เรื่อง : ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆหรอก เล่ม 2
ผู้แต่ง : ลั่วซย่าเฟิงเติ่ง
ผู้แปล : กอหญ้า
สำนักพิมพ์ : Deep
จำนวน : 2 เล่มจบ
คำเตือน!!!
มีสปอยปานกลาง
นิยายวายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของจอมราชัน ‘หลี่ฟู่’ ผู้โหดเหี้ยม ฉุนเฉียว และมักมาก และขันทีจำแลง นาม ‘เหยียนจู’ คอยรับใช้ข้างกาย คล้ายๆนางสนองพระโอษฐ์ ที่เจ้าขันทีผู้นี้ถูกริดรอนทั้งประวัติและชื่อแซ่ที่แท้จริงไป และยังตกเป็นทาสรับใช้ของฮ่องเต้สุนัขมากกว่าขันทีทั่วไปเสียอีก
เล่ม 1 จบไป เล่ม 2 ก็ตามมา เราเลยขอรีวิวต่อเลยนะคะ แต่ถ้าใครยังอ่านไม่ถึงหรือยังไม่เริ่มอ่าน แนะนำให้ข้ามสามย่อหน้าแรกไปก่อนนะ
- เนื้อเรื่องของเล่ม 2 จะเริ่มเรื่องด้วยการที่เหวินเหรินเหยียน (นายเอกที่ได้รับชื่อจริงของตัวเองแล้ว) ต้องออกไปร่วมศึกสงคราม ณ สถานที่ต่างๆ และยังต้องกลับมารายงานข่าวให้กับฮ่องเต้หลี่ฟู่อยู่เสมอ ในส่วนนี้นิยายจะเน้นเรื่องการหาทายาทเพื่อสือต่อบัลลังก์ของฮ่องเต้ การร่วมศึกสงคราม และการหักหลังของคนใกล้ชิด
- หลังจากที่คนรักของหลี่ฟู่ได้จบชีวิตลงในเล่มแรก และการไม่สามารถมีทายาทได้ของเหวินเหรินเหยียน จึงทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่มีการกระทบกระทั่งกันบ้าง แต่ในเล่มนี้จะมีตัวละครที่ทำให้เขาทั้งคู่ผ่านปัญหาเหล่านี้ไปได้ ซึ่งในส่วนนี้มีตัวละครหนึ่งคนที่เราประทับใจ คือ ลู่ชิง เราเสียน้ำตาให้ควาามเสียสละของลู่ชิงไปพอควรเลย เฮ้ออออออ T^T
- ในเล่มสองนี้ตัวพระเอกก็มีปมสาเหตุที่ว่าทำไมเขาต้องเลวร้ายขนาดนี้ ซึ่งเราทราบเหตุผลแล้วก็พอจะเข้าใจเขาบ้าง และเล่มนี้ยังมีฉากกุ๊กกิ๊กของพระ-นายอยู่บ้าง (ออกไปทางค่อนข้างโหดเลยก็มี) รวมทั้งฉากการทรมานก็ยังมีอยู่บ้าง แต่ไม่ใช่จากตัวพระเอกนะ ซึ่งมันก็ยังดีที่พระ-นายของเราปรับความความเข้าใจและลงเอยด้วยดีได้ค่ะ ถึงแม้จะนานก็เถอะ เรื่องนี้จบ Happy End นะคะ
ตัวละครเพิ่มขึ้น และสิ่งที่ต้องย่อยมีอีกมาก
ตอนแรกเราอ่านบทแรกไป เราค่อนข้างงงมากค่ะ เลยต้องตั้งสติแล้วอ่านใหม่ พออ่านไปเรื่อย ๆ ก็พบว่า เนื้อเรื่องในเล่มสองมีค่อนข้างเยอะ มีปมหลายประเด็นมาก จึงต้องใช้เวลาย่อยมากเลยทีเดียว และด้วยความที่มีตัวละครอื่นเพิ่มมากอีก และกลายเป็นปมใหม่เข้ามา รวมทั้งปมของพระเอกในวัยเด็ก ที่ทุกปมจะเป็นเหตุผลให้อธิบายที่มาและความสัมพันธ์ของตัวละครมากขึ้นด้วย
นอกจากประทับใจลู่ชิง สงสารเฉาเหยียน (ใครสงสารเหมือนเรายกมือขึ้น!!!)
เราชอบการกระทำของพระเอกเรื่องนี้อย่างหนึ่งนะ (สงสัยเรามาโซ5555555+) กรุณาคลุมดำ เราชอบการที่พระเอกตอนปลมตัวไปช่วยนายเอกแล้วต้องตั้งรัชทายาท คือ ลูกของพี่สาวนายเอกกับหลี่ฟู่ เพราะเป็นสายเลือดเดียวกับนายเอกค่ะ ตอนเฉลยคือแบบเราแทบกรี๊ดเลยจ้า หลี่ฟู่ เอ็งก็รักเหยียนจูมากเลยนี่หว่า ฮือออออ เราชอบมากเลยยยยยยยย >..<
เล่มนี้เราไม่ขายต่อ คงเก็บไว้อ่านอีก
ถึงเนื้อเรื่องเล่มนี้จะไม่มีอะไรมาก แต่มันก็ทำให้เราทราบสาเหตุว่าทำไมฮ่องเต้ต้องมีเมียเยอะ (แค่เข้าใจนะ ไม่ได้ชอบ) เข้าใจในความสัมพันธ์ของพระ-นาย และความหน่วงที่มีมาเป็นระยะ เราจึงตัดสินใจว่าจะเก็บไว้อ่านอีกและไม่ขายแน่นอนจ้า แต่ไม่ถึงยกขึ้นหิ้งอะไรมากมายขนาดนั้นนะ แค่เก็บไว้อ่านเฉยๆจ้า แต่ถ้าใครสนใจอยากอ่าน ก็ลองซื้อหรือยืมเพื่อนมาอ่านก่อนก็ได้นะ เหมือนจะมีตัวทดลองอ่านด้วยนะ ลองหาดูกันได้ค่าาาา
ปย๊ง!!!
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in