Henry: like your laugh.
Lucy: I like you making me laugh.

หนังสือเล่มหนึ่งบอกว่า อเมริกันชนเวลาจะทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ พวกเขาจะเข้าไปทักทายเซย์ไฮด้วยประโยค 'I like your...' เป็นการเปิดบทสนทนาที่ดีงาม ทำให้การพูดคุยสานต่อง่ายขึ้น

หนังสือหลายเล่มพูดถึง '50 First Dates' หนังรอมคอมที่ถูกหยิบยกขึ้นมาอ้างอิงในหลายแง่มุม จนเรารู้สึกกดดัน ถ้ารู้จักหนังเรื่องนี้แล้วเกิดชอบอะไรสักอย่างในหนัง เราคงคุยกับหนังสือเล่มนั้นๆ สนุกขึ้น

ถ้าวันนี้มีเรื่องเศร้าหนัก ทุกข์จัด เราคงอยากตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าปัญหาเหล่านั้นได้คลี่คลายมลายหายไปเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น ถึงจะดูเป็นหนังการ์ตูน แต่ลูซี่ทำได้ ถ้าวันนี้มีเรื่องสุขสำราญ เราคงเลือกเก็บความสุขนั้นลงในลิ้นชักแห่งความทรงจำ เพื่อที่จะดึงมันออกมาใช้เมื่อไรก็ได้ ถึงจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่ลูซี่ทำไม่ได้

ลูซี่เป็นโรคความจำเสื่อมขั้นรุนแรง ทำให้ทุกวันที่เธอตื่นขึ้นมา เธอจะลืมทุกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน จะว่าแย่ก็แย่ แต่อีกแง่ก็ดี เมื่อเฮนรี่เข้ามาในชีวิตองเธอ เฮนรี่พยายามเข้าหาและมอบเดทแรกให้ลูซี่ไม่เว้นวัน ทำให้เธอตกหลุมรักเขาทุกวัน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะมีสักกี่คนที่ได้รู้สึกเป็นคนใหม่ทุกเช้าวันใหม่ และจะมีสักกี่คนที่ได้พบ 'เฮนรี่' ของเขา

ถ้าเราได้เจอลูซี่ เราจะทักทายเธอแบบอเมริกันว่า
'I like your Henry.'