"จอดก่อน จอดๆ"

นักบินกดปุ่ม emergency stop ยานอวกาศที่บินอยู่ด้วยความเร็วมากกว่าหนึ่งพันกิโลเมตรต่อชั่วโมงโลกหยุดกึกลงในทันที

"ตรงข้างล่างนี้เหมือนจะมีพื้นที่ให้ส่งยานเล็กลงไปสำรวจได้ หรือคุณว่ายังไง" กัปตันหนุ่มหันไปถามหัวหน้านักวิทยาศาสตร์ที่มาด้วยกัน มือชี้ไปที่ภาพบนหน้าจอ หาดสีเหลืองทองดูยาวและกว้างพอ คลื่นน้ำทะเลสีเขียวมรกตมากระแซะหาดอย่างราบเรียบ ไม้ใหญ่จำพวกสนส่ายยอดเบาๆ ในจังหวะสโลว์ แสดงว่าลมสงบดี

"ครับ ผมก็ว่าอย่างนั้น"

"ดีครับ" กัปตันกดปุ่มอินเตอร์คอม "ทีมสำรวจ ยานสำรวจดาวพร้อมไหม"

"พร้อมมาหลายเดือนแล้วครับ อยากลงไปเดินบนพื้นจริงๆ สักที" หัวหน้าทีมสำรวจตอบ เขาเป็น ชายหนุ่มวัยยี่สิบแต่ไว้เคราแพะยาวเฟื้อย ซึ่งผิดกฎการเดินทางในอวกาศอยู่มาก แต่ได้รับการอนุโลมหลังจากเขายอมแลกกับการโกนผมทั้งหัวทิ้ง 

"อีกเดี๋ยวก็ได้ลงไปแล้ว อุปกรณ์พร้อมไหม" กัปตันถาม สีหน้าเคร่งเครียด สายตาพยายามอ่านค่าต่างๆ บนหน้าจอ (ตัวหนังสือเล็กฉิบหาย เขาแอบบ่นในใจ) นักตั้งอาณานิคมกว่าสองพันชีวิตที่หลับไหลในสภาพจำศีลอยู่ในความรับผิดชอบของเขา มันจะเกิดความผิดพลาดอีกไม่ได้ 

"พร้อมครับ เหมือนบรรยากาศจะหายใจได้ปกติ แบบนี้สบายใจได้" หัวหน้าทีมสำรวจหันไปมองกับลูกทีมทั้งเจ็ดคน ในบรรดานี้มีหญิงสาวสามคนที่ตอนนี้กำลังเลือกบิกินี่กันอยู่เจี้ยวจ้าว (เฮ้ย ของฉันสีนี้ไม่เวิร์ค อากาศดาวนี้มีธาตุแปลกๆ นิดหน่อย ต้องใส่สีแดงสิเธอ สีอื่นถ่ายไม่ขึ้น) ส่วนหนุ่มๆ อีกสองสามคนกำลังยืนคุยกันอยู่หน้าตู้อาวุธ (เอาปืนอะไรลงไปดีวะ กรูว่าเอาปืนไรเฟิลไปดีกว่ามั้ย เผื่อเจอมนุษย์ต่างดาวจะได้ยิงแมร่งเล่น ไรเฟิลแมร่งช้า เกิดเจอพวกที่วิ่งเร็วเปรียวๆ ทำไงวะ งั้นเอาปืนกลไปดีกว่า เออๆ เอากระสุนเจาะเกราะไปด้วย เผื่อพวกแม่งขี่รถถังมา)

"อย่าประมาท ก่อนออกจากยานให้ใส่ชุดออกซิเจนให้เรียบร้อย ถึงอากาศจะโอเค แต่มันอาจจะมีอะไรอยู่ข้างล่างนั่นที่ไม่เป็นมิตรกับเรา" นักสำรวจสาวๆ หันขวับมาตามเสียงกัปตัน

"นั่นมันในหนังน่ะรึเปล่าคะ กัปตัน?" นักชีววิทยาสาวผมบลอนด์ตอบกลับมา 

"Alien Covenant สารคดีเก่าจากยุคค.ศ. 2016 น่ะ" หัวหน้านักฟิสิกส์ตอบออกมา ทั้งที่หน้ายังจมอยู่กับเอกสารบนโต๊ะ

"ย่ะ" นักสำรวจสาวๆ ตอบเซ็งๆ ก่อนเดินไปสวมชุดนักบินอวกาศที่เทะทะอุ้ยอ้าย พวกเธอไม่ชอบชุดพวกนี้ เพราะมันทำให้ไม่มีใครมองเห็นหุ่นระดับซุปเปอร์โมเด็ลของพวกเธอ

ยี่สิบนาทีถัดมา หัวหน้าทีมสำรวจเคราแพะส่งสัญญานมาที่กัปตัน "พร้อมแล้วครับ"

"ดี เริ่มทำการหย่อนยานได้"

เสียงกลไกโลหะหนักหลายตันขยับตามแรงดันไฮดรอลิกส์ลั่นเอี้ยดอ้าด การเดินทางผ่านอวกาศมาเป็นปี ทำให้บางชิ้นส่วนเกิดสนิม หรือถูกเกล็ดน้ำแข็งที่กลั่นตัวจากความชิ้นเกาะแน่น ประตูใต้ยานสำรวจอ้าออกช้าๆ หัวหน้านักสำรวจอ่านค่าจากหน้าจอดังๆ "หนึ่งเมตร หนึ่งเมตรครึ่งแล้ว สองเมตร ทนกันอีกนิดนึงนะครับ เราต้องรอให้มันเปิดออกถึงสิบเมตรก่อนถึงจะออกไปได้ สามเมตร ..."

ถ้ามีสิ่งมีชีวิตอยู่บนดาวข้างล่าง แล้วมองขึ้นมาดู มันอาจจะคิดว่ายานแม่ลำมหึมากำลังรวบรวมพลังเบ่งลูกออกมา

"เก้าเมตรครึ่ง สิบเมตรครับ" 

"หย่อนยาน" กัปตันสั่งงาน

"หย่อนยาน" หัวหน้านักสำรวจทวน 

ทีมงานทั้งเจ็ดเฮออกมาพร้อมๆ กัน โลกใหม่กำลังรอพวกเขาอยู่ข้างล่าง 

---

ส่งท้ายบท - บทนี้ถือเป็นการสดุดดีผู้กำกับ Ridley Scott จากผลงาน Alien Covenant แล้วกันครับ