เจอวินมอเตอร์ไซค์ เกี่ยงกันรับงาน
ขึ้นรถไฟฟ้า แล้วมีแต่คนลุกให้นั่ง
ไปไหนมาไหน ก็มีแต่คนเอ็นดู ถามว่าท้องกี่เดือนแล้ว
วันนี้พี่ชายกับพี่สะไภ้แวะมาเยี่ยมน้องบิวตี้ สวยเลยถือโอกาสขอฝากลูกไว้สักครู่ เพื่อออกไปทำธุระที่ธนาคาร
สวย : บิวตี้ลูกรัก เป็นเด็กดีนะลูก เดี๋ยวแม่มานะคะ ไปแป๊บเดียว
บิวตี้ : มามี๊ จุ๊บ ๆ
พร้อมเอียงแก้มมาให้แม่จุ๊บทั้งสองข้าง
เมื่อกอดลูกจนหนำใจแล้วสวย จึงหันไปหาพี่ชายกับพี่สะใภ้
สวย : พี่แสน พี่ดาว สวยขอฝากลูกแป๊บหนึ่งนะคะ เดี๋ยวสวยจะรีบไปรีบกลับนะพี่
ดาว : จ้า ไม่ต้องรีบกลับก็ได้ พี่จะได้ฟัดบิวตี้นาน ๆ หน่อย เสร็จธุระแล้ว สวยแวะไปเข้าร้านทำผม ทำเล็บ หรือจะไปนวดหน้า นอนในสปาก่อนก็ได้ ดูแลตัวเองบ้างสิเรา สามีก็ยังหนุ่มยังแน่น ขืนสวยปล่อยตัวแบบนี้ เขาจะคิดยังไง
ดาวพูดกับสวยพร้อมมองสำรวจน้องสามีด้วยสายตาเชิงตำหนิและห่วงใย
ดาว : ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอก พี่ว่างทั้งวัน ไปเถอะ
สวย : แหมพี่ดาว พูดมาขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นสวยขอแวะไปทำผมต่อนะคะ
ดาว : จ้า ไปเถอะ ทำให้สวยปิ๊ง สามีกลับมาเจอให้ตะลึงกันไปเลยนะ
สวย : พี่แสน พี่อยากกินอะไรไหมคะ เดี๋ยวขากลับสวยแวะซื้อเข้ามาให้
แสน : ไม่ต้องหรอกสวย ทำธุระของแกตามสบายเถอะ เรื่องอาหารการกิน เดี๋ยวให้พี่ดาวโทรสั่งกับแกร็บก็ได้ สะดวกดี
สวย : เอางั้นก็ได้ค่ะพี่ หรือพี่จะเข้าครัวทำอาหารเองก็เต็มที่เลยนะ สวยฝากหลานด้วยนะพี่แสน
แสน : เออ ๆ ไปสักทีเถอะ โอ้เอ้อยู่ได้ เดี๋ยวบิวตี้จะร้องตาม
สวย : ค่า ๆ ไปจริงแล้วค่า
ขอบคุณค่ะพี่ดาว
สวยหันไปกล่าวขอบคุณกับพี่สะใภ้ ก่อนออกไปทำธุระ
แสนกับดาวแต่งงานกันมาหลายปี แต่ก็ยังไม่มีลูกสักที พอสวยมีลูก ทั้งสองคนจึงรักหลานมากเป็นพิเศษ พอถึงวันหยุดทีไร เป็นต้องมานั่งเฝ้านอนเฝ้าบิวตี้ที่คอนโด พอหลานตื่นนอนตอนบ่าย ก็จะพาไปเที่ยว ไปช้อปปิ้งเป็นประจำ ทำให้บิวตี้รักทั้งสองคนมาก สวยและกรก็วางใจที่ลูกอยู่กับญาติผู้ใหญ่ได้ไม่มีงอแง หรือติดแม่เลย
สวยออกมายืนเรียกรถวินมอเตอร์ไซต์
ได้ยินหนุ่มวินมอเตอร์ไซต์คุยกันแล้วเจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ
วิน 1 : เห้ย มึงออกรถแทนกูหน่อยดิ กูไม่อยากรับคนท้องขึ้นรถว่ะ ก็กลัว
วิน 2 : อ้าว แล้วกูไม่กลัวหรือไง
วิน 1 : เออน่า มึงออกแทนกูหน่อย เดี๋ยวกูเลี้ยงข้าวมึงตอบแทน
วิน 2 : สัส มึงก็เข้าไปกินข้าวร้านเมียกูอยู่ทุกวัน กูไม่ต้องจ่ายอยู่แล้วป่าวว่ะ
วิน 1 : เออมึง กูขอร้อง กูกลัวคนท้องจริง ๆ
สวยหันไปยิ้มให้กับหนุ่ม ๆ แล้วบอกว่า
สวย : จะออกวินไหมคะ
วิน 2 : ครับ ๆ ออกครับคุณ ขอโทษด้วยครับ ปล่อยให้คนท้องรอนาน เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งจะแย่ ระวังนะครับคุณ ค่อย ๆ ครับ
สวยได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ขณะก้าวขึ้นนั่งบนรถมอเตอร์ไซต์
พอได้ยินเสียงเตือนด้วยความห่วงใยจากคนแปลกหน้า อารมณ์หน่วง ๆ ก่อนหน้านี้ก็เริ่มเบาบางลง
พลางนึกขำในใจ ว่าทำไมทุกคนไม่คิดว่าเธออ้วนบ้างนะ
คนเราเห็นแค่คนรูปร่างอ้วนกลมก็จะเหมาไปว่าเขาท้องกันหมดเลยหรืออย่างไร
เอาเถอะ แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน
เมื่อลงจากรถมอเตอร์ไซต์ แล้ว สวยก็มาขึ้นรถไฟฟ้าต่อ
ในขบวนรถไฟฟ้า
ผู้โดยสาร : คุณคะ คุณคะ ช่วยคืนที่ให้คนท้องนั่งด้วยค่ะ
เป็นเสียงหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่พูดบอกกับผู้ชายที่นั่งหลับอยู่ในที่นั่งสำหรับคนท้อง
สวยมองไปรอบ ๆ ในขบวนรถไฟขณะนั้น ก็ไม่เห็นมีใครท้อง น้องคนสวยที่พูดก็ไม่ได้ท้อง เธอออกจะสวย แต่งตัวดี มีความมั่นใจ ใส่กระโปรงสั้น รองเท้าส้นสูงขนาดนั้น คงไม่ใช่คนท้องหรอกมั้ง
อ้าวแล้วใครละที่ท้อง น้องเขาหมายถึงใคร !
สวยรู้สึกหน้าชาขึ้นมาเมื่อก้มมองท้องตัวเอง "อีสวย เขาหมายถึงมรึงงงงงงง"
ความคิดในหัวประมวลผล ออกมาว่าเป็นสวย
สวยคือคนท้อง ใคร ๆ ก็เห็น ผู้โดยสารทุกคนเห็น สวยจะทำเหมือนไม่เห็นไม่ได้
เมื่อผู้ชายที่นั่งอยู่ก่อนลุกขึ้น และเสียงน้องผู้หญิงคนสวย บอกว่า "เชิญค่ะ ระวังนะคะ" พร้อมยิ้มให้สวยด้วยความเอ็นดู
สวยค่อย ๆ นั่งลง และขอบคุณผู้ชายที่เพิ่งลุกไป แล้วหันมายิ้มให้น้องผู้หญืงคนสวยที่ช่างมีน้ำใจ และบอกว่า "ขอบคุณมากค่ะ"
น้องคนสวยยังมีน้ำใจชวนคุยอีก
น้องคนสวย : ท้องกี่เดือนแล้วคะเนี้ย
สวย : ยิ้มให้ใจสั่น ๆ หะ ห้าเดือนค่ะ
น้องคนสวย : ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกนะคะ
สวย : ขอบคุณค่ะ
สวยคิดในใจนอกจากยิ้มรับ เออออไปตามสถานการณ์แล้ว เธอทำอะไรได้บ้าง ?
อย่างน้อย ๆ วันนี้ถึงเธอจะรู้สึกผิดที่ต้องนั่งในที่ของคนท้อง ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้ท้อง แต่ใครจะเชื่อละ ถ้าเธอปฏิเสธ น้องคนสวยคงหน้าแตก คงอายผู้โดยสารคนอื่น ๆ
ที่สำคัญ น้องเขาเป็นคนดี ตั้งใจทำความดี เรื่องนี้จะทำให้น้องเขามีความสุขไปอีกนานเลยนะ
แต่ถ้าสวยปฏิเสธ น้องเขาก็จะทำความดีไม่สำเร็จ เขาอาจไม่สบายใจไปทั้งวัน ไม่เป็นไรนะสวย ถือว่าช่วยนางฟ้าฝึกหัดก็แล้วกัน
น่าเอ็นดูแท้แม่นางฟ้าฝึกหัด !
เธอนั่งคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่เพิ่งเจอ และหาบทสรุปให้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
เพราะความอ้วนพุงกลม แถมชอบใส่เสื้อผ้าหลวม ๆ สบาย ๆ ตามสไตล์ของเธอ ไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้เกิดเรื่องราวความประทับใจเกิดขึ้นได้
เธอเห็นผู้โดยสารคนอื่น ๆ มองน้องคนสวยด้วยสายตาชื่นชม และมองเธอด้วยความเอ็นดู แค่นี้เธอก็ ok กับความอ้วนของตัวเองได้แล้วละ
"แกล้งเป็นคนท้องต่อไปนะสวย"
คิดพลางใช้มือควานหายาดมในกระเป๋า ยกขึ้นมาสูดดมให้สมบทบาทหน่อย เห้อ !
สวยคิดในใจและสรุปให้ตัวเองว่า "ถึงฉันจะอ้วน และฉันก็เป็นคนมองโลกในแง่ดีด้วยนะ"
แหม่ ! มีการเอ็นดูความอ้วนของตัวเองอีก
เมื่อทำธุระเสร็จแล้ว แทนที่สวยจะไปทำเล็บ ทำผม ตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก เธอกลับไปเดินเล่นในห้างสรรพสินค้า แล้วสั่งพิซซ่ามากินเพื่อปลอบใจตัวเอง รวมทั้งสั่งน้ำอัดลมแก้วโตมาดื่มดับความกระหาย ไม่เพียงเท่านั้นเสร็จแล้วสวยยังเดินเข้าไปในร้านไอศกรีม สั่งไอศกรีมอีกชุดมาปลอบใจตัวเอง
โอ้ สวรรค์ อาหารที่ชอบ รสชาติถูกปาก อร่อยสุด ๆ สวยยิ้มให้กับตัวเอง ในขณะที่ตักไอศกรีมเข้าปาก
แล้วคำถามหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในความคิดของเธอ
เธอใช้อาหารเยียวยาความรู้สึกเครียดตัวเองมานานเท่าไรแล้วนะ !
…
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in