วันนี้สอบเสร็จแล้ว หลังจากอดหลับอดนอนมานานแรมเดือน *ร้องไห้* ดีใจมาก ตอนแรกตั้งใจมากว่าจะกลับมานอน แต่อืม เราเป็นคนอย่างงี้แหละ ต้องหาอะไรทำจนได้ สุดท้ายนอนดึกตลอด 5555

ช่วงเทอมนี้ที่ผ่านมาเหมือนจะไม่มีอะไรมากเป็นพิเศษ แต่จริง ๆ แล้วมีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดันกลายเป็นสิ่งพิเศษของชีวิตขึ้นมาเยอะแยะเลย เราโตขึ้นอีกขั้นนึง ทุกคนเปลี่ยนกันไปคนละนิดนึง

ชอบการที่สภาพแวดล้อมเป็นตัวกลิ้งเราทุกคนไปตามสังคม สนุกดี

มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ทำให้คิดว่า โห ทำไมคนรอบข้าง สิ่งต่าง ๆ รอบตัวมันช่างดีไปหมด (วิ้งๆ) ทำไมทุกคนถึงดีกันขนาดนี้ โชคดีจังที่ได้มาเจอแต่คนดี ๆ มีแต่คนดีกับเราจนอยู่ดี ๆ ก็มีความคิดย้อนกลับในแต่ละสถานการณ์ว่าถ้าเป็นเราจะทำแบบนี้มั้ย เราจะดีได้แบบนี้มั้ยถ้าเป็นสถานการณ์เดียวกันแต่เปลี่ยนบทบาทเรากับเค้า
.

.

.

( สรุปก็คือ เราว่าเราคงทำอีกอย่างนึง แล้วแต่สภาพการณ์และความเหมาะสมจะพาไป จนบางทีรู้สึกว่า คนอื่นเค้าดีกับเราด้วยเนเจอร์ของเค้า หรือเรามันเลวเองนะ 555555 ยกตัวอย่างเช่นเรื่องเล็ก ๆ อย่างการยืมเครื่องคิดเลขในช่วงสอบที่ผ่านมา เออ นั่นแหละ 555 คือมันต้องใช้สอบพรุ่งนี้ไง แต่เราเพิ่งรู้ (จริงๆ555) และเพิ่งมารีบหาคืนก่อนสอบ ไลน์ถามคนนู้นคนนี้ รบกวนเค้าวุ่นวายไปหมด 5555 เกรงใจทุกคนมาก ๆ กลัวว่าเค้าจะรำคาญหรือคิดว่าแบบทำไมเพิ่งมาขอ ทำไมไร้ความรับผิดชอบอย่างนี้ อะไรแบบนี้รึเปล่า ไลน์ไปก็กลัวไป แต่พอทุกคนตอบมา ทุกคนดีมาก ถึงกับจะเอามาให้ที่มหาลัยตอนเช้ากันทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ต้องมาสอบวันนั้น ตอนนั้นเราซึ้งใจมากขอบคุณมากค่ะ TT พี่คนนึงบอกว่าจะเอามาให้ได้ เราก็กลัวพี่เค้าจะลำบาก พี่เค้าก็อารมณ์แบบ ไม่เลย แล้วก็พูดประมาณว่า ถ้าไม่เอาไปให้แล้วเราจะใช้อะไรล่ะ โหตอนนั้นซึ้งมากจริง ๆ เกือบร้องไห้ 5555 (จริง ๆ นะ /ขอบคุณค่ะพี่เอิร์ธ เผื่อพี่มาอ่าน 555) สุดท้ายก็ได้ไปยืมพี่รหัสที่เสนอจะเอามาให้ที่มหาลัยเหมือนกัน แต่เราเกรงใจมาก ๆ จริง ๆ TT เลยแวะไปเอาที่หน้าหอพี่เค้า )

.

.

.

.

.

.

ทุกคนดีมาก ๆ จนอยู่ดี ๆ เราก็คิดว่า ถ้าเราไม่ได้มีสอบ และเรามีเครื่องคิดเลข และมีคนไลน์มาขอ เราก็คงบอกว่า อ่อ เราไม่มีสอบพรุ่งนี้อ่าขอโทษทีนะ อะไรแบบนี้แน่ ๆ  รู้สึกเลวขึ้นมาเลย (หลายคนก็คงคิดแบบนี้แหละน่า /หาพวก ) ทั้ง ๆ ที่เหตุผลแบบเรามันก็ควรจะเป็นเหตุผลทั่ว ๆ ไป Typical แต่พอเจอทุกคนดีแม้ในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ เลยคิดได้ว่า คราวหน้าจะเราจะคิดกว้าง ๆ ในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนอื่นให้มากขึ้น รักความใส่ใจแบบนี้ เราโชคดีจัง  แฮ่ /ซึ้ง

คนใกล้ตัวที่เราเคยชินจนบางครั้งเผลอทำนิสัยไม่ดีใส่แบบไม่ได้ตั้งใจก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เรารู้สึกว่าทำไมถึงเป็นสิ่งที่เรากลับรู้สึกแย่เองนะ เราไม่ควรทำนิสัยไม่ดีใส่คนอื่นไม่ว่าใคร รวมถึงตัวเราเองด้วยแหละ ถึงแม้ตอนนั้นเราจะหงุดหงิดแค่ไหน อย่าไปนิสัยไม่ดีใส่ใครนะ (!) คนอื่นไม่จำเป็นต้องมารับความหงุดหงิดเรากลับไปด้วย ก่อนคุยกับใครเราต้องอย่าเอาอารมณ์ไม่ดีมารวมที่คำพูด วางมันไว้ก่อน ค่อยมาจัดการกับมันทีหลัง *พนมมือ*

.

.

.

.

บางครั้งเราก็เคยชินจนลืมไปว่าคนใกล้ตัวนี่แหละที่ต้องใส่ใจให้มากขึ้นเป็นพิเศษ ไม่ใช่ยิ่งใกล้ชิดยิ่งละเลยกันซะงั้น ซึ่งเราเคยเป็นอยู่ช่วงนึง แต่อย่างน้อยเราก็โชคดีที่อยู่ดีๆ ก็คิดขึ้นมาได้ว่า ไม่เอาดิไม่ดีไม่น่ารักเลย ขอบคุณที่ทุกอย่างรอบ ๆ ตัวสอนเราในทุก ๆ วัน ชอบจัง แฮปปี้  เอ๊ะอารมณ์ดีมาจากไหนนักหนานะช่วงนี้ 5555 ( ไม่หรอก จริง ๆ แล้วมันเป็นความคิดของคนที่กำลังจะแก่ขึ้นเรื่อย ๆ ต่างหาก 555 )

.

.

บางทีเราก็รู้สึกว่า เราก็นิสัยไม่ดีกับตัวเองบ้างเหมือนกัน เราไม่ควรต้องมาพบเจอหรือทนอะไรบางอย่าง แต่เราดันปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นซะงั้น ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้ว่ามันไม่ดีกับตัวเราเองเลย กลายเป็นว่ามีหลาย ๆ ครั้งที่เราดันแคร์สภาพแวดล้อมมากเกินไปจนลืมแคร์ตัวเอง ลืมแคร์ความรู้สึกตัวเองซะเฉยเลย ด้วยความที่รู้สึกว่าไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวคนอื่นจะอย่างนู้น เดี๋ยวคนอื่นจะคิดมาก จะอะไรก็จะต้องให้ตัวเองพูดว่าเราไม่เป็นไรตลอด จนสุดท้าย อ๋อเรานี่แหละที่เป็นอะไร เรานิสัยไม่ดีกับตัวเองอีกแล้ว

เราต้องหันมาสนใจความรู้สึกตัวเองมากขึ้นอีกนิด ทุกอย่างน่าจะดีขึ้นกว่านี้อีก กู้ดด

บางทีก็สงสัยว่าทำไมชีวิตได้เจอแต่เรื่องดี ๆ ตลอด มันเป็นเรื่องแปลกเนอะ

น่าหมั่นไส้ไปอีกดิคำพูด 555

แต่มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เรื่องไม่ดีก็มีแหละ แต่สุดท้ายพอมาคิดดูดี ๆ แล้วมันก็ดันเป็นเรื่องที่กลับมาสอนเราให้โตขึ้น ให้มีความคิดใหม่ ๆ มากขึ้นตลอดเลย สุดท้ายก็ถือว่าเป็นเรื่องดีเหมือนกัน

กลับกลายเป็นว่า เรื่องที่ไม่ดี มันก็คือเรื่องดี ๆ ที่มาช้าหน่อยนั่นแหละ

.

.

.

…

…

ทุกอย่างรอบตัวดีไปหมดเลย เรากลายเป็นคนเลวไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ?

: )
สวิช
คืนวันศุกร์สอบเสร็จ
December 10th 2016