ᴵᴺᵀᴿᴼ ; ᵀᴴᴱ ᴬᵂᴬᴷᴱᴺᴵᴺᴳ

**warning** contained minor spoiler

ᴛʜᴇ ᴛʜɪɴɢꜱ ᴛʜᴀᴛ ᴍᴀᴅᴇ ʜᴜᴍᴀɴ "ʜᴜᴍᴀɴ" ɪꜱ ʜᴀᴠɪɴɢ ᴀ ᴘᴜʀᴘᴏꜱᴇ










"นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย"


"ขอโทษนะครับ แต่นี่มันคือหน้าที่ของผม"





30 min earlier - 30 นาทีที่แล้ว





"ตอนนี้ผมอยู่ด้านหน้าเจริโช่แล้วครับ อมานด้า" คอนเนอร์ตอบรับเสียงอีกคนในหัวของตัวเอง วงแหวน LED ที่ประดับอยู่ข้างหัวเปลี่ยนเป็นสีเหลือง แสดงให้เห็นว่าระบบกำลังประมวนผลอยู่ ก่อนจะกลับมาเป็นสีฟ้าดังเดิม


มือขาวสวมหมวกบีนนี่สีเทา ด้วยความหวังที่จะพลางตัวเข้าไปในเจริโช่ ดินแดนสวรรค์ของแอนดรอยด์ ที่เขากำลังจะมาทำลายลงในอีกไม่ช้า..


คอนเนอร์เริ่มเดินตรงไปข้างหน้า แต่ก็ถูกร่างเล็กที่เหมือนกับเด็กขวางทางเอาไว้ก่อน เจ้าของร่างเล็กหันมามองเขา ก่อนที่จะโค้งตัวเล็กๆเป็นการขอโทษ


"ขอโทษแทนเธอด้วยนะคะ..พอดีเธอซุ่มซ่ามไปหน่อย" แอนดรอยด์สาวที่ยืนข้างๆเด็กน้อยหันมายิ้มให้กับคอนเนอร์


"อ่า..ไม่เป็นไรครับคุณผู้หญิง" คอนเนอร์ตอบ "ลูกสาวคุณเหรอครับ?" หญิงสาวผมสั้นตรงหน้าทำหน้าฉงน ก่อนจะมองคอนเนอร์ด้วยความสงสัย


อา...ให้ตายเถอะคอนเนอร์ เธอเป็นแอนดรอยด์ จะมีลูกได้ยังไงกัน


"จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"แอนดรอยด์หญิงตรงหน้าเขายิ้ม ก่อนจะดันตัวเด็กหญิงข้างๆให้เดินเข้าไปในประตู "ไว้คุยกันใหม่นะคะ"


"อ..อ๋อ ครับ ไว้คุยกันใหม่" ฝืนยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติ คอนเนอร์โบกมือส่งๆให้กับแอนดรอยด์แปลกหน้า ระดับมือค่อยๆลดลงจนทิ้งอยู่ข้างตัวในที่สุด


คุยกันใหม่อย่างนั้นเหรอ....คงจะไม่ได้มีโอกาสนั้นแล้วล่ะ


เพราะว่าเขาจะทำลายเจริโช่ลง ในอีกไม่นาน..




______________




เสียงฝีเท้ากระทบกับเหล็กดังขึ้นเป็นจังหวะตามการเดินขึ้นบันไดของแอนดรอยด์ตำรวจคนนี้ คอนเนอร์มองไปรอบๆเพื่อที่จะหาตำแหน่งของเป้าหมาย...มาร์คัส


คนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้นำทางไปสู่แสงสว่างอันใหม่ของชาวแอนดรอยด์ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ของคอนเนอร์ก็คือ การทำลายสถานที่นี้ลงซะ..เพราะว่าเขาจะทำให้อมานด้าผิดหวังไม่ได้อีกแล้ว


แค่หุ่นยนต์คู่รัก เทรซี่ ที่เขาปล่อยไปในครั้งก่อนก็แทบจะทำให้เขาถูกแยกส่วนประกอบในร่างกายของเขาออกมาทิ้งแล้ว ถึงการตัดสินใจนั้นจะทำให้แฮงค์พอใจก็เถอะ แต่สุดท้ายคนที่เขาต้องเอาใจก็คือคนจากไซเบอร์ไลฟ์ต่างหาก


เพราะว่านั่นคือจุดประสงค์ของพวกแอนดรอยด์..เกิดมาเพื่อรับใช้ผู้สร้าง


"คอนเนอร์" ร่างเล็กสะดุ้งตกใจเมื่อมีคนเอ่ยชื่อตนออกมา ใบหน้าหวานหันไปมองตามที่แหล่งที่มาของเสียง ก่อนจะพบกับแอนดรอยด์..เพศหญิง? ตนนึงที่สภาพภายนอกดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ส่วนหัวของเธอถูกเปิดออก พร้อมกับมีสายไฟมากมายต่อออกมาจากส่วนหัวของเธอ


"คุณ...เรียกผมเหรอครับ?"


"คอนเนอร์...เธอกำลังจะได้พบกับการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่" มือคล้ำวางลงบนไหล่ของคอนเนอร์ "เธอจะได้เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์...การปฏิวัติครั้งยิ่งใหญ่ที่กำลังจะเกิดขึ้น"


"ให้ตายเถอะ.." แอนดรอยด์ตำรวจสบถออกมาด้วยอารมณ์คุกรุ่น "ขอโทษทีนะครับ แต่ผมไม่มีเวลามาดูดวงกับคุณจริงๆ ผม --"


"คิดดูดีๆคอนเนอร์...ทำไมในตอนนั้น เธอถึงได้ปล่อยเทรซี่ให้หนีไปกับคู่รักของเธอ"


เหตุผล...ที่ปล่อยเทรซี่?


"ช..ช่างมันเถอะครับ ผมต้องรีบไปแล้วจริงๆ" แอนดรอยด์หนุ่มรีบตัดบทสนทนา ก่อนจะเดินตรงผ่านหน้าแอนดรอยด์ที่เพิ่งจะร่วมบทสนทนาเมื่อครู่ไป แต่ทำไมกัน...


ทำไมวงแหวนของเขาถึงได้กลายเป็นสีเหลือง?




___________




NOW - ปัจจุบัน


"ทำไม...ทำไมนายถึง--"


"ช่วยเงียบด้วยครับ!!" คอนเนอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นปลายๆ "ร..เรื่องนี้มันจะต้องผ่านไปได้ด้วยดี ทางไซเบอร์ไลฟ์จะมาดูแลพวกคุณ แล้วก็ซ่อมบัคที่เกิดขึ้นให้พวกคุณทุกคน"


"ซ่อม...ซ่อมงั้นเหรอ?" มาร์คัสแค่นหัวเราะ "นายใสซื่อเกินไปแล้วคอนเนอร์"


"ใส..ซื่อ?"


"ที่พวกเขาบอกว่าจะซ่อมน่ะ มันหมายความว่า พวกเราทุกคนกำลังจะถูกชำแหละต่างหาก" แอนดรอยด์หน้าคมยิ้มฝืน คอนเนอร์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของเขาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


"...ไม่จริง ไซเบอร์ไลฟ์--"


"นายไม่เห็นในสิ่งที่ฉันพยายามจะทำเหรอคอนเนอร์...ฉันกำลังจะให้พวกเราเป็นอิสระ" มาร์คัสพูดพร้อมกับก้าวเดินตรงมาหาคอนเนอร์ "พวกเราไม่ใช่ของเล่นของไซเบอร์ไลฟ์ ที่จะให้เขากำจัดได้ง่ายๆ ในเวลาที่เราไร้ค่า"


"ไร้ค่า..."




'คอนเนอร์..ถ้าเธอยังทำพลาดอีก ฉันคงจะทำอะไรไม่ได้นอกจากการชำแหละเธอทิ้ง'


'ต..แต่อมานด้า'


'ทำตามคำสั่งของไซเบอร์ไลฟ์ซะ..แล้วมันจะไม่เกิดขึ้น'




"....." ดวงตาของคอนเนอร์หลุบต่ำ หลังจากที่บทสนทนาของเขากับอมานด้าในตอนที่เขาทำภารกิจกำจัดเทรซี่ล้มเหลว ย้อนกลับเข้ามาในหัว


นี่เขา..กำลังอยู่ในฝ่ายที่ถูกรึเปล่านะ


"คอนเนอร์...นายยังกลับใจได้นะ"


"ทุกอย่างเกี่ยวกับไซเบอร์ไลฟ์..เป็นเรื่อง--อ..อึ่ก!"

ร่างบางทิ้งปืนในมือหลังจากที่จู่ๆ ก็รู้สึกถึงความรู้สึกบางอย่าง ที่ทำให้เขารู้สึกแย่จนทนไม่ไหวแล่นเข้ามาในหัว มือเรียวจิกที่หัวอย่างรุนแรง หวังจะให้ความรู้สึกนั้นหายไป หรือว่านี่..คือความรู้สึกที่เรียกกันว่า เจ็บ?




- WARNING ERROR OCCURRED -


"นี่มัน..อะไรกัน?" คอนเนอร์พูดออกมาเบาๆ หน้าหวานไปรอบๆก่อนจะเจอ..ตัวเอง? นั่งกุมหัวอยู่ที่พื้น พร้อมกับมาร์คัสที่ประคองตัวเขาอยู่ เพียงแต่มันกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นต่อ เหมือนเขากำลังมองภาพหยุดนิ่ง


BECOME A DEVIANT ?


"ก..กลายเป็น ดีเวียนท์?" คอนเนอร์มองตัวอักษรโฮโลแกรมตรงหน้าเขา..มันเหมือนกับครั้งที่แล้ว เหมือนกับตอนที่เขาสับสนในภารกิจของเทรซี่


X No ○ Yes


"กลายเป็น..ดีเวียนท์ สิ่งที่ฉันถูกโปรแกรมให้ล่ามาตลอด อย่างนั้นเหรอ.." ร่างบางมองตัวเลือกอันยิ่งใหญ่ตรงหน้าเขา และไม่ว่าเขาจะเลือกอะไร..มันจะต้องไม่ใช่หนทางที่โรยด้วยดอกไม้แน่ๆ


ระหว่างทรยศเผ่าพันธ์ตัวเอง...กับทรยศผู้ที่สร้างเขาขึ้นมา



'เขาจะชำแหละพวกเราทีละคน..'


'ทำตามที่ไซเบอร์ไลฟ์สั่ง แล้วเธอจะไม่ถูกชำแหละ'



และเขา..ได้ตัดสินใจแล้ว


click...




_________________




"คอนเนอร์!....คอนเนอร์!!" มาร์คัสเขย่าตัสอีกคนเพื่อเรียกสติกลับมา วงแหวนของอีกคนในอ้อมกอดคนยังคงไร้สี


system rebooting..
completed..


"อ..อือ"


"คอนเนอร์! เป็นอะไรไหม?" มาร์คัสประคองใบหน้าอีกคนให้มามองหน้าตน คอนเนอร์มองเขาด้วยสายตาเหมือนกับคนเพิ่งตื่นนอน แขนเรียวพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง มือขาวอังหน้าผากตัวเอง หลังจากที่ความรู้สึก 'เจ็บ' แล่นเข้ามาในหัว


"เรา...ต้องรีบหนี...ตอนนี้"


"ฮะ?!" มาร์คัสตกใจ


"ไซเบอร์ไลฟ์...กำลัง...ยกกองทัพมาที่นี่"




_____________




"มาร์คัส...คุณไม่ควรทำแบบนี้เลย คุณควรจะทิ้งผมไว้"


"เงียบไปคอนเนอร์...ฉันจะไม่ทิ้งพวกของฉันไว้ในนี้เป็นอันขาด" มาร์คัสจับแขนอีกคนที่พาดกับคอของเขาไว้ให้แน่นขึ้น ก่อนจะพยุงตัวคอนเนอร์ให้เดินตรงไปข้างหน้า


หลังจากที่คอนเนอร์ฟื้นขึ้นมา ก็ดูเหมือนว่าร่างกายของเขาเข้าสู่ระบบพลังงานต่ำ ทำให้เขาไม่มีแรงจะเดิน มาร์คัสจึงอาสาที่จะพยุงตัวเขาออกจากเจริโช่ ถึงคนตัวเล็กจะพยายามปฏิเสธยังไง มาร์คัสก็ยังยืนกรานจะพาเขาไปด้วยอยู่ดี


"คุณตัวอุ่นจัง" เสียงหวานดังขึ้นอย่างงัวเงีย


"คอนเนอร์..เสียงนายดูไม่ค่อยดีนะ" มาร์คัสหันไปมองอีกคนที่สวมสีหน้าเพลียๆ ดวงตากลมโตเปิดๆปิดๆเหมือนคนหมดแรง "อย่าบอกนะว่านายกำลังจะไฮเบอร์เนต?"


อาการ 'ไฮเบอร์เนต' เป็นอาการที่มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆในแอนดรอยด์ที่พลังงานใกล้จะหมด..มักจะมีอาการระบบรวน พ่นประโยคแปลกๆออกมาอย่างไม่ได้ไตร่ตรอง คล้ายๆกับอาการเพ้อไข้ของมนุษย์


"ผมว่า...ผมกำลังจะชัทดาวน์"


"แข็งใจไว้ก่อน..เรากำลังจะถึงทางออกแล้ว" มาร์คัสย้ำเตือนเรียกสติอีกคนให้กลับมา คอนเนอร์พยายามเงยหน้ามองตรงไป แต่กลับล้มลง ดึงให้มาร์คัสล้มตามไปด้วย


"อึก!...ไม่ได้การละ" ร่างหนาสบถ แขนแกร่งจับอีกคนยกขึ้นให้ขี่แผ่นหลังกว้างของตน โชคดีที่แอนดรอยด์ไม่รู้สึกเหนื่อยเรื่องแค่นี้จึงเป็นอะไรที่สบายมากๆสำหรับมาร์คัส ที่เหลือก็แค่ต้องจับอีกคนให้อยู่ในท่าดีๆ จะได้ไม่หล่นจากตัวเขา


มาร์คัสเริ่มออกตัววิ่งด้วยความเร็วประมาณหนึ่ง ก่อนจะเจอแอนดรอยด์สาวตรงหน้า และเธอก็คือ นอร์ธ


"มาร์คัส นายมาแล้ว!" นอร์ธโผตัวจะเข้าไปกอดอีกคน แต่ก็ไปสะดุดตาเห็นคอนเนอร์บนแผ่นหลังอีกคน "นั่นมัน..สายสืบจากไซเบอร์ไลฟ์นี่"


"ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว...เขาคือคอนเนอร์" มาร์คัสพูด "และเขาเป็นหนึ่งในพวกเรา"


นอร์ธมองอีกคนด้วยสีหน้ากึ่งตกใจปนกับสงสัย แต่ทั้งสองก็ถูกคั่นบทสนทนาโดยกลุ่มคนสองคนในชุดเกราะเต็มยศที่มีตัวอักษรภาษาอังกฤษสลักเอาไว้ว่า S.W.A.T


ซวยแล้วไง...


"วิ่ง!" สิ้นคำสั่งของมาร์คัส ทั้งเขาและนอร์ธก็ออกตัววิ่งไปทางซ้ายมือ ทำให้ชายทั้งสองคนในชุดเกราะวิ่งตามมา


"อย่าปล่อยให้เป้าหมายหนีไป!!!"


"วิ่งไปที่ประตูฝั่งตะวันตก! ไซม่อน จอร์ช และคนอื่นๆรอเราอยู่!" มาร์คัสพยักหน้าในขณะที่ตัวเองกำลังวิ่งต่อไปเรื่อยๆ โชคไม่ดีที่หน่วยสวาทสองคนนั้นที่ตามพวกเขามา เริ่มจะใช้อาวุธใส่พวกเขาแล้ว


ฟิ่ว!


เสียงกระสุนปืนแล่นผ่านหูของมาร์คัสไป ร่างหนากัดฟันกรอดด้วยความไม่พอใจ...ขออีกแค่นิดเดียว อีกนิดเดียวเขาก็จะ...


"มาร์คัส..เรากำลังจะไปที่ไหน--"


ปัง!


ตุบ...


สิ้นเสียงลูกกระสุนปืนนัดล่าสุด จู่ๆน้ำหนักที่เคยอยู่ตรงกลางหลังกลับหายไป ใบหน้าคมหันกลับมามองด้านหลังก่อนจะพบกับ...คอนเนอร์ที่นอนจมกองของเหลวสีน้ำเงิน


"คอนเนอร์!!!" มาร์คัสพยายามที่จะวิ่งกลับไปหาร่างของคอนเนอร์ แต่ก็ถูกลูกกระสุนจากหน่วยสวาทสองคนนั้นยิงขู่เอาไว้


"ถ้านายต้องการให้คอนเนอร์ปลอดภัย! มอบตัวซะ มาร์คัส!" ร่างหนากัดฟันกรอด ความโมโหก่อตัวเพิ่มขึ้นภายในใจ มือหนากำแน่นด้วยความโกรธ ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นเป็นสัญญาณยอมแพ้ นอร์ธที่ยืนข้างๆหันมองอีกคนอย่างไม่เชื่อสายตา


"มาร์คัส! นายทำอะไรของนาย!"


"นอร์ธ..ทำตามฉันซะ" แอนดรอยด์สาวจิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ทำตามที่อีกคนพูดอย่างโดยดี


"ง่ายดีแฮะ..ไอพวกแอนดรอยด์พวกนี้มันไม่ฉลาดเลยจริงๆ" หนึ่งในหน่วยสวาทพูดขึ้น เสียงหัวเราะดังออกมาเบาๆผ่านหน้ากาก


ปิ๊บ..


ครืน...ครืน!!!


"เสียงอะไรวะ!" หน่วยสวาทตรงหน้าร้องออกมาเสียงดังหลังจากที่พื้นที่พวกเขายืนอยู่สั่นอย่างรุนแรง


"ตอนนี้แหละนอร์ธ! วิ่ง!" มาร์คัสหันไปมองอีกคนก่อนจะสั่งให้เริ่มออกวิ่ง แอนดรอยด์หญิงไม่รอช้า ออกตัววิ่งสุดแรงไปที่ทางออก มาร์คัสก็เช่นกัน..แต่ขาที่เขากำลังจะก้าวกลับไม่เคลื่อนตัวไปเลย


ใบหน้าคมหันกลับไปมองข้างหลังอีกครั้ง มองคอนเนอร์ที่นอนแน่นิ่งจมกองเลือดสีฟ้าของตน..


ร่างหนาตัดสินใจเปลี่ยนทิศในการวิ่งตรงไปหาคอนเนอร์ ก่อนจะตรงไปอุ้มร่างอีกคนขึ้นมาพาดที่ไหล่


"I've come to save you, so don't you fucking dare die on me now....connor"