หลังจากที่ไม่สบาย และเจอโดสยาแก้หวัดไปสองเข็ม ก็ดูเหมือนชีวิตจะนิ่งสนิทขึ้น เมิ่อวานเข้าบ้าน เพราะดูท่าวัยรุ่นจะห่วง แต่ก็ตามประสาคนชราปากร้ายปากแข็งไง ก็มีบ่นๆ ที่เห็นเราอาบน้ำ คือ มันเหงื่อออกอะ ถ้าอยู่บ้านพักก็จะเปิดแอร์ แต่เพราะวัยรุ่นขี้หนาว เหงื่องี้ท่วม แต่ทำอะไรไม่ได นอกจากลุกไปอาบน้ำสามสี่หน วัยรุ่นหาว่าเราเป็นพวกประหลาด คือเพิ่งส่างไข้ ใครๆเค้าก็จะออกหนาวๆกันทั้งนั้น นี่เราลุกไปอาบน้ำ สามรอบ คุณพ่อคะ ฝนมันจะตกนี่คะ อากาศมันไม่ร้อนค่ะ มันเรียกอบอ้าว ขืนลูกไม่อาบน้ำ ลูกไข้หวัดกินอีกรอบแหง๋

บอกน้องสะใภ้ เนี่ย ฝันว่ากินไข่ตุ๋นตลอดตอนไข้ ทำกินเองแต่ไม่อร่อยอะ นางก็น่ารักจ้า นางก็เนรมิตมาให้พี่ผัวกินหนึ่งถ้วย ใส่กุ้งตูมๆ แต่ มันยังไม่นิ่มแบบที่อยากกิน นางบอก เผลอเร่งไฟแรงไปนิด เห็นดูอยากกินมาก เอาเหอะ เดี๋ยวไป 7-11 เอาก็ได้ 19 บาท น่าจะตอบโจทย์ทุกอย่างในชีวิตได้ครบถ้วนกว่าอะนะ ว่าแล้ว วัยรุ่นก็ให้พรระหว่างทานข้าว แก่แล้ว 40 แล้ว จะมาบอกว่าตัวเองแข็งแรงเที่ยวห่ามรุ่งห่ามค่ำเป็นเดือนๆ เหมือนสมัยก่อนน่ะ มันไม่ได้หรอกนะ ป่วยครั้งสุดท้ายน่าจะตุลาหรือไงเนี่ย ช่วงสอบธันวาก็มีโงนเงนนะ แต่ก็ผ่านช่วงปีบัญชีมาได้ มาหยุดไปพม่า ก็ไม่เรียกหยุดป่ะวะ เดินทางเป็นชีพจรลงเท้า เข้ากรุงเทพอาทิตย์ เว้นอาทิตย์ ดื่ม 3 วัน 2 วัน คือ ก็เข้าใจแหละ ร่างกายคงอดทนได้เท่านี้ แต่การได้ลาป่วยแล้วนอนนิ่งๆสามวันนี่ คือการชาร์ตแบตชีวิตโดยแท้ 

เช้าวันทำงาน สดชื่นมาก กระตือรือล้นมาก งานกองท่วมชีวิตมาก แต่ก็โอเคนะ คือมันเหมือนได้หยุดไปชาร์ตแบตไง แล้วไอ้ที่หยุดสามวันก็ไม่มีสายจากที่ทำงานเลย แม่งงงงง สุโก่ยเนะ!!  ได้แก้วน้ำดื่มใหม่มาด้วย สีเขียวระทึกจนใจสั่น ถ้าคนรู้จักกัน ก็จะรู้แหละ หมีบ้าสีเขียวมาก ห้องก็สีเขียว แก้วน้ำ จานชาม ปากกา ที่วางมือถือ ขอบคุณที่ออฟฟิตเป็นโทนเขียวอยู่แล้ว เก้าอี้ทำงาน ฉากกั้น ทุกอย่างเขียว รู้สึก happy มาก กินกาแฟไป 8 ชอท ทั้งๆที่ไม่ได้มีงานห่าอะไร คืนนี้แหละค่ะ คืนนี้แหละจะฉิบหาย ก็กาแฟมันอร่อยเพราะแก้วนี่นา 

บ่ายๆ เพื่อนไอ้ฉ่ำโทรเข้ามาดีลเรื่องเก้าอี้ กับโต๊ะ ที่จะเอาไปจัดงานแต่ง คือ ถ้ายืมนีั่คงอานอะ ถึงใช้สิทธิ์สมาชิกก็ยังจ่ายอาน เราเลยบอกฉ่ำ เพื่อนเธอคนนี้ เธอสนิทมากไหม นางก็ว่าสนิทที่สุดแล้ว นางเป็นเพื่อนเจ้าสาวด้วย เป็นลูกของอาจารย์คนนี้ รู้จักป่ะ ไม่อะ เอาอะไรกับฉัน!!!  แต่ก็บอกนางว่า จะใช้สิทธิเจ้าหน้าที่ คือไม่ต้องจ่ายสักบาท ดีไหม?? นางก็ถาม ได้เหรอ? เอ้าได้สิ ฉันไง นี่ฉันไง  นางก็มาคำใหญ่เลยจ้า 

" งี้เวลาหนูแต่งงาน หนูก็ใช้สิทธิพี่ได้ดิ " 

อ้าวววววว กล้าขอ ก็กล้าทำสิทธิให้ ให้มันรู้กันไป งานจะไม่ฉิบหายเอ้าาา 

ก็คุยกับเพื่อนนาง แล้วก็แม่ของเพื่่อนนาง น่ารักดี จนกระทั่งเราก็คุยกันว่าทำไมถึงได้สิทธิฟรี เราก็บอกเห็นฉ่ำว่าสนิทกันเลยเสียดายค่ายืม ใช้สิทธิเราก็ได้ แค่นี้เอง แต่ก็ต้องให้ค่าขนเด็กที่ออฟฟิต สามคน เขายกลงยกขึ้น แล้วก็ค่าซักผ้าปูโต๊ะ ปูเก้าอี้ เอาแค่นี้พอ ไม่ต้องจ่ายค่าป่วยการอื่น แม่เพื่อนไอ้ฉ่ำก็มาเลยจ้า 

" เมื่อไหร่ ฉ่ำแต่งงานงี้ ก็ใช้สิทธิหมีเลยสินะ "

สะอึก เพื่อนนางก็สะอึก เราไม่รู้เพื่อนนางรู้ไหม?? เพื่อนนางก็บอกแม่นางไปว่า ไอ้ฉ่ำยังไม่มีแฟน T^T  (เออ สิ!!) แต่แม่ว่า แม่เห็นนางถ่ายรูปคู่กับดอกไม้ช่อโตน้า ยิ้มแก้มปริเลย น่านนนนไง เพือนไอ้ฉ่ำก็มองมาทางเราแล้วก็พูดประมาณ ถามแล้วก็ไม่บอกว่าใครให้ เคี่ยวเข็ญไงก็ไม่พูด เอ๊ออออ สิ เราเลยบอกไป

" คงไม่อยากเปิดตัวละมั้งคะ ไว้เค้าโอเค คงพูดถึงมากกว่านี้ "

แสรดดดดดดดดดดดดดดดด พูดเอง ฮาเอง 

 แวะมาเม้าท์ด้วยเท่านี้ จะออกไปแรดละ เดี๋ยวได้ข่าวว่าเพิ่งหายป่วย?????

ทำไงได้ก็คนมันแรดนีนะ