ซึ่งเป็นสิ่งที่คู่กับเรามาตั้งแต่เกิด นั่นคืออวัยวะของร่างกายที่เราเรียกว่า

ข้างซ้ายข้างขวา ที่รูปร่างหน้าตาเหมือนกัน อาจจะไม่เท่ากันบ้างเล็กน้อย

แต่เมื่อเราเติบโตขึ้นเรื่อยๆ เรากลับเลือกถนัดข้างใดข้างหนึ่ง และละเลยอีกข้างหนึ่ง

เราเองก็ถนัดข้างเดียวคือข้างขวา จับของ จับช้อน เขียนหนังสือ ทุกสิ่งข้างขวาหมด

และทำให้รู้สึกว่า ข้างขวาที่เราถนัดต้องทำงานมากกว่าข้างที่ไม่ถนัด ซึ่งไม่สมดุล

ข้างขวาที่ถนัดก็ทำได้ทุกอย่าง ตั้งแต่งานเบาๆ เขียนหนังสือ จับช้อนตักอาหารเข้าปาก

ใช้โบกมือ ถือของ เล่นกีฬา ฝั่งขวาถือได้ว่าเป็นผู้นำให้ฝั่งซ้าย และรับภาระไปซะ 70% 

ส่วนฝั่งซ้ายทั้งแขนและขาที่เราใช้ทำงานเคลื่อนไหวต่างๆ ก็จะดูอ่อนแอกว่าฝั่งขวา

ถ้าฝั่งขวาคือความเข้มแข็ง แข็งแกร่ง ฝั่งซ้ายก็คือความอ่อนแอ อ่อนโยน 

ถ้าฝั่งขวาคือพระเอก ฝั่งซ้ายก็คือนางเอก

ถ้าฝั่งขวาคือหัวหน้า ฝั่งซ้ายก็คือลูกน้อง

มีความลำดับศักดินาให้ด้วยนะคะ ก็เพราะว่ามือซ้ายเราไม่ค่อยถนัดนี่แหละค่ะ

เลยไม่ค่อยได้ทำอะไรมากมายเท่าฝั่งขวา จึงดูเป็นนางเอกอ่อนแอคอยให้ขวาช่วยตลอด

จนบางทีก็แอบบ่นให้ฝั่งซ้ายบ่อยๆ ทำไมกินแรงฝั่งขวามากขนาดนี้

.................................

เมื่อฝั่งขวารับภาระหนักเกินไป เราจึงต้องจัดการกับร่างกายเราบ้างสักอย่าง

โดยสิ่งแรกที่คิดคือ ก็ให้ฝั่งซ้ายหรือมือซ้ายทำงานบ่อยขึ้น ถึงจะไม่ผนัดก็ต้องให้ทำบ่อยๆ

มือซ้ายเขาจะได้รู้จักทำเป็นและเริ่มคุ้นเคยกับสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด

โดยเลือกงานที่มือซ้ายทำแล้วไม่เสียหาย หรือถ้าเสียหายก็ไม่เป็นอะไรมาก

หรือบางครั้งหากต้องทำงานหนักก็ให้ฝั่งซ้ายได้ออกแรงบ้าง แต่ถ้าไม่ไหวฝั่งขวาก็ต้องช่วงบ้าง

นานเข้าๆ ฝั่งซ้ายเขาก็จะคุ้นเคยกับแรงที่ลงไป กับการหยิบ จับ ถือ ผลัก อะไรก็แล้วแต่ ได้ดีขึ้น

เมื่อฝึกฝนให้ฝั่งซ้ายได้ทำสิ่งที่ไม่ถนัดบ่อยๆ เข้า สมองเราจะจดจำให้เขาเองค่ะ

และยังเป็นการช่วยผ่อนแรง เบาแรงให้ฝั่งขวาได้ดี ร่างกายเราก็จะสมดุลมากขึ้น

การเคลื่อนไหว ความคล่องตัว ของร่างกายทั้ง 2 ด้านจะเกิดการจดจำร่วมกัน และทำงานร่วมกันได้ดีขึ้น

เคยอ่านเรื่องเกี่ยวกับสมองคนและการฝึกฝนให้สมองได้ลับคม เพิ่มความฉลาดให้มากขึ้น

หนึ่งในวิธีการที่เราอ่านแล้วจำได้ดีคือ ทำในสิ่งที่ไม่ถนัดบ้าง เพื่อให้สมองได้รู้จักสิ่งใหม่ๆ

เช่น ถนัดแปรงฟันข้างขวา ก็ลองมาใช้มือซ้ายแทน หรือเปลี่ยนมาใช้มือซ้ายตักข้าวเข้าปากบ้าง

สำหรับกิจกรรมที่สามารถผ่อนแรง เบาแรงข้างที่ใช้งานบ่อยๆ ได้ มันก็ทำให้เราปวดเมื่อยน้อยลง

เป็นการดูแลสุขภาพตัวเอง ฝึกฝนการสมดุลร่างกายตัวเอง และยังฝึกสมองไปด้วย 

ฝึกจากกินวัตรประจำวันจะดีมาก เพราะเป็นเรื่องที่เราทำทุกวันอยู่แล้ว 

............................................

เมื่อพูดถึงการทำงานกับข้างที่ไม่ถนัด ไม่ใช่ว่าเราจะไม่ใช้งานเขาเลย

แล้วเขาก็จะอ่อนแออยู่อย่างนั้น ของที่ยกข้างเดียวไม่ได้ก็ไม่เคยยกได้

ทั้งที่ข้างขวาก็ยังยกได้ นั่นเพราะฝั่งซ้ายไม่เคยถูกใช้งานหนักเท่าฝั่งขวา

แนวคิดซ้ายขวานี้ ทำให้คิดไปถึงการทำงานของคน

เปรียบได้ว่า สมอง ใจเราก็คือหัวหน้างาน

ซ้าย ขวา คือลูกน้องที่มาทำงานให้กับเจ้านาย

หัวหน้าหรือเจ้านายมักใช้งานลูกน้องคนที่สามารถทำงานได้ ได้ดี ก็จะใช้งานบ่อยๆ เพราะได้งาน

ส่วนคนที่ทำงานไม่ได้หรือไม่ถนัดทำงานชิ้นนั้นๆ ก็จะไม่ค่อยถูกใช้งาน เพราะทำงานไม่ได้งาน

ฝั่งขวาจึงเปรียบถึงคนทำงานเป็น ทำงานได้ ฝั่งซ้าย อาจจะทั้งทำงานเป็นและไม่เป็น แต่ไม่ได้งาน

จนบางครั้ง ฝั่งขวาอาจจะมีบ่นบ้างหรือน้อยใจบ้างว่า ทำไมไม่ใช้งานฝั่งซ้ายบ้าง

ไม่ใช่ว่าเขาทำงานไม่เป็น ทำแล้วไม่ได้งาน ก็ไม่ต้องใช้งานเขาเลย

แล้วเมื่อไหร่เขาจะเป็นงาน นั่นหมายถึงเขาก็กลายเป็นไปกินแรงคนอื่น หรือฝั่งขวา

ดังนั้น คนที่จะทำให้สมดุลได้คือ หัวหน้า 

หัวหน้าต้องรู้ว่างานไหนให้ใครทำดี งานไหนให้ฝั่งซ้ายทำเพื่อให้เป็นงานดี

เพราะหัวหน้าคือสมองและจิตใจของร่างกาย

แต่ถ้าหัวหน้าไม่ทำงานตรงนี้ ไม่จัดการส่วนนี้ 

ภาระหน้าที่ก็จะไปตกที่คนทำงานเป็น ทำงานได้ แต่เพียงฝ่ายเดียว

ผลคือ เกิดความไม่สมดุลในองค์กร หรือไม่สมดุลของร่างกาย

......................................

จากหน้าที่การงานในการทำครัว มาสู่สมอง ความคิด ร่างกาย 

และไปสู่การบริหารจัดหารคนในองค์กร 

มาได้ยังไง ฮ่า

แต่มันก็ทำให้เป็นตัวอย่างได้มากที่สุด เพราะเคยเห็นมาแล้ว

ตอนนี้ก็ฝึกฝั่งซ้ายบ่อยๆ ทำงานให้คุ้นชิน จะได้เพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของร่างกายได้

เบาแรงและยังสร้างความสมดุลให้ร่างกายเราด้วย

จบการทำครัวเพียงเท่านี้ค่ะ