สำหรับคนที่รู้จัก อาร์ต จีโน เรายินดีให้คุณพลิกหน้ากระดาษคู่นี้ไปพบกับเรื่องราวของ ‘ทิม’ กับ ‘ม่อน’ โดยทันที เพราะเราเข้าใจดีว่าการรอการ์ตูนเล่มต่อนานเกือบสองปีเป็นสิ่งที่ค้างคาใจ จนเมื่อมันปรากฏบนแผงหนังสือก็อยากรีบอ่านให้รู้แล้วรู้รอด (แต่ใครที่ลืมไปแล้ว เราขอยื่นหน้ากากอนามัยให้ก่อน เผื่อเอาไว้ใส่เวลาปัดฝุ่น รื้อชั้นหนังสือ หาเล่ม 1 มาอ่านซ้ำอีกรอบ)

ส่วนคนที่ไม่รู้จักอาร์ต จีโน หรือรู้จักแต่ไม่เคยอ่าน JUICE เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้เชิญชวนด้วยการเล่าเรื่องราวในอดีต

สองปีที่แล้ว อาร์ต จีโนบอกเราว่าอยากเขียนการ์ตูนยาวสักเรื่อง โดยมีเหตุผลประกอบว่า อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นมานานแล้ว คันไม้คันมือ อยากทำเป็นของตัวเองบ้าง

เรื่องราวของเด็กวัยรุ่นในรั้วโรงเรียนไทย คือเรื่องย่อที่เราได้ยินในวันนั้น

แม้เรื่องย่อจะสั้นจนเราสับสนว่าเขาจะเขียนยังไงให้ยาวเกินหนึ่งเล่ม เราก็บอกให้อาร์ต จีโนไปลองทำโครงเรื่องมา เพราะลึกๆ แม้เราจะเชื่อว่าเขาน่าจะเขียนการ์ตูนยาวได้จริง แต่ก็หวั่นว่าหากปล่อยให้ด้นสดมากเกินไปเดี๋ยวจะล่มไม่เป็นท่า

หลังจากนั้นไม่นาน เราก็ได้เห็นโครงเรื่องของ JUICE ทั้งทีมเริ่มมั่นใจว่าโปรเจ็กต์นี้น่าจะเป็นไปได้ เรารีบอนุมัติไฟเขียวบอกให้เขาตัดเส้น ลงสีทำการ์ตูนยาวเรื่องนี้ได้เลย!

อันที่จริง พื้นที่ถัดจากนี้ควรเป็นคำสรรเสริญเยินยอว่าอาร์ต จีโนเป็นนักวาดที่สร้างการ์ตูนได้ชวนติดตาม จน JUICE น่าจะติดอยู่ในตำนานหน้าหนึ่งของวงการการ์ตูนไทย

เอาเป็นว่า เราขอเปลี่ยนคำว่า ‘ตำนาน’ เป็น ‘ทำนาน’ แทนแล้วกัน...

สำหรับผู้ที่สงสัยว่าทำไมการ์ตูนเรื่องนี้ถึงยังไม่จบ แถมยังลากยาวมาเกือบตั้งสองปีถึงจะออกเล่ม 2 ในฐานะของสำนักพิมพ์ เราขอนำความลับมาเปิดเผยตรงนี้เลยว่า อาร์ต จีโนแก้โครง JUICE ใหม่ทั้งหมด!

หลังจากที่เล่มแรกได้สำเร็จเสร็จสิ้น เราเฝ้ารอคอยต้นฉบับที่เหลืออย่างใจจดใจจ่อ แต่เมื่อถามไป ก็ได้แต่คำตอบว่า “ยังไม่เสร็จ” “ยังไม่เสร็จ” “ยังไม่เสร็จ” จนเราท้อใจต้องจับเจ้าตัวมาคุยต่อหน้าแล้วถามถึงความจริงว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“ยังไม่ดีพอ” เป็นคำตอบที่ได้รับในวันนั้น

(และ “ทำเล่มอื่นให้อยู่ไง” เป็นคำตอบที่ได้รับถัดมา)

…

ตามเค้าโครงเดิม เรื่องราวในส่วนที่เหลือของ JUICE ควรเล่าถึงช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของตัวละครหลัก แต่เมื่อเวลาผ่านไป อาร์ต จีโนก็บอกว่าเบื่อเส้นเรื่องนั้นแล้ว เขาบอกว่าไม่อยากให้ตัวละครติดอยู่ในกรอบ เพราะในความเป็นจริง ชีวิตของคนเราก็พร้อมเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ดังนั้นถ้า ‘ทิม’ ‘ม่อน’ และ ‘นิ่ม’ จะมีสภาวะทางอารมณ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ หมกมุ่นกับการค้นหาตัวตนและการพยายามทำความเข้าใจ ‘โลก’ บ้างก็คงไม่แปลกอะไร

เพราะเหตุนี้ JUICE: YOUNG BLOOD ถึงใช้เวลาคลอดนาน

นานจนเราหวังว่าเล่มถัดไปจะไม่ใช้เวลาเขียน (และปรับแก้) อีกเป็นปีๆ

นานจนเราเชื่อว่าเมื่อได้อ่าน คุณจะเห็นถึงความตั้งใจ และเข้าใจว่า อาร์ต จีโนใช้เวลาเกือบสองปีเพื่ออะไร