"วันนี้รับกล้วยบวชชีเพิ่มไหมครับ เพิ่งลองเอามาขายวันแรกเลย" ผมเสนอขายของหวานเมนูแรกของร้านกับเขา มันก็ต้องเอาของมาลองตลาดกันหน่อย

"เอ่อ... เอามาลองก็ได้ครับ ทำเองหรอครับ?" และทุกครั้งที่ผมเสนอขายอะไรกับเขา เขาก็มักจะถามผมทุกครั้งไปว่าผมทำเองรึเปล่า

"แม่ผมครับ ผมหน่ะทำเป็นแต่แกงเผ็ดเป็ดย่างนั่นแหละ" ผมพูดพลางตักแกงเผ็ดเป็ดย่างราดบนข้าวให้กับเขา ก็จะตักเยอะเป็นพิเศษหน่อยแหละนะครับ เพราะเขามาชอบเมนูอาหารที่ผมทำนี่นา ผมก็ต้องชื่นใจเป็นธรรมดา

"ครับ.. ผมชอบแกงเผ็ดเป็ดย่างมากๆเลย"

"เชื่อครับ เห็นคุณสั่งทุกวันเลย ไม่เบื่อบ้างหรอครับ" 

"ไม่ครับ.. ผมชอบจริงๆนี่ครับ ผมจะเบื่อได้ยังไง"

"คนทำชื่นใจตายเลยนะครับเนี่ย" ผมยื่นถุงที่มีข้าวกล่องและถุงกล้วยบวชชีให้กับเขา ในขณะที่เขาก็ยื่นเงินให้ผม

"คนกินก็ชื่นใจครับ" เขาพูดพึมพำเบาๆก่อนจะเดินจากไป

เอ๊ะ!! ห๊ะ!! ผมได้ยินอะไรผิดไปรึเปล่า ?? ผมก้มนับเงินในมือ ก่อนจะเห็นมีโพสอิทแปะอยู่บนแบงก์ยี่สิบใบหนึ่ง

.... 

..

.

:) อยู่ๆก็หุบยิ้มไม่ได้แฮะ