หรือเมื่อตัดสินใจเดินเข้าไปในความรักครั้งนั้นอีกครั้ง

วันที่เห็นเค้าเศร้ารู้สึกผิดจริง รู้สึกแบบเห้ย ฉันไม่อยากให้ใครเศร้า ยิ่งเป็นเค้าก็ยิ่งไม่อยากเห็น อยากให้เค้ามีความสุข ฉันจะทำยังไงดีนะ 

เลยอยากจะโอบกอดและแสดงความรักที่แสนซื่อสัตย์ของฉันให้เค้า เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังทั้งใจของตัวฉัน

เมื่อวานมีความสุขจัง

เค้าน่ารัก เลยคิดว่าเอ้ ไม่รู้ใครมาดึงพลังใคร ฉันเองรึเปล่าที่คอยบ่นเรื่องราวชีวิต มากกว่าเค้าซะอีก

แต่ก็บอกให้เค้ากินข้าว

อันนี้ละคือที่ฉันตั้งใจมอบให้

เมื่อวานส่งเพลงให้เค้าด้วย เพราะเค้าส่งไฟล์ข้อสอบมาให้ ไม่รู้เค้าได้เปิดฟังไหม 

เมื่อคืนก็เหนื่อยอ่อนร่างกายแย่ รู้สึกท้อแท้กับการสมัครสอบกพ อันนี้ด้วยละมั้งที่บั่นทอนจิตใจ

คุยกับเค้าเรื่องไอจี

ตอนแรกนึกว่าเค้าไม่เห็นเลย

ลองพิมๆหา เค้าเล่นนี่นาเลยแอดไป

ตื่นเช้ามาสมัครได้รู้สึกดีใจมากกกก คิดว่าไปจ่ายตัวค์ก็จะเสร็จแล้วนะ แต่เอาจริงไม่เลยไม่เสร็จ รอนาน เพราะระบบล่าช้า คนเยอะ ระบบไม่ดี 

แต่ก็ผ่านมาได้ ดีใจที่เจอคนใจดี วินาทีนั้นอยากร้องจริงๆ

พลังเริ่มหมด

แจ้งเตือนว่าเค้าฟอลกลับมาเลยลองไปดูสิว่าเค้าถ่ายรูปอะไร

พอเข้าไปเท่านั้นละ พลังเหลือเป็นศูนย์ 

ความรักเค้าสวยงามเหลือเกิน 

ทำไมถึงได้เศร้าสร้อย ทำไมเธอถึงต้องโศกเศร้า

รู้สึกอ่อนแอ เหนื่อยล้า ถาโถมออกมา 

กลั้นร้องไห้ตลอดทางที่ขับรถมากลับพ่อ ถึงบ้านก็รีบมาร้องไห้ เปิดเพลงเศร้าด้วย อยากร้องไห้ให้หายไป

ไม่อยากทำอะไรเลย

ไม่อยากทำอะไรจริงๆ

มันหมดพลังอะ

แต่ก็พยายามมากกับการพิมพ์ไปว่า ไปกินข้าวเหอะ ในกล่องข้อความของเค้า~ 

กำลังคิดว่า เพราะอะไรนะพลังถึงได้หมด เพราะเราให้เค้าไปหมดเลยหรอ แล้วที่ให้ไปเค้าได้รับบ้างรึเปล่า หรือเราเองที่หวั่นไหว อ่อนไหวไปเอง

เพราะอะไรกัน