รีวืว นิยายรักอลเวง (2 เล่มจบ)
นักเขียน : จวี๋ฮวาซั่นหลี่
นักแปล : เม่นน้อย
จำนวนหน้า : 720 หน้า
#พล็อตเรื่อง
หลินลั่วเอ๋อร์’ คือนางเอกนิยายฮาเร็มสาย SM ที่ฉัน ‘เคอเสี่ยวลวี่’อ่านเจอบนอินเตอร์เน็ตในนิยายบรรยายเอาไว้ว่าหลินลั่วเอ๋อร์เป็นสตรีที่งดงามที่สุดในใต้หล้าทว่าชะตากลับรันทดต้องพานพบกับเดรัจฉานหลายคนถูกทรมานย่ำยีศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงหลากหลายรูปแบบฉันมองนิยายเรื่องนี้อย่างหยามหยัน ทั้งนึกชังเหล่าพระเอกและโกรธที่หลินลั่วเอ๋อร์ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย
แต่ฉันไม่คาดคิดเลยว่าเมื่อตื่นขึ้นมา ฉันกลับต้องมาอยู่ในร่างของหลินลั่วเอ๋อร์ในวัยเด็ก…หลินลั่วเอ๋อร์ที่เป็นนางเอกนิยายฮาเร็มสาย SM คนนั้นนั่นแหละ!แต่แม่ของฉันเคยบอกไว้ว่า ‘เคอเสี่ยวลวี่ คนเราไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายแค่ไหนก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ดี’เพราะฉะนั้นหญิงสาวที่ไม่มีอะไรดีนอกจากจิตใจเข้มแข็งเหมือนแมลงสาบที่ตีไม่ตายอย่างฉันก็จะต้องมีชีวิตที่ดีให้ได้!
#ความรู้สึกหลังอ่าน
ได้วนกลับมาอ่านอีกครั้งก็ยังรู้สึกประทับใจ เป็นนิยายตลกร้ายเรื่องนึง ที่ใช้ survival ของนางเอกล้วนๆ มาเป็นตัวดำเนินเรื่อง
‘เคอเสี่ยวลวี่’ทะลุมิติเข้าไปในนิยาย SM ที่ตัวเองเคยอ่านแล้วมองว่าเป็นนิยายสมองป่วยต่ำช้าลามก? เพราะเนื้อหาถูกห่อหุ้มด้วยความรักแบบซาดิสม์ นางเอกในเรื่องถูกย่ำยีจากผู้ชายหลายคน เคอเสี่ยวลวี่เลยเรียกตัวละครชายเหล่านั้นว่า เดรัจฉาน
ความสนุกมันเริ่มที่นางเอกจำพล็อตเรื่องได้ เลยพยายามทำให้ตัวเองที่อยู่ในร่างของ'หลินลั่วเอ๋อร์’หลีกหนีจากเดรัจฉานทุกคน และขั้นตอนแรกคือการทำตัวให้น่าเกลียด เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ ทั้งตัดขนตา ทำผมทรงแตงโม ทำกลากน้ำนมใส่หน้าตัวเอง ใช้การแปลงโฉมวิธีต่างๆ แต่ก็ยังไม่สามารถหนีพ้นจากชะตากรรมอันโหดร้ายได้อยู่ดี นางเอกถูกชิงตัวกลับไปกลับมา ต้องหนีแบบหัวซุกหัวซุน อ่านแล้วก็ลุ้นตามว่าสุดท้ายนางจะเอาตัวรอดจากเดรัจฉานทั้งเจ็ดคนได้มั้ย
#ความรักของพระนาง
เริ่มต้นจากมิตรภาพความเป็นเพื่อนที่มีมาตั้งแต่เด็ก เวลาอยู่ด้วยกันก็จะชอบพูดจิกกัดตลอด พระเอก'สือโถว'ชอบแกล้งนางเอกมาก แกล้งจนนางเอกฟันหักเลยก็มี?55555 พระเอกขี้แกล้งก็จริง แต่เป็นคนจิตใจดี กล้าหาญ มีความรับผิดชอบ นางเอกเลยคิดที่จะบ่มเพาะพระเอกนี่แหละให้มาเป็นสามีในอนาคต แต่เส้นทางไม่ราบรื่นเพราะต้องผ่านอุปสรรคร่วมเป็นร่วมตาย จนกลายเป็นความรักที่ไม่อาจแยกจาก เราประทับใจคำพูดของพระเอกที่บอกนางเอกว่า
"ข้ายอมให้ตัวเองตายก็ไม่ยอมปล่อยให้เจ้าตาย เพราะหากเจ้าตายไป โลกใบนี้ย่อมไม่มีใครคิดถึงข้าทุกวันอีก ดังนั้นข้าจึงฝากเจ้าไว้กับพี่ใหญ่เพื่อให้พวกเจ้าคิดถึงข้าไปชั่วชีวิต"
(บทที่ 14 หน้า 191)
เป็นคำพูดที่เศร้า แต่ลึกซึ้งกินใจ พอผ่านช่วงดราม่าไป ความรักหวานมาก พระเอกจากที่เคยเถียงเก่ง ด่าเก่ง ก็กลายเป็นคนกลัวเมียทันที เรียก"เมียจ๋า" อย่างนั้นอย่างงี้ จนเรารู้สึก ชิ! เหม็นฟามรัก55555? ที่สำคัญในช่วงใกล้จบก็ได้พระเอกนี่แหละมาเป็นจุดพีคของเรื่อง
#NC
Nc แซ่บๆ จะมาในช่วงท้ายๆ คือมาแบบหื่นๆ ตลกๆ ตามสไตล์สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน ที่รักความ fun แต่ยังขาดประสบการณ์555555?อ่านแล้วทั้งใจเต้นทั้งขำ
#สรุปภาพรวมของเรื่องนี้
เนื้อเรื่องอ่านง่ายแต่น่าติดตาม มีความดราม่าปนตลกเบาๆ ไม่มีการเมือง มี NC มีจุดพีค ตอนจบแฮปปี้มาก เป็นนิยาย 2 เล่มจบที่สนุกเต็มอิ่มกำลังดี ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป ชอบมากๆ ค่า?ป.ล.หน้าสุดท้าย จากใจนักเขียน เราอ่านแล้วรู้สึกเห็นด้วยกับคนเขียนที่บอกว่า ตัวละครที่ชอบที่สุดคือ'ทั่วป๋าเจวี๋ยมิ่ง'แต่ถ้าเลือกสามีจะต้องเลือก'สือโถว'แน่นอน?แอร๊ยยย...โดนใจ
#นิยายรักอลเวง #มากกว่ารัก #แจ่มใส
