บทนำ

               ฉันชื่อ ... เอเลน่า และฉันเกลียดฤดูฝนเพราะมันทำให้ฉันป่วยและเป็นช่วงที่อ่อนแอและมันเป็นช่วงเวลาที่ที่เหล่าผีวิญญาณจะเข้ามาขอความช่วยเหลือจากฉัน ... ใช่! ฉันกับวิญญาณสามารถสื่อสารกันได้ แล้วการที่ฉันป่วยก็มักจะเป็นช่วงเวลาที่ฉันอ่อนแอและมันก็จะยิ่งสามารถเข้าหาเราได้ง่ายที่สุดมันอาจจะฟังดูแปลกเกินกว่าที่จะเชื่อได้ แต่ถ้าใครไม่ได้เจอกับตัวเองเหมือนอย่างที่ฉันเจอก็คงไม่เชื่อแน่ ๆฉันเริ่มรู้ว่าตัวเองสามารถสื่อสารกับผีและวิญญาณได้ตั้งแต่เด็กๆ ถึงแม้ว่าตอนนั้นฉันเองจะไม่รู้ว่ามันคือผีและวิญญาณก็ตามและเมื่อโตมาเรื่อยๆ ประสบการณ์ทั้งหมดก็ทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันเห็นไม่ใช่คน ...

            ผีและวิญญาณที่ฉันเจอส่วนมากจะมาขอส่วนบุญหรือไม่ก็มาขอความช่วยเหลือและประสบการณ์ทั้งหมดก็ทำให้ฉันรู้ว่าเมื่อฉันป่วยพวกมันก็ยิ่งเข้าหาฉันได้ง่ายมากขึ้นเพราะอะไรเหรอ?? คุณเคยได้ยินมั้ยว่าถ้าเราร่างกายอ่อนแอวิญญาณจะสามารถติดต่อและสื่อสาร หรือจะอาจถึงขั้นเข้าสิงตัวเราได้อย่างง่ายดายและเหตุผลนี้นี่แหละที่ทำให้ฉันนั้นเกลียดฤดูฝนที่สุด

           มีหลายครั้งที่ฉันพยายามที่จะหลบหนีและแกล้งทำเป็นไม่รับรู้ไม่เห็นอะไร เพราะคิดว่าถ้าทำแบบนั้นแล้วพวกผีและวิญญาณก็คงจะหายไปเองแต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นเลยก็อย่างที่เขาบอกกันว่า...คนที่สามารถสื่อสารกับพวกวิญญาณได้แบบฉันมันจะเป็นเหมือนกับพลังงานคล้ายๆกับหลอดไฟที่สว่างเจิดจ้าท่ามกลางคนทั่วไปทำให้พวกผีและวิญญาณเหล่านั้นเห็นได้ชัดเจนและต่างพากันเข้าหามาขอความช่วยเหลือเพราะฉันนั้นเปรียบเสมือนความหวังสุดท้ายของเหล่าผีและวิญญาณที่สามารถช่วยปลดปล่อยพวกเขาได้

            มันอาจจะฟังดูไร้สาระและบางคนก็อาจจะคิดว่าฉันบ้า? แต่ก็ช่างเถอะ!! เพราะฉันชินแล้วล่ะตอนนี้ฉันก็แค่ต้องทำหน้าที่ช่วยเหลือพวกผีและวิญญาณพวกนี้ต่อไปถึงแม้จะเต็มใจบ้างหรือจำใจบ้างก็ตาม ...