เราผ่านการฝึกงานอาทิตย์แรกมาแล้ว ทุกอย่างราบรื่นดี

พอขึ้นอาทิตย์ที่สอง เราก็ต้องเปลี่ยนไป work from home ดีใจและเสียใจไปพร้อม ๆ กัน แน่นอนอยู่แล้วว่าเราดีใจที่เราไม่ต้องออกจากบ้านมาผจญเชื้อโรคทุกวันเวลามาทำงาน แต่ทำไมถึงเสียใจล่ะ?? เราเชื่อว่าบรรยากาศที่บ้านมันไม่เอื้อต่อการทำงานเท่ากับการมาทำงานที่บริษัทน่ะสิ แค่ที่บ้านมีเตียงแต่ที่บริษัทไม่มีก็ต่างแล้ว (ฮา)

เราเลือกที่จะเข้างานอาทิตย์ละวัน วันจันทร์นี่แหล่ะ ตัวเลือกที่ดีที่สุด!!

ว่าแล้วเราก็ได้รับงานที่ 2 มาอย่างรวดเร็ว

งานแรกกับงานที่สามยังไม่เท่าไหร่ เพราะเราเคยวิเคราะห์สำนักพิมพ์กับอ่านหนังสือมาแล้วใน "นักศึกษาฝึกงาน รายงานตัว ก้าบ ก้าบ" ดังนั้นงานเหล่านี้ (น่าจะ) ผ่านฉลุย

สงสัยล่ะสิ ทำไมมี (น่าจะ) ...เพราะพอได้งานมาเราก็ทำส่งวันนั้นเลย ด้วยความที่ไม่เคยเขียนบทความมาก่อน อาจจะเคยแหล่ะ แต่เราก็ไม่รู้ว่าบทความที่เขาต้องการเป็นแบบไหน ก็เลยลองเขียนส่งก่อน และแน่นอนว่าต้องแก้อีกเยอะแยะยิบย่อยไปหมด แต่ขอพักไว้ก่อน ไปทำงานที่ 2 ก่อนดีกว่า

ทั้ง The Hate U Give ของ แองจี้ โทมัส และ To Kill A Mockingbird ของ ฮาร์เปอร์ ลี เราไม่เคยอ่านทั้งคู่เลย และด้วยสถานการณ์ปัจจุบันที่มีประเด็นดราม่าเรื่องการเหยียดมากมาย เราจึงได้รับงานนี้มา

ซึ่งต้องขอยอมรับด้วยความสัตย์จริงว่าทั้งสองเรื่องไม่ใช่แนวของเราเลย ปกติเราไม่อ่านแนวนี้เลยด้วยซ้ำ ส่วนใหญ่จะเป็นวรรณกรรมเยาวชน แฟนตาซี (หรือไม่ก็ BL ไปเลย) ถ้าเจอแนวที่ปกติไม่ค่อยอ่านก็จะใช้เวลาอ่านมากกว่าปกติหลายเท่า บางทีดองเป็นเดือนก็มี

แต่อันนี้มันเป็นงานใช่ไหมล่ะ ไม่เลือกงานไม่ยากจน!! (ฮ่า ๆๆๆ)

สิ่งที่เราต้องจำให้ขึ้นใจคือ เราไม่สามารถเลือกทำเฉพาะสิ่งที่ชอบได้ตลอดเวลา ดังนั้นเราจึงต้องเปิดใจให้มาก ๆๆๆๆๆ

ไม่ใช่เราไม่ชอบแนวนี้นะ แต่เราเป็นประเภทชอบเอาตัวเองเข้าไปในหนังสือ หรือพูดง่าย ๆ คือ อินเก่ง! เจอบทเศร้าคือน้ำตาไหลพราก ๆ ถ้าเจอบทที่บีบคั้นอารมณ์ก็จะรู้สึกอึดอัด รู้สึกคล้อยตามง่าย ยิ่งทั้งสองเรื่องเป็นเรื่องละเอียดอ่อนในสังคม เดาได้เลย เราต้องโกรธจนจุกอกแน่!! (แล้วก็เป็นจริงซะด้วย)

-  TO BE CONTINUED IN Work from Home #2  -