เช้าวันที่รีบเร่ง บางทีตื่นนอนมา แต่สติยังไม่ตื่น แม่ค้าแม่ขายที่รู้จักคุ้นหน้าแถวตึก ถ้าเขาอารมณ์ดี เขาก็ทักว่ากาแฟมั้ยน้อง สักแก้วมั้ย จนเราก็สงสัยว่าหน้าตาเรายังไม่พร้อมขนาดไหนกันแน่ หรือบางทีเดินเข้าออฟฟิศไป พี่ที่ทำงานบางคนหรือน้องๆ ก็ทักว่าพี่ดื่มกาแฟหรือยัง ตอนกลางวันถ้าลงไปซื้อข้าว และมีคนขอแจมลงไปด้วย ก็ถามเดิมๆ ว่ากินกาแฟหรือยัง พอไปที่แผงกาแฟ ก็หันมาถามว่าเอากาแฟอะไรดี เราจะตอบไปว่าเอสเปรสโซ

วันนี้เองที่บ้านก็ถามว่ากาแฟอะไรอร่อย จะไปซื้อเซเว่น เราคิดอยู่แป้บเดียวก็บอกว่าลองเขาช่องคาปูชิโน่ซองม่วงๆ ดูสิ แล้วน้องก็ปั่นออกไปหน้าปากซอย

คนรอบตัวกินกาแฟกันวันละ 1-4 แก้ว พวกเขากินเป็นเรื่องปกติ เป็นเครื่องดื่มประหนึ่งน้ำเปล่า ไว้ดับกระหาย เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นยาถ่าย เป็นตัวจุดประกายไอเดีย เป็นภรรยาและสามี (เพราะขาดไม่ได้)

เรานั่งคิด นอนคิดมาพักใหญ่เรื่องกาแฟ ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตคนทำงาน ทุกคนเอากาแฟมาเป็นข้ออ้างที่ดี เราไม่ได้มีปัญหาตรงนั้น กาแฟสำหรับเราคงเป็นตัวสร้างความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ทำร้ายสุขภาพมากนัก แต่อิทธิฤทธิ์ก็ยังสู้แอลกอฮอล์ไม่ได้ เราดื่มกาแฟได้ แต่ไม่ได้ติดกาแฟหรือชื่นชอบ พี่ที่ทำงานหรือที่บ้านคิดว่าเราชอบดื่มกาแฟ แต่เราชอบอ่านวิธีชง ชอบความเป็นมาของเครื่องดื่มทั้งหลาย 

กาแฟเองก็ไม่ได้จะสวยหรูนัก ถ้าไม่ได้ปลูกอย่างเป็นมิตรต่อธรรมชาติ กาแฟก็กลายเป็นพืชที่ทำลายความสมดุลได้ มันใช้น้ำยิ่งกว่าปลูกสนามกอล์ฟ ครั้งหนึ่งมันเป็นของสำหรับอาณานิคม บางเมล็ดก็เป็นความหรูหราที่ได้มาจากมูลสัตว์ (บางชนิด) เราเห็นคนดื่มมากมาย แต่ไม่แน่ใจว่าพวกเขารู้ที่มาของกาแฟพวกนั้นบ้างหรือเปล่า 

ปกติเราไม่ดื่มกาแฟ ไม่คิดว่าไม่อร่อย แต่รู้สึกว่ากินแล้วฟันเหลือง เช่นเดียวกับชา ชอบดื่มชาแต่ไม่อยากฟันเหลือง เป็นเหตุผลที่ไร้สาระมาก เหตุผลที่มีสาระกว่านั้นคือ เราอยากตื่นและมีสติด้วยตัวเอง กาแฟมันก็เร็วดีและมีประโยชน์ถ้าดื่มได้วันละแก้ว แต่เหตุผลเดิมคือไม่อยากฟันเหลือง ฟันเหลืองแล้วต้องมาขัดฟันทีหลังก็ไม่ค่อยอยากจะเสียตังค์ แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ก็ขออเมริกาโน่เย็นไม่ใส่น้ำเชื่อม มันคือจุดบรรจบของน้ำเย็นและรสชาติเจือจางของกาแฟ เหมือนคนที่อยากจะเปียกฝนแต่ไม่อยากเปียกโชก 

พูดเรื่องอเมริกาโน่เย็น เมนูนี้คือเครื่องดื่มยอดฮิตของชาวเกาหลี เราไม่เข้าใจว่าทำไมในทุกซีรีส์ นางเอกหรือตัวอิจฉาต้องสั่งอเมริกาโน่ ไปถึงที่นู้นก็เห็นชัดว่าสั่งกันจริงจัง เพื่อนชาวไทยไปสั่งเอสเปรสโซเย็น บาร์ริสตาก็ได้แต่ถามว่าฉิ่นจ๊ะ โอย คุณพี่ ร้านกาแฟไทยได้สปอยล์พี่มาเต็มๆ มันไม่มีอ่ะเอสเปรสโซเย็นบนโลกนี้ ท่านเป็นผู้ใหญ่จึงต้องนอบน้อมและบอกท่านอย่างละมุนละม่อมว่า ลองอเมริกาโน่เพิ่มช็อตไหมคะ ดีที่ร้านโอเค และพี่ท่านโอเค

กินในร้านหรือจะเดินออกมาก็ได้ เดินไปได้อีกสองสามก้าวก็เจอร้านกาแฟอีก มีร้านกาแฟทุกลมหายใจก็ว่าได้ แต่ละร้านจะเน้นความมินิมั่นตะมุตะมิ ถึงเราจะไม่ดื่มกาแฟแต่ชอบดมกาแฟ กาแฟหอมๆ ชอบดม ตอนคั่วเมล็ดก็ชอบ แค่ดมก็พอแล้ว ตื่นแล้ว เวลาดมน้ำหอมหลายชนิด ก็ต้องเบรกด้วยกลิ่นกาแฟแล้วไปดมน้ำหอมต่อ ร้านน้ำหอมบางทีถึงมีโหลเมล็ดกาแฟวางไว้แอบๆ เหนียมๆ เหมือนจะเป็นพร็อพประดับ แต่ฟามจริงมันคือฮีโร่! 

ถ้าเห็นโหลกาแฟในร้านน้ำหอม อย่าลังเลที่จะเปิดฝาดมนะคะ