ทว่าวันนี้บุญหล่นทับติงเสียวเหว่ยเข้าให้แล้ว!? หนุ่มลูกครึ่งรูปงามที่ใส่นาฬากาฝังเพชรนอนบาดเจ็บอยู่ข้างทาง ถ้าไม่ใช่ลูกเศรษฐีมีภัยแล้วจะเป็นอะไรได้ ดังนั้นต้องรีบเก็บ..เอ้ย! ต้องรีบช่วยเหลือ

"ติงเสียวเหว่ย" ผู้มีส่วนสูง 180 เซนติเมตร หน้าตาหล่อคม สมชายชาตรี ตามเหตุผลแล้ว เขาสมควรเป็นที่ชื่นชอบของสตรี แต่เพราะหย่าร้างกับภรรยาแถมมีลูกสาวที่พูดไม่ได้จึงต้องตกพุ่มม่ายกลายเป็นหนุ่มใหญ่ใจเปลี่ยว ทว่าวันนี้บุญหล่นทับติงเสียวเหว่ยเข้าให้แล้ว!? หนุ่มลูกครึ่งรูปงามที่ใส่นาฬากาฝังเพชรนอนบาดเจ็บอยู่ข้างทาง ถ้าไม่ใช่ลูกเศรษฐีมีภัยแล้วจะเป็นอะไรได้ ดังนั้นต้องรีบเก็บ..เอ้ย! ต้องรีบช่วยเหลือ บนศีรษะมีรอยแผล พี่ติงพาไปเย็บให้ ต้องการที่ซุกหัวนอน พี่ติงจัดหาให้ แต่พอฟื้นมา หมอนี่กลับความจำเสื่อม (?) แถมยังชวนหนุ่มใหญ่อย่างเขามา "ช่วยตัวเอง" ด้วยกัน!?

เรื่องนี้เป็นหนึ่งในการทลายกองดองของเรา เราจำไม่ได้แล้วว่าได้มาตอนไหน แต่คิดว่าได้มาไม่แพง น่าจะสักปีของการลดราคาของสยามนั่นแหละ  เรื่องนี้เป็นของสุยเชียนเฉิง เราไม่เคยอ่านงานเค้ามาก่อน แต่เค้ามีงานแปลหลายเรื่องในไทยเลย ที่อยู่กับมีดีก็มี คนโง่ที่ไม่เคยมีรัก อริหัวใจ คุณอาเดียวดาย อยู่กับ every มีมรดกลวงรัก อยู่กับ lilac มีรักนี้ที่เมามาย ของมีดีเรามีครบแต่ยังไม่ได้หยิบมาอ่านสักที ก็วันนี้นึกครึ้มหยิบคุณอาเดียวดายมาอ่านค่ะ

ปรากฏว่า น้ำเน่ามากกกก 55555 เป็นความน้ำเน่าแบบที่ถ้าเป็นเราเมื่อก่อนอาจจะชอบ แต่เราในปัจจุบันไม่ค่อยชอบพลอตแล้วก็พระเอกแนวนี้แล้ว เนื้อเรื่องมันแบบละครช่องวันมาก คือตัวนายเอกเป็นหนุ่มวัยสามสิบสาม (เป็นหนุ่มใหญ่แล้วเหรอ ส่วนตัวเราคิดว่าไม่นะ สามสิบสามก็ไม่ถือว่าแก่อะ) เคยหย่ามาแล้วครั้งนึงมีลูกสาวหนึ่งคน อยู่แบบลำบากนิดหน่อย เป็นคนขับรถ ส่วนพระเอกเป็นทายาทตระกูลเศรษฐี นายเอกช่วยพระเอกที่บาดเจ็บกลับมาบ้าน พระเอกบอกว่าตัวเองความจำเสื่อมขออยู่ด้วย ไปๆมาๆ อยู่ด้วยกันไปจนถึงบนเตียง แล้วอยู่มาวันหนึ่งพระเอกก็หายไป กลับไปที่ตระกูลตัวเอง เจอหน้ากันอีกทีให้เชคนายเอกมาใบนึง เสร็จแล้วก็ตามสูตรมารู้ตัวทีหลังว่ารักนายเอกมาก ขาดนายเอกไม่ได้ เลยตามง้อ เป็นสูตรพระเอกขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาคนหนึ่ง

นิสัยพระเอกค่อนข้างแบบเจ้าเล่ห์ ชอบขุดหลุมพราง ในชีวิตนายเอกรอบๆตัวมีแต่หลุมที่พระเอกขุดเอาไว้ เราไม่ค่อยชอบนิสัยพระเอกเท่าไหร่ (ไม่ใช่ในส่วนนี้นะ) แต่เป็นในส่วนที่พี่ติงบอกว่า พระเอกไม่ค่อยใส่ใจความรู้สึกอะ ถ้าใส่ใจจริงคงไม่ไปเฉยๆแบบนั้นแต่แรก แล้วก็ที่ไปโดยไม่บอกก็แค่คิดว่าบอกนายเอกแล้วมันยุ่งยากเพิ่มเติมจะไปยุ่งยากทำไม เราอยากให้คนเขียนขยี้ตอนพี่ติงหาเสี่ยวโจวให้มากกว่านี้ด้วย การที่คนอยู่ๆ หายไปไม่บอกไม่กล่าวมันน่าเป็นห่วงมากนะ แต่สำหรับพระเอกเป็นแค่การหลีกเลี่ยงความวุ่นวายก็เลยไม่บอก ปล่อยให้นายเอกเป็นห่วงร้อนรนอยู่คนเดียว เรารู้สึกว่าความรู้สึกที่ให้ไปคือลงน้ำมาก เราไม่ค่อยชอบพระเอกเท่าไหร่ แอบรู้สึกว่าสมควรที่จะได้บทเรียนมากกว่านี้ จบ bad end ไปเลยก็ได้สำหรับเรา แต่นี่ก็คืนดีกันแหละนะ จริงๆตัวนายเอกก็ยังคิดอยู่ว่าอยู่กันแบบนี้ไป ไม่ต้องคิดเรื่องความรัก แต่นายเอกเป็นคนใจอ่อน ซึ่งพระเอกก็รู้เหมือนกัน ถึงจะไม่ได้รักวันนี้แต่วันหน้าต้องรักแน่ (ซึ่งความจริงวันนี้ก็รักแล้ว แค่ไม่ยอมรับกับปากเท่านั้นเองอะ) 

คาแรกเตอร์นายเอกเราชอบนะ นอกจากเป็นคนใจอ่อนแล้วยังเป็นคนมองโลกในแง่ดี แล้วก็ใจดีมากๆๆ สามารถเป็นพ่อแล้วก็สามีที่ดีได้จริงๆ แล้วก็เป็นตัวละครที่แบบมีความเป็นคนธรรมดาอะ เป็นคนธรรมดาที่หน้าตาดี หยาบคายนิดหน่อย ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ซึ่งเราคิดว่าตัวละครเอกแบบนี้ก็หาไม่ได้ง่ายๆเหมือนกัน

รวมๆ เราคิดว่าน้ำเน่ามาก ก็อ่านได้ แต่ไม่ใช่แนวที่เราจะชอบเท่าไหร่ คิดว่าถ้าอ่านสักเมื่อหกเจ็ดปีที่แล้วเราอาจจะชอบก็ได้ คนชอบเรื่องนี้เยอะพอสมควร คิดว่าถ้าใครชอบแนวนี้ก็น่าจะชอบล่ะ

ปล. ชื่อเรื่องแฟนตาซีมาก 5555555