บางทีถ้าเจสันชอบผู้หญิงก็คงดี แต่ฉันก็คงไม่ชอบเขา

เพราะฉันชอบทั้งหมดของเจสัน รสนิยมของเขา วิธีการพูดของเขา น้ำเสียง แววตา ความสัมพันธ์กับผู้ชายทั้งหลายของเขา รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ วิธีการที่เขาเล่าเรื่องบนเตียงของเขาให้ฉันฟัง และทั้งหมดของเจสันนั้นก็ทำให้เจสันกลายเป็นคนที่ฉันไม่อาจได้มาที่สุดในโลกนี้

มือของฉันนิ่งมากขณะขยับแท่งคาร์บอนในมือ ฉันเหม่อลอยแต่มือยังคงขยับเคลื่อนไหวไปบนกระดาษ เสียงแท่งคาร์บอนเสียดสีกับกระดาษเนื้อหยาบทำให้สมองของฉันยิ่งล่องลอยมากขึ้น

"เข้าฌาณหรือไง" เจสันถามฉันด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ เขามุ่นหัวคิ้วนิดหน่อยเพราะความบื้อของฉัน ฉันเหลือบตาลงมองกระดาษตรงหน้า เจสันบนกระดาษไม่เหมือนตัวจริง แต่ก็ยังคงเป็นเจสัน

ทุกคนที่ฉันวาดเป็นเจสันเสมอ ไม่ว่ามันจะออกมาเหมือนเจสันหรือไม่ก็ตาม

เจสันเดินข้ามห้องมาใกล้ ตัวเขามีกลิ่นสีน้ำมันผสมกับกลิ่นน้ำหอมหวานๆของเขา

เขาสวมกอดฉันจากด้านหลังเร็วๆครั้งหนึ่ง

"หิวแล้ว ออกไปหาอะไรกินกันมั้ย" เขาถาม ฉันส่ายศีรษะ ฉันรู้สึกไม่อยากอาหารสักนิด ฉันทำปากจู๋ให้เจสัน เป็นเชิงให้เขาจูบฉัน

ริมฝีปากของเจสันจูบฉันแบบเร็วๆครั้งหนึ่ง ก่อนที่เขาจะผละออกและยกโทรศัพท์ขึ้นมามองวันที่

"วันนี้วันอังคารนะที่รัก มีเสต๊กเนื้อ แน่ใจเหรอว่าไมไ่ป" เจสันถามอีกครั้ง

"ไม่ล่ะ ฉันอาหารไม่ย่อยน่ะ"

ฉันถอนหายใจครั้งหนึ่ง มองภาพเจสันในกระดาษของฉัน โยนแท่งคาร์บอนไปด้านข้าง เลื่อนเก้าอี้ไปข้างเตียงและทิ้งลำตัวด้านบนลงบนเตียงโดยที่ขาของฉันอยู่อยู่บนเก้าอี้นั่นแหละ

ฉันซุกใบหน้าเข้ากับเตียง กลิ่นเตียงของฉันเองทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยที่สุดเสมอ และในยามนี้เมื่อมันผสมปนเปกับกลิ่นของเจสันที่เพิ่งลุกจากไปมันก็ยิ่งทำให้กลิ่นของมันอบอวลในใจฉันมากขึ้น

ฉันจูบลงบนหมอนอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา

อ่อนโยนและอ่อนหวานที่สุด แม้แต่เวสต์ก็ไม่เคยได้รับความอ่อนหวานเช่นนี้จากฉัน

ฉันกับเวสต์เป็นคู่ที่เหมือนเพื่อนสนิทและคู่รักไปในเวลาเดียวกัน ซึ่งฉันชอบที่มันเป็นอย่างนั้น

ฉันฝังใบหน้าลงในหมอน หลับตาลง พยายามไม่ให้คาร์บอนที่เปื้อนมือเลอะเตียงนอน ฉันมองปลายนิ้วของตนเองที่กลายเป็นสีเทาดำ

สมองว่างเปล่ามึนเบลอ รู้สึกมวนท้องอยู่หน่อยๆ

ฉันคิดกับตนเองอย่างมึนงง ฉันชอบเจสันที่เจสันเป็นเจสันหรือเปล่า ถ้าเจสันชอบผู้หญิงฉันก็ยังต้องชอบเขาสิ เพราะว่าเขาเป็นเจสันนี่นา แต่ถ้าเจสันเป็นแบบนั้น เจสันก็ไม่ใช่เจสันแล้วสิ

ฮืมมมม

สงสัยอาหารจะไม่ย่อยจริงๆแล้ว...