“Space” was just a word made up
by someone who's afraid to get close.
“ช่องว่าง”ก็แค่คำที่สร้างขึ้นมา
โดยคนที่กลัว "ความใกล้ชิด"
“ไง พี่ชื่อยุนกินะ มาใหม่เหรอ?
แค่เพียงลมหายใจ ผมก็ถูกตราตรึง
“ผมชื่อนัมจุน”
ให้ตายเถอะ...
“ยินดีต้อนรับนะ ว่าแต่ ทำไมนายถึงอยากเข้าชมรมดนตรีล่ะ?”
ผมเองก็สับสนเหมือนกัน
“ผม...”
...ต้องการอยู่ใกล้คุณ
“
“ท่อนนี้เป็นไง พี่ว่าผมควรปรับอีกนิดป่ะ?”
ผมไม่เคยพูดไม่ออกขนาดนี้เลย
“เฮ้~ เหม่อไรอ่ะ?”
แต่ว่าตอนนี้...
จุ๊บ!
“ย๊า! มาหอมแก้มทำไมเนี่ย?!”
“แค่เช็คดูว่าอยู่รึเปล่า?”
“ไอ้เด็กบ้า อะ..อือออ”
คำพูดทั้งหมด...
“จะว่าผมอะ...”
...ถูกส่งจากปลายลิ้นของผมไปยังริมฝีปากของคุณแล้ว
“
“พี่ยุนกิ”
ผมรู้ว่าคุณกลัว
“คุยกันก่อน มันไม่ใช่แบบที่พี่คิดนะ”
กลัวไปเอง...ทั้งสมองและหัวใจ
“พี่ไม่ได้เป็นอะไร...”
ผมทำเป็นนิ่ง ในขณะที่คุณกำลังยิ้ม
“แน่ใจ? ตาพี่บวมหมดแล้วนะ :)”
“...”
“หึงออๆ ชอบผมแล้วอะดิ :)”
“เปล่า”
“...”
“พี่จะหึงทำไม”
“...”
“ก็เรา..เป็นพี่น้องกันนี่หน่า”
“...”
“พี่ยุนกิ”
“...”
“พี่น้องเขาไม่จูบกันหรอกนะ”
“ร้องไห้ทำไม?”
ผมเองก็รู้สึกเหมือนกันกับคุณ
“เปล่า พี่ไม่ได้ร้อง”
“ก็เห็นอยู่ ยังจะเถียงอีก!”
“ย๊า! คิมนัมจุนพี่เป็นพี่นะ! ”
“ถ้าเป็นแค่พี่ก็อย่าร้องไห้ตอนผมอยู่กับคนอื่นดิ!”
ผมเลยอยากพิสูจน์ว่าคุณกำลังรู้สึกอะไร
“ผูกมัดผมสิ”
ผมอยากอยู่ใกล้ๆคุณ
“ผูกมัดผม...จนผมไปไหนไม่ได้อีก”
อยากอยู่ใกล้ๆ จนคำว่าใกล้ก็ดูไม่พอ
“จะพูดไม่พูด? ไม่พูดผมไปหาคนอื่นแล้วนะ”
อย่าถามถึงช่องหว่างระหว่างเรา
“
เพราะคำว่า ช่องว่าง...
“อะไรนะ? ไม่ได้ยินเลยมาใกล้ๆหน่อย”
...ก็แค่คำที่สร้างขึ้นมา...
“คิมนัมจุน”
“ครับ?”
“พี่ชอบนาย”
...โดยคนที่กลัวความใกล้ชิด
“เป็นแฟนกับพี่นะ”
“...”
“ได้ยินยัง?”
“กระซิบข้างหูขนาดนี้จะไม่ได้ยินได้ไงล่ะครับ :)”
Happy Valentine's Day :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in