•หากพระเจ้าไม่ต้องการให้เธอรู้จักความรัก ก็ขอให้ฆ่าเธอเสีย•
ประโยคที่น่าจะกินใจและขมขื่นที่สุด สะท้อนความรู้สึก ความโหยหาจากความรักได้เป็นอย่างมาก
จากดวงจันทร์
หนังสือจาก สำนักพิมพ์ อ่านอิตาลี
เรื่องราวความรักของ ย่า กับ ทหารผ่านศึก ถูกบอกเล่าอย่างละเมียดละไมแล้วค่อยๆกรีดเราไปกับความโดดเดี่ยวปนความคลั่งรัก ของผู้ที่พึ่งจะสัมผัสคำว่า •รัก• อย่างจริงๆจังเช่น ย่า ความทุกข์ทรมานจนต้องดิ้นรนไขว่คว้าเพราะ ความหลงใหลไร้ขอบเขตที่ตัวละครย่าต้องเผชิญ ยิ่งไปกว่านั้น เธอบ้า ในสายตาของคนรอบข้าง แม้กระทั่งครอบครัวยังอยากให้แต่งงานเพื่อออกจากบ้านไปเสีย ความเจ็บช้ำส่งผลให้คนๆหนึ่งโหยหาความรักจนถึงขั้นปิดตัวจากโลกความเป็นจริง ทว่าในโลกนี้ก็ยังมี ปู่ ชายคนสำคัญอีกคนในชีวิตของเธอ ที่เธอไม่เคยรักและจะไม่มีวันรัก แม้เขาจะเป็นผู้เดียวที่ดูแลย่าอย่างเต็มใจ คอยอยู่ข้างๆแม้ในยามย่าป่วยไข้หนักแค่ไหนก็ตาม
เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นในอิตาลี ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งจุดเด่นของเรื่องนี้ นอกเหนือจากการเล่าเรื่องราวรุ่นย่าแล้ว ยังบรรยายถึงสงคราม สภาพแวดล้อม บ้านเมืองในอิตาลีได้ดีมากๆจนเราอยากจะไปสัมผัสด้วยตัวของตัวเองจริงๆเลย
สิ่งที่เราประทับใจคือความรักของปู่ที่มีต่อย่า แม้ไม่เคยพูดจริงจังว่ารัก หรือเรียกอีกอย่างก็คงจะเป็นเพราะ ปากหนัก แต่ปู่คือคนเดียวที่อยู่ข้างเคียงย่าเสมอในทุกชั่วขณะ การกระทำของปู่ที่ถูกบอกเล่าออกมาบางครั้งน่ารักจนทำให้คนอ่านอย่างเราสัมผัสได้เลยว่า นี่ คือความรักที่ปู่มีต่อย่า
“ชุดสวยมาก”แต่เหมือนจะหมายความว่าพูดว่า “เธอสวยมาก”
ประโยคของหลานสาวที่เล่าถึงความคิดปู่เป็นอะไรที่เราอ่านแล้วทั้งยิ้มและก็เศร้าในคราวเดียวกัน
•ย่าไม่รู้จักจับถ้อยคำในอากาศ และมีความสุขไปกับมัน•
จำนวนหน้าไม่เยอะมาก ทว่าเปี่ยมล้นด้วยรู้สึกเศร้าหมองจากการเพ้อรักของ ย่า ซึ่งถูกบอกเล่าผ่านหลานสาวผู้ที่น่าจะรักและดูจะสนิทใจกับย่า มากกว่าใคร จนกระทั่งหน้าสุดท้าย เหมือนถูกตบหน้าให้นิ่งค้างจนสับสน แล้วตั้งคำถามว่า เรื่องใดคือความจริง เรื่องใดคือจินตนาการ เรื่องราวทั้งหมดผสมปนเปจนยากที่จะแยกแยะ
เราคงต้องเงยหน้ามองดวงจันทร์ แล้วนิ่งฟังตัวเองสักนิด ว่าเราจะเลือกเชื่อแบบไหน ระหว่าง ความจริง หรือเรื่องราวไร้ขอบเขตจากดวงจันทร์
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in