.....เรื่องเล่าของเมื่อวาน 21.09 น. มีเรื่องกังวลอยู่ในใจลึกๆ แต่พยายามหยุดความคิิดนั่นไว้ ด้วยการหาหนังสือท่องเที่ยว แต่บังเอิญได้เจอแหล่งให้เราระบายในที่แหล่งนี้
ด้วยอายุงานที่มากขึ้น การทำงานเวรดึกแล้วต่อด้วยการมาประชุม มันเป็นอะไร ที่เหนื่อยและทำให้สุขภาพเริ่มล้า เราในฐานะเลขางานที่รับผิดชอบ ไม่สามารถที่จะจดรายงานการประชุมในรอบนี้ได้ เลยขอให้เพื่อนที่ทำงานอยู่ในหน่วยงานเดียวกันช่วย เค้าก้อมาช่วยน่ะ แต่มาช่วยด้วยความไม่พอใจและอาการบึ้งตึง เราเริ่มเสนอไอเดียในที่ประชุมเป็นช่วงๆ เผื่อไม่ให้ตัวเองหลับ แต่ช่วงที่เรานำเสนอ เค้าไม่ได้จดบันทึกเลย หลังจากนั่น เราได้ถามแล้วว่าจะมาสรุปประเด็นกันเมื่อไรดี แต่เค้ากลับไม่พูดกับเราและบอกจะกลับบ้าน เราเลยรู้แล้วล่ะว่าเค้าไม่พอใจเรามากๆ
กลับมาคิดเหตุการณ์ที่บ้าน เราต้องคิดใหม่แล้วล่ะ เราคงจะขอให้ใครช่วยมากไป ..อย่ายืมจมูกใครหายใจเลย..... ถ้าเราไม่ได้ยำ่แย่ขนาดนั่น
ได้รับข้อความจากเพื่อน "ขอโทษที่ทำตัวแย่ๆ"......................เกือบจะดีใจ แต่เพื่อนอีกคนมาบอกเค้าก็ส่งมาขอโทษเหมือนกัน(-_-)
เราจะรับคำขอโทษนี้น่ะ เพราะมันทำให้เรา 2 คน มองหน้ากันได้ และเราก้อขอโทษเค้ากลับไป เช่นกัน "ขอโทษน่ะ"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in