Dalyn1989
On the airplane
July 2, 2559 BE


บทเริ่มต้น


ความรู้สึกมันแปลกประหลาด...
มันล่องลอยราวกับอยู่ในฝัน ฝันที่ไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่า Dream come true แต่อย่างใด มันคล้ายกับความรู้สึกลอยล่องหลุดออกจากความเป็นจริงอย่างใดอย่างนั้น..

ข้างหน้าฉันตอนนี้เป็นเส้นพาสต้าหมูหมัก กระป๋องเบียร์สิงห์ที่พร่องไปกว่าครึ่ง จอภาพที่เห็นกำลังเล่นคอนเสิร์ตอิมเมจิ้นดราก้อน smoke + mirror อยู่ ความคิดซ้อนทับของฉันตอนนี้ ต่างกันเพียงเวอร์ชั่นของคอนเสิร์ตที่ดูเบื้องหน้านั้นเป็นเวอร์ชั่น โตรอนโต แต่ครั้งนั้นที่ฉันนั่งจิบเบียร์อยู่ข้างเพื่อนฝรั่ง กับเพื่อนสาวคนสนิทชาวไทย นั่นเป็นคอนเสิร์ตที่อิมแพ็คอารีน่า...วันที่ได้จ่อไมค์ให้อิมเมจิ้นดราก้อน ฉันยังจำได้ดี


นกลำใหญ่กำลังพาฉันมุ่งหน้าสู่ที่แห่งใหม่ มหานครที่ใครต่อใครก็ต้องรู้จัก เรื่องราวของชีวิตตอนนี้คลับคล้ายกับอยู่ในฝัน มันไม่ใช่ความฝันของความสำเร็จหรืออะไรเทือกนั้น มันแปลกกว่านั้น มันน่าตกใจตรงที่..ฉันกำลังจะได้ไปอยู่ในๆที่ๆไม่เคยรู้จัก แม้กระทั่งสนิทสนม..

กำลังจะไปอยู่แบบ Stand alone
ความรู้สึกที่บอกว่าราวกับความฝันนั้น มันเพียงแค่ฉันเคยสงสัย ว่าคนอย่างฉันนี่นะ จะอยู่คนเดียวได้ด้วยหรอ จะกล้าปล่อยวางความรับผิดชอบมากมายรอบตัวไม่ว่าจะเป็นเรื่องของครอบครัว และการงานได้หรอ..

ที่ผ่านมาไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง
ไม่เคย...

แต่ฉันกำลังจะทำสิ่งนั้น...
ฉันกำลังจะเป็นตัวฉัน...เป็นตัวฉันให้ถึงที่สุด

ไม่ต้องมีคนมาเรียกร้อง ไม่ต้องมีคนมาออกคำสั่ง ไม่ต้องมีคนมาคอยบอกความต้องการ
ฉันไม่เคยรำคาญใจหรอกกับสิ่งเหล่านั้น เพียงแค่บางครั้งฉันเหนื่อยเกินไป เหนื่อยกับความต้องการของคนอื่นมาเกินไปจมองข้ามความต้องการของตนเอง

หลายคนที่สนิทกับฉันเขาบอกฉันแบบนั้น แต่ฉันเองไม่เคยเชื่อ จนกระทั่งทำผิดกับตัวเองเสียหลายครั้งหลายครา..

ชีวิตที่เคยวุ่นวาย รายล้อมไปด้วยผู้คน เส้นทางที่วนเวียนอยู่กับความสัมพันธ์ และหน้าที่การงาน หลายครั้งหลายครา ที่เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนลืมทุกสิ่ง ทุกสิ่งแม้กระทั่ง ตัวของฉันเอง..ครั้งนี้ราวกับจะได้มาพักผ่อน ผ่อนพัก

หนึ่งปีกว่าๆ ที่กำลังจะทำให้ฉันสนิทกับตัวเองให้พอใจ

ฟังนั่นสิ..เครื่องแลนด์แล้ว...
ฮิทโทรว์รออยู่เบื้องหน้า...กับเสียงหัวใจที่กลับมาเต้นระรัวราวกับเด็กเกิดใหม่อีกครั้ง



..

.tbc