พอมาม.ปลายเราบอกชอบเพื่อนไปคนนึงคำตอบคือขอบคุณที่มีความรู้สึกดีๆให้เราแต่เราว่าเป็นเพื่อนกันดีที่สุดล่ะจนตอนนี้ไม่ได้สานต่ออะไรกันหาเฟสไม่เจอถามเพื่อนก็ไม่มีคัยมี พอเข้ามหาลัยก็ชอบน้องคนนึงทำดีๆให้หลายๆอย่างน้องน่าจะรู้นะว่าเราคิดยังไงแต่เราไม่กล้าบอกเราแค่อยากเห็นน้องมีความสุขอย่างช่วยเหลือดูแลอยู่ห่างๆมากกว่าตอนนี้น้องน่าจะมีแฟนล่ะ อีกคนเป็นเพื่อนมาจากจ.เดียวกันแต่เรียนคนละคณะเค้ารู้แล้วว่าเราชอบแต่รู้จากปากของเพื่อนเราเวลาเราเจอหน้าเค้าที่มอเค้าก็ทักปกติเราก็ไม่กล้าบอกชอบเค้าอยู่ดี พอเรียนจบเจอเพื่อนคนนึงในกลุ่มติวสอบท้องถิ่นเราชอบความคิดเค้าดูโตเป็นผู้ใหญ่แต่พอรู้ว่าเค้าชอบใครเราก็เชียร์อยู่ห่างๆอยากให้เค้าสมหวังแอบหวังนิดๆนะว่าเค้าจะสนใจเราบ้างเราพยายามตั้งใจอ่านหนังสือสอบส่วนหนึ่งแรงผลักดันมาจากเค้าด้วยแหละ(อันนี้เค้าไม่รู้ตัวหรอก) ตอนนี้มีคนเค้ามาคุยด้วยแต่เราถามใจตัวเองแล้วก็ยังรอเค้าคนนั้นคนที่เป็นแรงผลักดัน

เราไล่เราหนีเค้าตลอดเลยนะแต่เค้าก็ไม่ไปสักที

เราคิดไว้แล้วล่ะถ้าเค้าไม่เลิกยุ่งกับเราเราจะบล็อคเค้าล่ะ ไม่รู้นะแบบนี้เรียกว่าเราสร้างกำแพงป่าว?