ก๊อก ก๊อก

สวัสดีฝึกงาน

        รู้ตัวอีกทีตอนนี้ก็เข้าสู่ช่วงหาที่ฝึกงานเสียแล้ว แต่ความคิดแรกของเราตั้งแต่เข้าสาขามายังไม่เปลี่ยนไปเลย เรายังอยากที่จะลองฝึกงานตามสำนักพิมพ์หรือห้องสมุดมากกว่าที่จะไปโรงเรียน แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่อยากไปโรงเรียนหรอกนะ ก็แค่เพราะว่าเรากลัวที่จะต้องไปเจอกับเด็ก เรารับมือเด็กไม่เป็น เราคุยก็ไม่เก่ง ปรับตัวก็ช้า แถมยังเป็นพวกพลังงานน้อยอีกต่างหาก เราไม่แน่ใจเลยว่าถ้าไปฝึกงานที่โรงเรียนแล้วเราจะไหวไหม แต่เราก็มีความฝันเล็ก ๆ ที่อยากจะเป็นครูดูเหมือนกัน อยากเป็นครูที่ดีกับเด็ก ๆ แบบที่เราเคยได้รับจากครูสมัยประถมของเรา เพราะแบบนั้นเราเลยอยากจะเป็นครูที่ดีให้กับเด็ก ๆ บ้าง ก็เลยเอาละ ลองดูก็ได้หาที่ฝึกงานเป็นโรงเรียนนี่แหละ แถมก่อนหน้านี้ที่เรียนแล้วได้ลองไปโรงเรียนอนุบาลได้เจอกับเด็ก ๆ ตอนนั้นก็รู้สึกสนุกมาก เด็กแต่ละคนก็น่ารัก ถึงเราจะทำตัวไม่ถูกอยู่บ้างแต่ความน่ารักของเด็ก ๆ นี่มากมายเกินไปจริง ๆ ทำเราใจฟูไปหมดถึงจะแลกกับพลังงานเราทั้งวันไปเลย ตอนนั้นได้ทำกิจกรรมให้เด็กวาดรูประบายสี พอเสร็จแล้วเด็ก ๆ ก็มาต่อแถวส่งงานให้เราล่ะ ถึงมันจะไม่ต้องเอามาส่งแต่ตอนนั้นเรารู้สึกดีใจมาก ๆ เลย นึกถึงทีไรก็จะมีความคิดว่า เฮ้ย เราก็ทำได้เหมือนกันนะ  พอต้องมาหาที่ฝึกงานเลยดูไว้หลายที่ แต่ก็ดันเจอโควิดระลอกใหม่ระบาดขึ้นมาพอดี ทำให้ที่ฝึกงานที่ดูไว้บางที่เป็นอันต้องยกเลิกไป แต่ว่ามันใกล้จะถึงเดดไลน์ของการหาที่ฝึกงานแล้วนะ! ตอนนั้นรู้สึกว่าต้องแย่แน่เลยถ้าเราหาที่ฝึกงานไม่ได้ เพื่อน ๆ ก็เริ่มจะหาได้กันหมดแล้ว เราอยากจะหาที่ฝึกงานใกล้บ้านเสียหน่อย แต่จะไปที่ไหนดี แล้วตอนนั้นเองงงงง (ใส่เอฟเฟคแสงออร่าวิ้งวับ) ได้คุยกับเพื่อนว่ามีที่ฝึกงานที่โรงเรียนอนุบาลเด่นหล้าว่างนะสนใจไหม  (โอ้ พระเจ้าคะ ตรงนี้มีนางฟ้าองค์หนึ่งค่ะ ฮืออ) 

- ใกล้บ้าน ✅

- โรงเรียน ✅

        เป็นที่เราอยากจะไปที่หนึ่งแต่ว่าตอนแรกคิดว่าเพื่อนไปครบแล้วพอรู้ว่าว่างเลยดีใจมาก แถมพี่ชายเราก็เคยเรียนที่นี่ด้วย เรียกได้ว่าเราสงสัยมาตั้งแต่เด็ก ๆ เลย ว่าโรงเรียนเด่นหล้ามันเป็นยังไง เพราะอยู่ใกล้บ้านด้วยทำให้ผ่านหน้าโรงเรียนบ่อยมาก แล้วเราจะเห็นโฆษณาของโรงเรียนบ่อย ๆ ว่าดีที่สุด แม่เราก็บอกว่าเด่นหล้าดีมาก พี่เราก็เรียน แต่เราไม่เคยไป ได้แต่มองหน้าโรงเรียน แต่รอบนี้เราจะได้ลองไปโรงเรียนอนุบาลเด่นหล้าแล้วจริง ๆ ตื่นเต้นมาก ได้ฝึกงานแล้วยังได้ไปที่อยากไปด้วย ตอนที่ติดต่อทางโรงเรียนไปครั้งแรกกับเพื่อนคือเราตื่นเต้นมาก คุณครูที่คุยด้วยใจดีมาก บอกให้เรารู้ว่าเตรียมอะไรบ้าง ให้ไปขอใบส่งตัวจากทางมหาวิทยาลัยมายื่นได้เลย แต่เพราะโควิด(อีกแล้ว)ทำให้โรงเรียนต้องเลื่อนเปิดจาก 1 มิถุนายน เป็น 14 มิถุนายนแทน ทำให้เรากังวลใจมาก เรากับเพื่อนเลยได้ลองโทรไปหาทางโรงเรียนอีกครั้งเพื่อยืนยันการฝึกงาน แล้วเข้าไปที่โรงเรียนเพื่อพูดคุยถึงรายละเอียดอีกครั้ง

        วันที่ได้ไปโรงเรียนครั้งแรก เราตื่นเต้นมาก เพราะที่ผ่านมาที่พูดคุยทางโทรศัพท์เป็นเพื่อนโทรไปให้ตลอด พอมาวันนี้ก็เลยตื่นเต้นเป็นพิเศษ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี ได้พูดคุยกันเหลือแค่ใบส่งตัวจากทางมหาลัยที่จะนำมาส่งให้ในวันเริ่มฝึกทุกอย่างก็เรียบร้อยแล้วล่ะ เร็วกว่าที่คิดมากก็เลยงง ๆ รู้ตัวอีกทีก็เดินออกมานอกโรงเรียนแล้ว 55555 พอกลับมาบ้านถึงรู้ว่าตัวเองจะได้ไปเป็นนิสิตฝึกงานแล้ว พยายามเข้านะตัวฉัน! ถ้าพยายามละก็ต้องทำได้อยู่แล้ว ╰(*°▽°*)╯