แต่ละวันผ่านไปอย่างเชื่องช้า สำหรับคนที่ในใจมีความทุกข์ ส่วนคนที่มีความสุขมักจะคิดว่าวันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วนัก
ไอลินผ่านช่วงเวลาแย่ ๆ ของการทำงานมาทั้งสัปดาห์อย่างอ่อนล้า เมื่อกลับถึงบ้านเธอแทบไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไร พออาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดนอนแล้ว ไอลินก็คลานขึ้นเตียงนอนทันที
" ไม่ได้สิ ต้องเขียนบันทึกทำความดีด้วยการบอกรักตัวเองก่อน"
ไอลินนั่งลงที่โต๊ะทำงาน เขียนบันทึกเรื่องราวของการทำความดีลงไปคร่าว ๆ ปากก็หาวนอนไปด้วย กว่าจะจบบท เล่นเอาเธอหาวจนแสบตา
"อ่ะ เขียนเสร็จแล้วบันทึกความดี ขอให้คืนนี้นอนหลับฝันดีนะลิน ภารกิจเสร็จสมบูรณ์แล้วสำหรับวันนี้ ได้นอนสักทีนะไอลิน ฝันดีนะ
เธอพูดกับสมุดบันทึก ก่อนเก็บเข้าชั้นไว้อย่างเบามือ
…..
ตื่นนอนตอนเช้าไอลินทำภารกิจที่เตรียมไว้ได้ครบทุกอย่างในเวลาที่กำหนด แม้จะมีงอแงบ้าง แต่เธอก็ทำได้ และในวันนี้เธอเลือกเพิ่มวิธีบอกรักตัวเองด้วยการแต่งหน้าให้ดูสวยสดใส เพราะเมื่อวานมีแต่คนทักว่าเธอดูหม่น ๆ เกินไป
"ก็แน่ละสิ ฉันยังอกหักอยู่นะ"
ไอลินตอบตัวเองในใจ "แต่ถึงจะแววตาเศร้า เราก็แต่งหน้าให้สวยได้นี่นา ออร่าอุตส่าห์แนะนำเทคนิคดี ๆ มาให้ตั้งเยอะแยะ ขืนไม่แต่ง พรุ่งนี้เจ๊มีเคืองแน่"
ไอลินคิดถึงเพื่อน ๆ แล้วยิ้มให้กับตัวเอง เธอโชคดีที่มีเพื่อนดี ๆ รายล้อมมากมาย ถึงแม้บางคนอาจไม่ได้ทักทายพูดคุยกันบ่อย ๆ แต่เมื่อใดที่คิดถึงกันและชวนมาเจอ มิตรภาพยังคงสวยงามเสมอ
ออร่า : ไอลินจ๋า ฉันรู้ฉันเข้าใจว่าเธอเศร้าและเสียใจ แต่นี่มันยุคไหนแล้วคะซิส เธอจะปล่อยให้หน้าตาเศร้าหมองไม่ได้นะ เดี๋ยวจิตใจก็ห่อเหี่ยวตามไปด้วยหรอก
ไม่ได้นะลิน
ไอลิน : ขอเวลาลินหน่อยสิออร่า
ซูซี่ : ไม่มีเวลาแล้วจ้ะ ปัดบลัชออน แล้วออกไปทำงานสะ นี่เดี๋ยวลูกค้าเห็นก็ตกใจกันพอดี นี่ลิปสติกฉันเพิ่งซื้อมาใหม่เมื่อวาน อ่ะ ยกให้แกเลย
ซูซี่พูดพร้อมกับยื่นลิปสติกแท่งสวยให้เพื่อนรัก
ไอลิน : ฉันต้องการเวลานะเว้ย
ออร่า : ก็ใช้เวลาที่มีบอกรักตัวเองไงคะไอลินคนสวย จะเอาเวลาไปเศร้าทำไมละ
ไอลิน : ก็ทำอยู่นี่ไง ฝืนทนสุด ๆ แล้วนะ
ซูซี่ : ไอลินคนเก่ง เธอสวยสมาร์ท ฉลาด จิตใจหนักแน่น มั่นคง ท่องไว้ เธอต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่นอนจ้ะ
ไอลิน : ขอเวลาทำใจอีกนิดไม่ได้เหรอออร่า ซูซี่
ทั้งสองตอบพร้อมกันว่า
ออร่า,ซูซี่ : ได้ แต่ครั้งนี้ต้องใช้เวลาบอกรักตัวเอง !
ไอลิน : ยังไงอีกละ เมื่อวันก่อนฉันก็อ่านหนังสือที่พวกแกหอบเอามาให้จนเกือบหมดแล้วนะ
ออร่า : หน้าตาเศร้าหมอง ดูแล้วไม่สดใส อืม ถ้าอย่างนั้นลองวิธีนี้
แล้วออร่าก็เปิดคลิปสอนการแต่งหน้าในแบบต่าง ๆ ให้ไอลินดู
ซูซี่ : ฉันเห็นด้วยกับร่านะลินลองแต่งหน้าเพิ่มอีกนิดสิจ้ะ แล้วในแต่ละวัน ลินก็ลองเปลี่ยนลุคในการแต่งหน้าดู เอาแบบนี้ในวันจันทร์
ว่าแล้วซูซี่ก็จิ้มนิ้วไปที่คลิปหนึ่งบนหน้าจอมือถือ ที่เป็นคลิปการสอนแต่งหน้าในแบบต่าง ๆ
ออร่า : ใช่ ๆ เจ๊เห็นด้วย แล้วก็อย่างสไตล์นี้เหมาะกับชุดประมาณนี้ หรือในวันเข้าห้องประชุม ก็ลองแต่งโทนนี้ หรือจะเลือกแต่งตามโทนสีประจำวันก็ได้นะ นี่ ๆ คลิปนี้ลินมีคนทำไว้ น่าสนใจดีนะ
ไอลิน : ออร่า ซูซี่ ขอบใจมากนะ ที่พยายามเคี่ยวเข็ญให้ฉันเข้มแข็ง ฉันคงอ่อนแอไม่ได้อีกแล้วจริง ๆ ขอโทษนะที่ทำให้เพื่อนเป็นห่วงเป็นกังวลไปด้วย ฉันนี่มันแย่จริง ๆ
ไอลินพูดกับเพื่อนแล้วก็ร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้งใจในความหวังดีจากเพื่อน ๆ
ออร่า : ไม่เอาน่า ไม่ร้องสิ นี่ใคร เจ๊ร่านะ ห้ามงอแงต่อหน้าเจ๊ร่านะ
ซูซี่ : เจ๊ไม่ดุสิ
ออร่า : ดุเดอะอะไร ฉันจะร้องไห้ไปกับมันด้วยนี่สิ
ซูซี่ : บ้าอีเจ๊ ฉันร้องตั้งแต่ไอลินมันยังพูดไม่จบประโยคแล้ว
ไอลิน : ไม่เอาไม่ร้องสิ พวกแกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยนะ หยุดร้องนะ
ทั้งสามคนกอดให้กำลังใจกันเงียบ ๆ
ไอลิน : ฉันสัญญาว่าจะเข้มแข็งให้เร็วที่สุด เพื่อแกสองคน
ออร่า, ซูซี่ : เพื่อตัวเอง
ไอลิน : ok ! เพื่อตัวฉันเอง แต่ฉันก็ยังคิดถึงเขาได้ใช่ไหม
ออร่า : ได้สิ คนทั้งคน ใครจะลืมกันลงละจ้ะ
ซูซี่ : คิดถึงแต่ห้ามร้องไห้นะลิน
ไอลิน : อืม
...
"การแต่งหน้าถือเป็นศิลปะอีกอย่างหนึ่ง และสามารถทำเป็นอาชีพได้ด้วย
เราลองสังเกตอารมณ์ ความรู้สึกตัวเองดูสิคะ ว่าก่อนแต่งหน้าตอนที่เราเห็นใบหน้าที่ไม่มีเครื่องสำอางของตัวเอง
เรารู้สึกกับตัวเองยังไง สังเกตแววตาของเราในกระจกดูสิคะ แววตาเรามีรอยยิ้มไหม
แล้วในระหว่างแต่งหน้าอยู่นั้น เรามีความคิด ความรู้สึกอะไร ยังไงบ้าง
หลังแต่งหน้าเสร็จ พอเห็นหน้าตัวเองในกระจกแล้วเรารู้สึกยังไง ดีขึ้นไหม เรายิ้มให้คนในกระจกใช่ไหมคะ สังเกตที่แววตาเราอีกรอบดูค่ะ คนในกระจกยิ้มหรือยัง
เราลองยิ้มให้คนในกระจกดูสิคะ ชมเขาหน่อยเป็นไง
ลองพูดคำว่า "ว้าว ฉันสวยจัง" ดูสิคะ
แล้วดูความรู้สึกของตัวเองอีกที สดชื่นใช่ไหมคะ"
เสียงของผู้บรรยายในคลิปสอนแต่งหน้า
ไอลินเผลอพูดตาม "ว้าว ฉันสวยจัง" เธอยิ้มให้คนในกระจก ทั้งสองมองสบตากันและกัน
"ฉันรักเธอนะไอลิน"
ไอลินออกไปทำงานด้วยหัวใจที่สดใสกว่าเมื่อวาน วันนี้มีแต่คนเข้ามาทักทายเธอว่าดูสวยเปรี้ยว เป็นสาวมั่นขึ้นเยอะเลย พี่เลี้ยงสุดซี้อย่างเจ๊ออร่ากับน้องซูซี่ ยิ้มให้กันอย่างภูมิใจในเพื่อนของตัวเอง
ออร่า : ขอให้ลินเข้มแข็งขึ้นทุกวัน
ซูซี่ : รักแกนะ
ออร่า : ฉันมีผัวแล้วย่ะ
ซูซี่ : อีเจ๊บ้า แต่ยังไงก็รักแหละ มา ขอชั้นกอดทีมา ๆ
ออร่า : เจ๊ก็รักแกทั้งสองคนนะซูซี่
ซูซี่ : ออร่าแกคิดเหมือนฉันป่ะ ว่าเราหาแฟนให้ไอ้ลินสักคน เอาไว้คุยแก้เหงาดีม่ะ
ออร่า : ได้ไงละ แฟนเขาสั่งไว้ให้ดูลินดี ๆ เขาจะกลับมาเอาของเขาคืน ลืมแล้วหรือไงแกนี้
ซูซี่ : ไม่ลืมค่ะ แต่ก็สงสารลิน
ออร่า : เพราะฉะนั้นเรายิ่งต้องช่วยกัน ok ! ถ้าผิดไปจากอลัน เจ๊ก็ไม่ช่วยหรอก แล้วดูสิเนี้ย ผิดใจกันแทนที่จะคุยกัน ต่างคนต่างเฉย ต่างคนต่างเจ็บ
ซูซี่ : แกว่าหนึ่งปีนานเกินไปไหม
ออร่า : แป๊บเดียวเองแหละนา
ซูซี่ : ก็แน่ละสิ คนมีความรักหัวใจเป็นสีชมพู แฟนรักแฟนบูชาอย่างแกก็แป๊บเดียวสิ
ออร่า : จ้าาาาาาา ก็ฉันมันคนโชคดีนี่นา เออแล้วเมื่อไหร่แกจะมีแฟนกับเขาบ้างเนี้ย
ซูซี่ : ก็ถามแม่แล้ว แม่ว่ายังเด็กอยู่ ยังไม่ให้มีแฟน คำตอบเดิม ๆ อ่ะ
ออร่า : ชั้นละยอมใจแกจริง ๆ
ซูซี่ : แต่ก็มีความสุขนะ อยู่แบบนี้ก็สบายดีแล้ว แม่ก็สบายใจ
ออร่า : ก็ดีคนละแบบนะ เรื่องแบบนี้ ห้ามกันไม่ได้ บังคับกันก็ไม่ได้ คงยังไม่ถึงเวลาของพวกแกนั่นแหละ
ซูซี่ : นั่นสิคะ ดูอย่างคู่ออร่า กับไอลินนี่ก็พอแล้วเนอะ
ออร่า : เออ ป่ะ ๆ ไปทำงาน อะไรกันนี้เราสองคน เม้าท์ไอ้ลินอยู่ดี ๆ เลยไปถึงเรื่องไหนต่อไหนกันแล้ว โอ้ยปวดหัว
ซูซี่ : โทรอ้อนผัวแกสิ ที่รักค่ะ ที่รักขา โอ้ยยยยยยอิจฉา
ออร่า : 555 โทรหน่อยก็ดี ให้คนแถวนี้ตาร้อนเล่น ๆ
ซูซี่ : เกลียดแก
ออร่า : เมื่อกี้ยังบอกรักกันอยู่เลยนะ ไรว่ะ ตอนนี้เกลียดกันล่ะ
ซูซี่ : ไปทำงานต่อดีกว่า
…
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in