ทำไมการทำสิ่งที่ตัวเองไม่ได้รัก มันถึงเหนื่อยและทุกข์ใจขนาดนี้
เบื่อๆ ไม่เข้าใจว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร
กิจกรรมอะไรที่จัดมาก็ไม่อยากทำเลย มันน่าเบื่อ เกลียดไปหมดทุกอย่าง
บางเรื่องที่คนอื่นคิดว่ายาก แต่ตอนนี้ทำไมเรามองว่ามันง่ายขนาดนี้
เพียงแค่ตัดสินใจแค่วิเดียว ก็เปลี่ยนชีวิตไปได้หมดแล้ว
เราแอบหลงเข้ามาอ่าน ติดตามมาสักพักแล้วล่ะ อ่านแล้วเหนื่อยจังเลยเนอะ
เข้าใจความรู้สึกดีเลยค่ะ เป็นหัวอกเดียวกันเลย แต่ตอนนี้เราเรียนชั้นปีที่สองแล้ว
เรียนวิทย์สุขภาพไม่ใช่เรื่องง่าย, มันหนักหนากว่าคณะอื่นพอสมควร
เราเองก็ทำได้แย่มากๆ และตั้งใจว่าจบไปจะไม่ทำสายนี้ต่อแน่นอน
ที่คอมเมนท์แสดงตัวเนี่ย อยากจะให้กำลังใจเนอะ
อย่าทนกับสิ่งที่เราไม่รักเลย มันทรมานเหมือนจะตายเลยค่ะ
เรื่องซิ่วก็เคยคุยกับที่บ้านแล้วเหมือนกัน แต่ปรากฏว่าบ้านแทบแตก
เคยคิดเรื่องจะย้ายหนีไปแบบเงียบๆ แต่ก็ยากเพราะว่าเราเองก็ไม่ใช่คนจ่ายค่าเทอม55555
เป็นไปได้ก็ขอให้สมความปรารถนานะคะ เอาใจช่วยเสมอ พยายามเพื่อตัวเองเข้าล่ะ