เรื่องย่อ: ยังไม่ทันได้อ่านตอนจบของนิยายเรื่องโปรด เหวินจิงก็พบเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เขาหลุดเข้าไปในโลกของนิยาย ในฐานะเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเกือบจะไม่มีบทบาทใดๆ ในเรื่องแต่เพื่อเอาชีวิตรอด ทำให้เขากลายเป็นศิษย์น้องของจวินเหยี่ยนจือ ในสายตาและความคิดของเหวินจิง ศิษย์พี่ของเขาเป็นคนดี คือพระเอกนิยายที่เขาเฝ้าลุ้นว่าจะได้ลงเอยกับใครมาตลอด แต่หนุ่มน้อยซื่อใสไร้เดียงสาไม่เคยรู้ว่าเบื้องหลังของศิษย์พี่มีเรื่องราวดำมืดในอดีตซุกซ่อนอยู่

บางเหตุการณ์ในนิยามที่เขาอ่านวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่เคยบอกเอาไว้และหากเหวินจิงรู้ว่าเพราะเหตุใดศิษย์พี่จึงคอยถามอายุเขาอยู่ตลอดเวลาคงอยากถอนคำพูดที่ว่า ศิษย์พี่ของข้าเป็นคนดีกลับไปให้หมดสิ้น!!!

จำนวนเล่ม: 2 เล่มจบ 

ผู้แต่ง: กู่อวี้เหวินเซียง

ผู้แปล: ซิ่วเจิน

สำนักพิมพ์: Rose Publishing 

ความเห็นและรีวิวแบบไม่มีสปอยล์ 

(พยายามไม่หลุดอะไรมากไปกว่าที่รู้ในเรื่องย่อนะคะ)

Overview: 6/10 ดีกว่าค่าเฉลี่ยค่ะ อ่านจบได้แบบสบาย ๆ เนื้อเรื่องหลักที่เป็นเรื่องการสืบสวนสอบสวนทำได้ดี ทำให้เราอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่กับโลกนิยายที่นายเอก (เหวินจิง) หลุดเข้าไป แล้วศิษย์พี่คุณพระเอกของเรา (จวินเหยี่ยนจือ) ก็ทำตัวได้น่าสงสัยมากจริง ๆ ค่ะ ตัวละครมีการพัฒนาการที่เห็นได้ชัด ที่ตกม้าตายคือเรื่องความสัมพันธ์ของตัวพระนาย เราไม่ชอบ dub-con การแอบแตะเนื้อต้องตัวโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้เรื่อง การใช้ยามาปลุกอารมณ์ มอมเหล้า อะไรแบบนี้คือดิฉันไม่ชอบเลยค่ะ Happy Ending ค่ะ มีพูดถึงฉาก xyz แต่ไม่มีบรรยาย

Characters: 7/10 ชอบจวินเหยี่ยนจือมากค่ะ เป็นพระเอกที่มีความซับซ้อนและมีหลายมิติมาก คนเขียนเขียนได้ดีมาก เราสามารถเข้าใจได้เลยว่าอะไรเป็นสาเหตุที่จวินเหยี่ยนจือเป็นอย่างที่เราอ่าน ตัวละครอื่นแม้จะโผล่มาไม่มากแต่ก็รู้สึกอยากเอาใจช่วย คือเห็นทั้งด้านดีด้านไม่ดีของเขา แม้กระทั่งตัวร้ายตัวจริงเราก็ยังเข้าใจการกระทำของเขาเลย 

ส่วนตัวละครเหวินจิงนี่เราก้ำกึ่งมากเลยค่ะ เป็นตัวละครที่บางทีก็โต บางทีก็รู้สึกเด๊กเด็ก มุมที่โตก็อย่างการมุ่งมั่นไปข้างหน้า พยายามเผชิญปัญหา แต่มุมเด็กคือบางทีเจอเรื่องอะไรแล้วแทนที่จะปรึกษาเผชิญหน้า (โดยเฉพาะเรื่องพระเอก) แบบตรง ๆ คิดถึงเหตุถึงผล กลับทำอะไรแบบที่ต้องทำให้แนตตี้ขมวดคิ้ว

เรื่องนี้ตัวละครเยอะมากค่ะ ตอนอ่านแนตตี้ต้องทำโพยจดไปด้วยว่าใครเป็นใคร ศิษย์ใคร เบื้องหลังยังไง สกิลอะไร คือแค่ในยอดเขาของพระเอกนายเอกก็ปาไปแล้วเป็นสิบคนอะค่ะ แล้วสำนักนี้มีไม่รู้กี่ยอดเขา แล้วยังมีสำนักอื่นอีก อ่านตอนเมาคือไม่ได้เลย จำชื่อไม่ได้ แต่ทุกคนคือมีจุดเด่นนะ

Story: 8/10 เราชอบเนื้อเรื่องหลักนะคะ พระเอกที่เป็นพระเอกในนิยาย แต่เมื่อเจอตัวจริงแล้วมีลับลมคมในชะมัด นิยายที่ได้ชื่อว่าเป็นโศกนาฎกรรมแล้วนายเอกก็ยังไม่รู้ตอนจบ ตกลงความจริงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ การเดินเรื่องเราว่าไม่เร็วไม่ช้าไป ตอนแรกเป็นการปูพื้นว่าโลกที่หลุดมาเป็นยังไง ทำให้นายเอกเกิดความผูกพันธ์กับคนในนั้นแล้วพยายามหยุดเรื่องร้าย ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น และที่ประหลาดใจคือมีการอธิบายความสำคัญของการที่นายเอกต้องหลุดเข้ามาในโลกนิยายนี้ ถือว่าเป็นทฤษฎีที่น่าสนใจมากๆ 

ระหว่างทางมีการให้คำใบ้ไปตลอดค่ะ ไม่ได้แบบตูมเฉลยทีเดียวตอนจบ แต่ตอนเฉลยตัวร้ายสุดท้ายนั้นค่อนข้างรวบรัด อยากเห็นการอธิบายที่มากกว่านี้ แต่ก็ถือว่าจบได้แบบไม่มีหลุมค่ะ 

Love Line: 3/10 เป็นส่วนที่ดรอปที่สุดของนิยาย ส่วนตัวเลยเพราะเราไม่ชอบเรื่องอะไรที่ไม่มี consent แล้วเรื่องนี้ทั้งพระเอกทั้งนายเอกมีปัญหากับ consent ทั้งคู่ อีตาศิษย์พี่จวินก็จ้องจะกินน้อง หาทางแอบแต๊ะอั๋งตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่เขาไม่รู้เรื่องด้วย ส่วนตัวศิษย์น้องเหวินจิง เกือบดีละ แต่ก็มาตกม้าตายตอนจะจบเพราะตั้งใจวางยาพระเอกเพื่อ xyz ฉันแบบเหนื่อยใจกับคู่นี้ แล้วคู่รอง (ใช่ค่ะมีคู่รอง) ก็มีปัญหาเหมือนกัน ฉันแบบทำไมพวกแกรไม่มีใครสนว่าอีกฝ่ายจะพูดว่าไม่เลยวะ ฟังคำว่า no แล้ว move on เป็นไหม 

แต่ถ้าไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ก็ถือว่าเรื่องราวความรักน่าสนใจค่ะ พระเอกนั้นมีการอ่อยศิษย์น้องอยู่เรื่อย ๆ ทำเป็นห่วงใยแต่ก็แอบขายอ้อยไม่หยุดหย่อน จะให้ศิษย์น้องเหวินจิงไม่หลงได้อย่างไร  conflict หลักของความสัมพันธ์มาจากเนื้อเรื่องที่ทำให้นายเอกเชื่อใจพระเอกน้อยลงทุกที และทำให้ไม่ได้เปิดอกพูดกันสักทีจนเกิดโศกนาฎกรรม แล้วทำให้คนอ่านเห็นว่าพระเอกนั้นรักนายเอกแค่ไหน    

การแปล: แนตตี้ไม่มีปัญหานะ อ่านได้แบบไม่ต้องขมวดคิ้วเท่าไหร่ คำศัพท์ยากกลาง ๆ เปิดพจนานุกรมไม่กี่คำ อ่านลื่นค่ะ แนตตี้อ่านจบสองเล่มรวดเดียวเลยค่ะ ไม่เหนื่อยนะ 

Warning: Beastiality (sex ระหว่างคนกับสัตว์), dub-con(คู่เอก) 

สปอยล์นะคะ 

ก่อนซื้อเรารู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้พระเอกกลายร่างเป็นงูได้ แถมมี Beastiality ซึ่งเป็น kink ที่เราชอบมากกกกกกกก ไปอ่านตัวอย่างสองสามบทแล้วรู้สึกไม่ได้อ่านยากเกินไป จึงซื้ออย่างไม่ลังเล ถึงปกติเราจะไม่ค่อยอ่านเรื่องแนวระบบสักเท่าไหร่ (เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองต่อจากตัวร้ายอย่างข้า ซึ่งไม่ได้ทำให้เราประทับใจเกี่ยวกับนิยายระบบสักเท่าไหร่) 

เรื่องย่อๆคือ เหวินจิง เด็กนักเรียนอายุ 14 ปีเกิดอุบัติเหตุ แล้วหลุดเข้ามาในโลกนิยายที่ตัวเองอ่าน นิยายนี่ก็ชื่อแบบน่ากลัวมาก “อุบัติการณ์วันสิ้นโลก” เมื่อเข้ามาในโลกนิยายเหวินจิงก็เกิดใหม่เป็น ลู่จิง ที่มีความทรงจำสมัยเป็นเหวินจิงและเนื้อเรื่องอุบัติการณ์วันสิ้นโลกอยู่ ซึ่งโลกที่ลู่จิงอยู่เป็นทำนองโลกที่มีเซียน ถ้าบำเพ็ญฝึกปราณไปเรื่อย ๆ ก็ไปอยู่บนสรวรรค์ไม่เกิดไม่ตายได้ โดยร่างลู่จิงมีความพิเศษอยู่คือเป็นร่างสามพิสุทธิ์ที่ทำให้สามารถฝึกปราณได้รวดเร็ว ตัวเหวินจิงน่ะปลื้มพระเอกของนิยายที่ตัวเองอ่านมาก จวินเหยี่ยนจือ คือไอดอลเลยค่ะ เหวินจิงเลยพยายามเอาตัวเข้ามาเป็นศิษย์ยอดเขาเดียวกับพระเอกให้ได้ (สำนักชิงซวี ยอดเขาฮุ่นสือ) ตาพระเอกก็สงสัยนะคะว่าเด็กนี้มันอะไร (เรื่องนี้พระเอกเจอนายเอกตั้งแต่นายเอกยังสิบสองสิบสามอะ) ทำไมถึงเกาะติดตัวเองขนาดนี้ นึกว่าเหวินจิงมีจุดมุ่งหมายอะไร เพราะพระเอกก็มีความลับที่ไม่ได้บอกใครคือตัวพระเอกเป็น 

1) ครึ่งงู - ฮีจะกลายร่างเป็นงูได้ แล้วเพราะงูเป็นสัตว์เลือดเย็น พระเอกเลยขี้หนาวเป็นพิเศษ ทำให้เข้ากันได้ดี๊ได้ดีกับร่างสามพิสุทธิ์ของนายเอกที่อุ่นเป็นพิเศษ 

2) โอรสคนเดียวของเจ้าตำหนักเหินหยาง เป็นคนเดียวที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์สังหารหมู่ตำหนักเหินหยาง - เหตุการณ์สังหารหมู่คือเกิดขึ้นตอนพระเอกอายุสิบปี แล้วทุกคนก็พร้อมใจกันคิดว่าพระเอกเป็นคนทำ เพราะตัวโอรสเจ้าตำหนักคือเกิดมาพร้อมปราณมารและสามารถแปลงกายเป็นอสูรได้ เจ้าตัวเองก็ไม่แน่ใจ แต่จวินเหยี่ยนจือก็โตขึ้นมาพร้อมกับความคิดว่าตัวเองชั่วร้ายค่ะ ตอนอ่านถึงเวลาเฉลยทุกอย่างฉันแบบสงสารฮีมาก 

ขอบอกว่า จวินเหยี่ยนจือ เป็นพระเอกสายร้ายที่ดีมาก ดีแบบแกร้ายมีเหตุมีผล แล้วร้ายคือร้ายจริง ๆ ค่ะ ฆ่าเป็นฆ่าจริง ๆ มุมเห็นแก่ตัวคือเต็มเปี่ยมมาก ระแวงไปทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วรักแบบยึดติดมาก ๆ แต่เข้าใจได้เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นตอนเด็ก และความเชื่อที่ตัวเองเป็นฆาตกรมาตลอดชีวิต แล้วช่วงที่นายเอกต้องตายคือสติหลุดแบบจริงจัง ฉันแบบเฮ้ย ชอบมาก ชอบความกึ่ง ๆ depression  และไม่ยอมรับความจริงนี้ 

ระบบเรื่องนี้ประหลาดค่ะ ไม่ค่อยออกมาสักเท่าไหร่ ออกมาคือออกมาใบ้เท่านั้น สร้าง conflict ในความสัมพันธ์พระนายด้วย ซึ่งก็เป็นหน้าที่หลักของระบบ คือระบบในเรื่องมาเพื่อให้นายเอกฆ่าพระเอกแล้วกลับไปเป็นเซียนในสวรรค์เหมือนเดิม 555 เป็นระบบที่ร้ายมาก 

แล้วระบบน่ะโยงกับชาติก่อนของพระเอก นายเอก ที่นายเอกเป็นเซียนชื่อชิงซวีจือ (เจ้าสำนักชิงซวีคนแรกนั้นแหละ) แล้วพระเอกเป็นงูที่นายเอกไว้ชีวิตแล้วก็ติดตามนายเอกจนขึ้นสวรรค์ แต่ไปก่อเรื่องเผลอฆ่าคนในสวรรค์ แล้วนายเอกก็ปกป้องงู จนตัวเองโดนส่งลงมาโลกล่าง (โลกมนุษย์) ไม่สามารถเป็นเซียนขึ้นไปสวรรค์ได้อีก แล้วคราวนี้พวกศิษย์พวกเพื่อนนายเอกที่เป็นเซียนบนสวรรค์เลยรวมกันขอท่านหัวหน้าเซียนให้นายเอกขึ้นสวรรค์ได้อีก โดยมีข้อแม้คือนายเอกต้องฆ่าพระเอก ก็เลยเป็นที่มาของระบบ พานายเอกเข้ามาในโลกที่ทำให้คนฝึกปราณจนขึ้นสวรรค์ได้ แล้วระบบก็ทำทุกอย่างเพื่อให้นายเอกฆ่าพระเอก ร้ายมากค่ะ 

เรื่องนี้ตอนจบคือพระเอกนายเอกแต่งงานกัน มันมีความพีคตรงก่อนหน้านี้คือพระเอกฝึกวิชาแล้วมีคนหลอกว่าถ้ามีเซกซ์จะทำให้ไม่สำเร็จ แล้วการฝึกวิชานี้จะช่วยรักษาแผลเป็นบนตัวนายเอก พระเอกก็เลยอดทนอดกลั้นไม่มีอะไรกันนายเอก ส่วนนายเอกก็ทนไม่ไหวเอง เลยใช้ยาปลุกเซกซ์ในคืนแต่งงานกับพระเอก แล้วพระเอกเพราะโดนยาทำให้คุมร่างงูไม่อยู่เลยกลายเป็นงูตอนที่มีอะไรกับนายเอก แล้วนายเอกไม่ได้อยากมีอะไรกับงู แง้ฉันนึกว่าจะเป็น beastiality แบบยินยอมพร้อมใจ แบบนี้แอบไม่ฟินนิดนึง 

คู่รองที่เราพูดถึงคือคู่ของต้วนเซวียนกับลู่เจิน (อาจารย์พระเอกนายเอกกับอาจารย์ปู่) คือคู่นี้เป็นลูกศิษย์อาจารย์กัน ต้วนเซวียนรักลู่เจิน แต่ลู่เจินก็ยังไม่ยอมรับในตอนแรก ทำให้ต้วนเซวียนลงจากเขาไป ไปเจอผู้ใช้ปราณมาร จะฝึกวิชามารละ เลยมาหาลู่เจินบอกไม่เป็นศิษย์แล้วนะ ยกเว้นท่านจะแต่งงานมาฝึกคู่กับข้า ลู่เจินก็แบบตกลง แต่ก่อนจะแต่งงานขอให้ต้วนเซวียนเก็บตัวฝึกวิชาให้ผ่านด่านก่อน ต้วนเซวียนก็ดีใจสิ รีบส่งจดหมายไปบอกผู้ฝึกวิชามารว่าไม่ฝึกแล้วนะ บาย ก่อนจะเก็บตัวฝึก อีตัวผู้ฝึกวิชามารก็แค้นใจ เลยสาปแช่งให้คนที่ต้วนเซวียนรักต้องตายอย่างทรมาณ ซึ่งก็เป็นลู่เจิน แล้วความพีคคือเกิดระหว่างที่ต้วนเซวียนเก็บตัวฝึกอะ ลู่เจินก็อดทนไม่ยอมให้ใครบอกต้วนเซวียน เฝ้ารอให้ลูกศิษย์ออกมาจากการฝึก เย็บชุดวิวาห์ไปด้วย แต่ในที่สุดก็ตายก่อนได้เจอต้วนเซวียนอีกครั้ง โศกนาฎกรรมแบบจริง ๆ จัง ๆ ตอนจบคือเหมือนจะให้ลู่เจินฟื้นคืนชีพอีกครั้ง แต่บทก็ตัดฉับก่อนได้เจอต้วนเซวียน ฉันแบบคนแต่งขา ทำไมต้องขยี้คู่นี้ขนาดนี้ 

เอาจริง ๆ เราชอบเรื่องความรักในเรื่องนี้นะ ทั้งคู่เอกทั้งคู่รอง คู่เอกคือตั้งแต่ชาติที่แล้วมาจนชาตินี้ นายเอกเกือบตายไปแล้วครั้งนึง พระเอกก็ยังรักยังรอ (แต่ก็เกือบบ้าไปด้วย คือตอนที่นายเอกตายมีไปห้องเขาไม่หยุด) ถ้าไม่มีปัญหาเรื่อง consent เราคงให้คะแนนดีกว่านี้อย่างเต็มใจ แต่นี้คือทำใจไม่ได้ที่พระเอกทำคือ sexual harassment ชัด ๆ คู่ต้วยเซวียนก็ด้วย มีจูบตอนที่อีกฝ่ายไม่ได้สติ ฉันแบบพวกแกรรรรรรรร ถึงตัดตอนพวกนี้ออกไปเราก็รู้ว่าเขารักกันอยู่ดี ไม่ต้องมีก็ได้ 

เฉลยตัวร้าย: 

ใครเป็นคนฆ่าคนในตำหนักเหินหยาง: เจ้าสำนักชิงซวีคนปัจจุบัน สีฟั่ง เป็นคนวางแผน สาเหตุหลักมีสามข้อ
1) เพื่อชิงคัมภีร์ห้าธาตุหวนคืนที่อยู่ที่ตำหนักเหินหยางคืนมา เดิมทีเป็นคัมภีร์ของสำนักชิงซวี แต่เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เจ้ายอดเขาแต่ละคนแย่งชิงกัน ต้นตระกูลพระเอกก็หนีออกจากสำนักชิงซวีพร้อมกับคัมภีร์เล่มนี้

  
2) เพื่อแก้แค้นที่เจ้าสำนักเหินหยางไม่ยอมรักษาลู่เจิน (อาจารย์ปู่ของพระเอกและนายเอก และเป็นอาจารย์ของเจ้ายอดเขาคนปัจจุบัน ต้วนเซวียน) สีฟั่งรักลู่เจิน แล้วระหว่างที่ลู่เจินกำลังจะตายก็ไปขอร้องเจ้าตำหนักเหินหยางที่มีเคล็ดวิชาร้อยพืชพันวิญญาณที่สามารถรักษาคนจากปราณมารได้ แต่ว่าเจ้าตำหนักปฎิเสธ เพราะว่าเคล็ดวิชานี้ได้เลือกพระเอกเป็นผู้สืบทอดแล้ว และตอนนั้นพระเอกอายุแค่สิบปี การฝึกวิชาตอนนี้อันตรายเกินไป ทำให้ไม่มีใครใช้เคล็ดวิชานี้ได้ คือเข้าใจนะพ่อพระเอกต้องเลือกชีวิตลูกชายก่อนอะนะ

3) เพื่อแก้แค้นและป้ายความผิดทั้งหมดให้ต้วนเซวียน อย่างที่บอกไปสีฟั่งรักลู่เจิน แต่ลู่เจินรักกับต้วนเซวียนลูกศิษย์ตัวเอง แล้วต้วนเซวียนยังเป็นสาเหตุที่ทำให้ลู่เจินตายด้วย ทำให้สีฟั่งแค้นต้วนเซวียน สั่งให้คนปลอมเป็นต้วนเซวียนบุกไปฆ่าคนตำหนักเหินหยาง แต่ระหว่างฆ่าก็เกิดเรื่องคือพระเอกสติหลุด ทำให้คนทั้งหมดคลุ้มคลั่งฆ่ากันเอง

จวินเหยี่ยนจือร้ายจริงไหม: คำตอบคือจริง พระเอกสติหลุดจริงตอนนั้นที่เห็นคนมาฆ่าครอบครัวตัวเอง แล้วสุดท้ายก็ระหกระเหินออกมาจนสีฟั่งมาพบหมดสติ สีฟั่งป้ายสีต้วนเซวียนไม่ได้ แถมไม่ได้คัมภีร์ลับเลยเก็บจวินเหยี่ยนจือไว้ โดยผนึกความทรงจำของคืนนั้น ก่อนจะรอให้จวินเหยี่ยนจือโตแล้วแข็งแกร่ง ตั้งใจค่อย ๆ คืนความทรงจำ ให้จวินเหยี่ยนจือไปฆ่าต้วนเซวียน (เพราะพยายามสร้างเรื่องให้คิดว่าคนร้ายทั้งหมดคือต้วนเซวียน) ตอนที่ความทรงจำคืนมาแล้วค่อย ๆ ตามคิดบัญชีคือพระเอกฆ่าคนจริงค่ะ ลอบทำร้ายสำนักอื่น ๆ จริง โหด แต่เข้าใจได้เพราะฮีเองก็แค้น