ตั้งใจว่าจะรอให้ทุกอย่างมันเข้าที่เข้าทางก่อนค่อยมารีวิวทีเดียว ทุกอย่างที่ว่าคือแผลเข็มกับรอยฟกช้ำดำเขียวต่างๆ และบัดนี้ก็ถึงเวลาสักที
เราไปฝังมาเมื่อต้นเดือนตุลา ฝังเสร็จหมอจะแปะพลาสเตอร์ปิดปากแผลอันเล็กๆ 1 อัน แล้วก็ซ้ำด้วยพลาสเตอร์กันน้ำอันใหญ่ แล้วพยายาลก็จะเอาผ้าพันแผลมาพันๆ ที่แขนแบบแน่นมาก อิตอนโดนพันไม่รู้สึกอะไรเพราะยังมียาชาอยู่ แต่พอตอนแกะออกมาดูแล้วจะพันเองนี่สิ โคตรเจ็บปวด
จริงๆ เค้าให้รอสามวันค่อยแกะผ้า แต่นี่กลับมาบ้านก็แกะเลย ก็จะอาบน้ำ ให้ทำไงอะ อาบมือเดียวหรอ? บ้า ทำไม่ได้ เลยแกะ แกะมาก็บิงโก เจอเลือดคั่งในพลาสเตอร์ ฮ่าๆๆ ตกใจอยู่นะตอนนั้น แบบเห้ย เลือดมันควรออกมาเยอะขนาดนี้เลยหรอ แต่เดาว่าระหว่างทำคงเสียเลือดไปเยอะด้วยมั้ง (อันนี้ไม่รู้ เพราะไม่กล้าดู) แต่มีหลักฐานจากรอยคราบเลือดที่หมอเช็ดไม่หมดอยู่ตามแขน
พยาบาลบอกว่าอย่าใช้แรงแขนข้างที่ฝังเยอะ อย่าถือของหนัก ดูแลมันหน่อย แต่ก็ไม่ได้บอกว่าถ้าไปแบกข้าวสารแล้วจะเป็นยังไง และนี่คือสภาพในวันที่ 3
แอบคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าเราคงช้ำแค่รอยเส้นตรงแค่นั้น เป็นคนโชคดี เลือดลมดี หมอทำดี ก็คิดเข้าข้างตัวเองไป จนกระทั่งเย็นวันนั้นเอง เรารู้สึกคันรอบๆ แผล ก็เลยจะเปลี่ยนอิตัวพลาสเตอร์กันน้ำ
ท้าดา! ห่าไรเนี่ยแขนกู!!! ช้ำมาก ช้ำสาสมกับความปวดที่มันรู้สึกหนึบๆ ตลอดเวลา ไม่รวมเวลาที่ออกแรงที่แขน ยกของ หรือโดนแผลนะ อันนั้นเจ็บชิบหายอะบอกเลย
พอครบ 1 สัปดาห์ก็ถึงเวลาไปแกะทุกอย่างออก คันแขนมากตอนนั้น พอแกะออกมาถึงได้รู้สาเหตุการคัน แพ้พลาสเตอร์เด้อ แดงและบวมพองเป็นเม็ดๆ ตามแนวแถบกาวเลย หมอสั่งไม่ต้องแปะไรอีกแล้ว แค่อย่าออกแรงเยอะเดี๋ยวแผลปริ เข้าใจ๋?
สวยงาม หมอบอกแผลสวย ก็ไม่รู้หมอใช้หลักอะไรในการดู แต่สำหรับเราคือ แผลใหญ่กว่าที่คิดว่ะ แล้วมันก็ช้ำขึ้นมาก ปากแผลเจ็บน้อยลง แต่ระบมตรงที่แท่งยาคุมถูกฝังไว้มาก ก็เสือกฝังแบบ 5 ปี ด้วยไง ฝัง 2 แท่ง แทงสองรอบแต่รูเดียว แขนไม่เน่าก็แปลก
รูปนี้วันที่ 10 ค่ะ รอยแผลและรอยช้ำไม่น่าหนักใจเท่ารอยแพ้กาวพลาสเตอร์ เห็นรอยดำนั่นไหมคะ มันไหม้ค่ะ มันไม่ใช่รอยกาว ไม่ใช่ว่าเราไม่อาบน้ำ แต่มันแพ้และแดงแล้วก็ไหม้
หลังจากนั้นรอยช้ำก็ค่อยๆ ลดลงๆ ยังคงระบมที่แท่งยาคุมอยู่ และปวดแขนเวลาออกแรง แต่อิรอยไหม้นี่สิ หายชักหายช้าน่ารำคาญ — รูปนี้วันที่ 30 ค่ะ
เหมือนเป็นขี้กลากยังไงไม่รู้ อีพลาสเตอร์เลว — นอกจากจะมีรอยกลากเกลื้อนเป็นที่ระลึก อิแผลมันก็ดูจะเป็นแผลนูนแบบคงทนถาวร ทั้งๆ ที่ตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยมีแผลเป็นนูนๆ มาก่อนเลย นี่ก็ได้แต่ด่าลมด่าแล้งไป ต้องมาหาอะไรทาหวังจะให้รอยนูนมันหายไป
นี่ถ่ายตอนสิ้นเดือนพฤศจิ สิ้นหวังแล้วจริงๆ ช่างแม่งแล้วค่ะตอนนี้ รำคาญ — แต่ความซวยก็ยังไม่หมด เนื่องจากพอคลำหาแท่งยาดูแล้ว (มันสามารถคลำหาได้นะเพราะมันอยู่ใต้ผิวนี่เอง) ฝัง 2 แท่ง มันก็ควรจะเป็นแท่งตรงๆ 2 แท่ง รูปตัววี แบบนี้...
แต่ของเรามันดันโค้งเป็นรูปตัวยูแท่งนึง แล้วก็เป็นแท่งตรงๆ แท่งนึง มันจะแย่ตอนเอาออก หมอบอก มันจะลำบากกว่าปกติและแผลอาจจะไม่เล็ก อยากจะร้องไห้ — นี่ก็ภาวนาอยู่ ไม่ให้มันขยับไปไหน ก็คอยคลำหาอยู่ตลอดเพราะมันมีหลายคนที่แท่งยาแม่งล่องหน หายไปไหนก็ไม่รู้
สรุปนี่คิดถูกหรือเปล่าเนี่ยที่ฝังยา
เรื่องเมนส์และฮอร์โมนอะไรพวกนั้น หลังจากฝังเมนส์ก็มาแบบงงๆ รอบเดือนเพี้ยนและมาแบบน้อยมาก น้อยกว่าหยดเป็นจุดๆ มาแค่ให้อารมณ์เสียที่กางเกงในเลอะ นี่ก็เพิ่งจะมีรอบเดือนปกติก็ตอนปลายพฤศจิที่ผ่านมา แต่เมนส์ก็มาไม่เยอะ มาในระดับเปลืองผ้าอนามัย น่ารำคาญที่สุด
แต่ข้อดีคือ ไม่ปวดซีสต์เลย สิวที่ขึ้นตอนมีเมนส์หายไป เรื่องน้ำหนักนี่ไม่รู้ เพราะเราหยุดยาต้านเศร้าแถมกินเยอะด้วยช่วงนี้ คือน้ำหนักเริ่มขึ้นตั้งแต่ก่อนฝังยาแล้ว เลยโทษยาคุมไม่ได้ แต่มันก็ไม่ได้อ้วนขึ้นผิดปกติอะ พอกินน้อย+ออกกำลัง น้ำหนักก็ลงปกติ ความเจ็บปวดอะไรทั้งหลายแหล่ ตอนนี้ไม่มีละ ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่ระบม จับได้ โดนได้ กดได้ แต่อย่ากดแรง แท่งยาก็ยังคาอยู่ที่เดิม ไม่เคลื่อนไปไหนจากเดิม
ก็ไม่รู้ว่าถ้าเมนส์มันกลับมาปกติจะกลับมาปวดซีสต์รึเปล่า แต่ตอนนี้คือโอเค รู้สึกดีกว่ายาคุมแบบกินเยอะมาก กับราคาไม่กี่ร้อยบาทที่จ่ายไป คุ้มค่ะ เพราะยาคุมแบบกินมันแพง ฮ่าๆๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in