นักเรียนต่างชาติที่เรียนที่ U of Aberystwythกลุ่มใหญ่ๆ มาจากประเทศมาเลเชีย แบ่งเป็นจีนมาเลเซียกับคนพื้นเมืองมาเลเซียนักเรียนจีนมาเลเซียส่วนใหญ่มาจากครอบครัวที่มีฐานะดี บางคนมาเรียนที่อังกฤษตั้งแต่เด็กดังนั้น ภาษาพูดและภาษาเขียนอยู่ในขั้นดีมาก แม้ว่าบางคำจะออกเสียงไม่ชัดก็ตามส่วนนักเรียนที่เป็นคนพื้นเมืองมาเลเชียซึ่งพวกเราเรียกว่า แขกมาเลเซีย ส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดนับถือศาสนาอิสลามและมาเรียนด้วยการสนับสนุนด้านการเงินจาก British Councilหรือองค์กรใดองค์กรหนึ่งของอังกฤษ

ด้วยความเหงา ไกลบ้าน ไกลพี่ไกลน้อง กอปรกับอยู่ในวัยฮอร์โมนพลุ่งพล่าน การมีคนรักหรือสนิทสนมเป็นพิเศษจึงไม่ใช่เรื่องแปลก อย่างเช่น กรณีสาวนักเรียนชาวจีนมาเลเซียพบรักกับหนุ่มอังกฤษที่มีงานมีการทำแล้วและตกลงปลงใจลงหลักปักฐานกันที่อังกฤษ เป็นต้น

สาวนักเรียนนางหนึ่งคบหากับหนุ่มอังกฤษที่ทำงานแล้วแต่ท่าทีที่เจ้าหนุ่มแสดงออกดูไม่จริงใจนักสาวเจ้าไม่สนใจหรือทำเป็นมองไม่เห็นข้อบกพร่องนี้ เธอเล่าว่าเป็นช่วงชีวิตที่เธออยากทำอะไรก็ได้ตามใจปรารถนาขอสนุกกับชีวิตแม้จะเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวก็ตาม

สาวอีกนางหนึ่งพักอยู่ห้อง 51 เหนือห้องพักผู้เขียนกลางดึกคืนหนึ่ง ขณะนอนหลับสนิทอยู่ใต้ผ้าห่มอันอบอุ่น พลันได้ยินเสียงดังกุกๆเหมือนเคาะประตูหรือเคาะพื้น นอนฟังซักพัก พอจับใจความได้ว่าเป็นเสียงเคาะพื้นจากห้องข้างบนเสียงนั้นดังถี่ขึ้นๆ ไม่ทีท่าว่าจะหยุด มันทำกิจกรรมอะไรกันวะ ดึกดื่นป่านนี้ โอ๊ย!!!นอนหลับต่อไปไม่ได้แล้ว ลุกขึ้นเขียนข้อความใส่เศษกระดาษว่า หยุดเคาะพื้นซะทีฉันนอนไม่ได้ ถ้าไม่หยุด จะไปรายงานผู้ดูแล เดินขึ้นไปเคาะประตูแล้วสอดกระดานเข้าไปในห้องจากนั้น เสียงค่อยๆ เงียบไป

บริเวณชั้นล่างของตึกพอเปิดประตูเข้ามา ตรงผนังด้านซ้ายมือ มีโทรศัพท์ติดตั้งไว้หนึ่งเครื่องเป็นการอำนวยความสะดวกให้แก่ผู้เข้าพัก สามารถโทรเข้าโทรออกได้ กลางดึกคืนหนึ่ง(อีกแล้ว) นั่งอ่านหนังสืออยู่ ห้องข้างบนมีเสียงกุกกักเบาๆ ด้านล่าง โทรศัพท์ส่งเสียงดังลั่นอยู่นานไม่มีใครรับซักที ตัดสินใจเดินลงไปรับสาย เสียงผู้หญิงปลายสายดังขึ้นมาว่า ขอพูดกับลูกสาวฉันหน่อยห้อง 51 น่ะ ฮ่าฮ่า ขำว่ะ อะไรจะเหมาะเหม็งขนาดนั้น มันกำลังออกกำลังกายกันอยู่พอดีเลยตะเกียกตะกายขึ้นไปชั้น 3 เคาะประตูแล้วตะโกนบอกว่า เฮ้ย โทรศัพท์แล้วเดินกลับเข้าห้อง รอดูเหตุการณ์ ลูกสาวไม่ลงไปรับโทรศัพท์ ด้วยความปรารถนาดีเดินลงไปบอกว่า ไปบอกแล้ว เงียบ สงสัยลูกยูไม่อยู่ในห้องมั้งเสียงแม่ตะโกนมาด้วยอารมณ์ว่า ไม่จริง นี่โทรศัพท์ทางไกลนะ ลูกฉันต้องอยู่เรียกมารับสายซิ ฉันวางหูโทรศัพท์ทันทีแล้วเดินขึ้นห้องไปนอนดีกว่า เสียงโทรศัพท์ยังคงดังอยู่พักใหญ่ๆไม่มีใครมารับสาย ที่สุดก็เงียบเสียงไป เหตุการณ์ เป็นอย่างไรไม่รู้ ไม่ได้ติดตาม

ตี๋หน้าหยกรูปหล่อพ่อรวยรักใคร่อยู่กับนักศึกษาสาวชาวอังกฤษ ลือกันในหมู่เพื่อนๆ ว่า สาวเจ้าหลงรักทรัพย์สินเงินตราของตี๋สายเปย์มากกว่า

ประเด็นนี้ต้องทำความเข้าใจกันก่อนว่า วัฒนธรรมของคนตะวันตก แม้ว่าจะรักใคร่กันขนาดไหนการออกไปกินข้าวหรือทำกิจกรรมใดๆ ร่วมกัน ค่าใช้จ่ายเป็นของแต่ละคน หมายความว่าต่างคนต่างจ่าย นอกเสียจากจะมีการตกลงกันก่อน ว่า กินมื้อนี้ฉันจ่ายนะของขวัญของฝากมีให้แก่กันตามวาระหรือโอกาสพิเศษจริงๆ ไม่พร่ำเพรื่อเหมือนหนุ่มเอเชียทั้งหลาย

ตี๋หน้าหยกวัยกระเตาะหัวปักหัวปำและจ่ายไมอั้นปรนเปรอทุกอย่างให้กับสิ่งที่เรียกว่าความรักกับความใคร่ที่สาวอังกฤษประเคนให้อยู่ระยะหนึ่งมิใยจะสนใจกับข่าวลือหรือคำทักต่างๆ นานาจากเพื่อน พลันตาสว่าง เมื่อประสบกับตนเองว่าสาวเจ้าเผื่อแผ่ความรักและความใคร่นั้นให้หนุ่มชาติเดียวกันด้วยถึงกับทนมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ต่อไปไม่ได้ กินยาหวังฆ่าตัวตายเดือดร้อนเพื่อนฝูงหามส่งโรงพยาบาลกันให้วุ่นวาย และช่วยกันปลอบประโลม จนกระทั่งกลับมาเรียนต่อได้ตามปรกติ

นี่แหละ...ชีวิต...สรุปเป็นประโยคสั้นๆได้แค่นี้