เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
วันฝนตกเหมือนกับทุกวันSonia Anios
ดวงวิญญาณสามพันปี :หัวใจนักเขียน
  • คุณยายไม่ว่าง เลยวิดีโอคอลมา พร้อมสีหน้ายียวนกวนประสาทอีกเช่นเคย 

    "ทำอะไรอยู่สาว"
    "หั่นหอมอยู่ยาย"
    "เก่งจริง ไม่ร้องไห้ด้วย"
    "คุณยายร้องไห้เหรอ"
    "แน่ละสิ คุณยายก็คนนะ แต่ก่อนแม่ใช้ยายให้หั่นหอม เตรียมกับข้าว น้ำหูน้ำตาเล็ด บอกเคืองตายังไงก็ต้องหั่นให้หมด"
    " คุณยายถึงเก่งไง"
    "ยายก็ไม่เก่งหรอก โดนแม่บังคับ บอกจะไม่ทำกับข้าวให้กิน ยายเลยต้องฝืนหั่นให้เสร็จ"
    "แล้วไม่บาดมือเหรอ"
    "บาดสิ แถมเวลาหั่นแอปเปิ้ลยายชอบดันมีดเข้าตัว จนแม่แซวว่ายายหันแบบฝรั่ง แทนที่จะหันออก ได้เลือดเลย"

    ยายยกนิ้วโป้งโชว์รอยแผลเป็นจากการโดนมีดบาด

    "ความผิดพลาดคือการเรียนรู้ และเป็นความทรงจำว่าเราเคยล้มมา"
    " ยายดูภูมิใจนะจ๊ะ"
    "มากกกก"
    "หลานดูไม่สบายใจนะ มีอะไรรึเปล่า"
    " หนูอยากเป็นนักเขียน แต่ไม่รู้ปรึกษายาย คือมาถูกที่ไหม"
    "ถ้าพูดแล้ว ก็เล่าต่อ อย่ามาครึ่ง ๆ กลาง ๆ"
    " คือหนูไม่อยากเขียนเรื่องที่หนูเป็นพระเจ้าทุกอย่าง บังคับตัวละครให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ บล็อคเดียวกันเหมือนหุ่นยนต์"
    "ง่าย ๆ หนูก็อย่าเขียนบล็อคเดียวกันสิ"
    " ถ้าไม่เก่ง มันจะเป็นบล็อคเดิม"
    " แต่หนูไม่ใช่คนไม่เก่งไม่ใช่หรือจ๊ะ อ่านนิยายมาตั้งเยอะ"
    "เอ๊ะ ทำไมวันนี้ยายอ่อนโยนแปลก ๆ"
    "ถ้าในใจหนูอ่อนโยน ยายก็จะอ่อนโยน ถ้าหนูเกรี้ยวกราด ยายก็จะหยาบช้า"
    "มันอยู่ที่ใจหนูสินะคะ"
    "ใช่แล้ว"
    "หนูอยากเขียนเหมือนตัวละครมีความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง เหมือนออกจากหนังสือมาเดินดินแบบเรา ๆ "
    "ยายจะไม่บอกให้หนูอ่านหนังสือหรือสังเกตคนเยอะ ๆ เพราะมันเริ่มจะเอ้าต์แล้ว ยายจะบอกให้หนูเชื่อในตัวเอง มีศรัทธาเยอะ ๆ เชื่อมั่นในตัวละครของตัวเองเยอะ ๆ แล้วหนูจะทำได้ เหมือนเจปเปตโตที่เชื่อว่าตุ๊กตาไม้เป็นลูกของเค้า ก็อธิษฐานจนเป็นพิน็อคคิโอ"
    "นางฟ้าเห็นใจในความรักลูกหรอกนะคะ หนูเองก็ไม่เชื่อ manifest เต็มร้อย"
    "เรื่องนี้มันก็คงเหมือนการดูดวง มีทั้งคนที่เชื่อและไม่เชื่อ เป็นไปได้พอ ๆ กับเป็นไปไม่ได้ พิสูจน์ยากพอกัน"
    " พรุ่งนี้คุณยายว่างไหมคะ จะชวนไปดูหนัง"
    "ต้องดูว่ามีเดตไหมก่อน"
    "ยายเปรี้ยวจังคะ"
    "แหงอยู่ละ ยังไม่อยากแก่ อายุขัย 6,000 สามพันก็แค่ครึ่งคน กลางคนเท่านั้นเอง"
    "ถ้ายายได้ไปเกิด หนูคงเหงาแย่"
    "ไม่หรอก เดี๋ยวหนูมีแฟนก็จะลืมยาย"
    " ไม่จริงค่ะ"
    "จะคอยดู เขียนเรียงความมาส่งที หรือจดหมายก็ได้ คนแก่ชอบอ่านจดหมาย เรื่องสมองกับหัวใจเป็นไง"
    "ได้ค่ะยาย"
    "สมอง หัวใจ และการเขียน เผื่อจะตอบโจทย์หลานสาวได้บ้าง ไปทบทวนความรู้สึกตัวเองมาก่อน คนอื่นเป็นแค่กำลังเสริม ไกด์นำชีวิตมันต้องตัวเราเอง"

    สัญญาณหลุดไป สงสัยเทวดามาเรียก หรือฝนตกฟ้าร้อง เทวดาปิดเน็ตเพราะยายใช้โควตาติดต่อมนุษย์เกินสองร้อยนาทีแน่ ๆ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in