่อไปที่เห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร...เเละทราบข่าวที่นั่น

จนเช้าวันต่อมา บรรยากาศรอบตัวเราเงียบเหงาไปหมด ผู้คนต่างเเต่งตัวคุมโทนไว้ทุกข์ บนรถไฟฟ้าเงียบไปหมด ถนนทุกสายต่างมุ่งหน้าไปยังท้องสนามหลวง เพื่อไปส่งคนบนฟ้าเป็นครั้งสุดท้าย และผู้คนส่วนใหญ่ต่างไปที่นั่น...ด้วยเหตุผลอย่างเดียวกัน

เราในตอนนั้นซึ่งเป็นนักศึกษาฝึกงาน ก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม ไปฝึกงานเหมือนเดิม เเต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือความรู้สึก บรรยากาศรอบตัวในที่ฝึกงาน เเละพี่ๆก็พูดคุยกันในเรื่องนี้ จนวันนั้นกลายเป็น
"วันหยุดราชการตามมติคณะรัฐมนตรี" 

ผ่านมาเเล้ว 365 วัน...ยังรู็สึกเหมือนเดิมคือเศร้าเสียใจ แต่เพิ่มเติมด้วยความคิดถึงคนข้างบนนั้น คนข้างบนนั้นสบายดีไหม ? เป็นอย่างไรบ้าง? เราเเละทุกๆคนตรงนี้คิดถึง...เหมือนเดิมทุกวัน

ถึงตัวจะจากไป แต่สิ่งที่ยังเหลือไว้คือ "สิ่งที่พ่อทำ" พ่อทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพวกเรามาเกือบศตวรรษเเล้ว ถึงเวลาพักผ่อนเเล้วพวกเรานี่เเหละจะสานต่องาน น้อมนำคำสอนไปปฎิบัติตามตามเเต่หน้าที่ของพวกเราทุกคน...

เราอาจเกิดไม่ทันที่พ่อท่านกำลังทำ
เเต่เราเกิดทันในสิ่งที่ท่านทำไว้ ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็น "มรดกตกทอด" ให้เรา

พี่น้องชาวไทยทุกคน...