ครอบครัวของ Haejin เกิดอุบัติเหตุพร้อมกัน พี่ชายตายตอนอุบัติเหตุ ส่วนพ่อและแม่โคม่าต้องรักษาตัว ด้วยความที่เพิ่งเรียนจบมัธยม และไม่มีหนทางหาเงินมาเป็นค่ารักษาพยาบาลพ่อกับแม่ เจ้าตัวจึงตัดสินใจทำสัญญาเป็นคู่นอนของ Lyle อัลฟ่าที่ต้องการหาโอเมก้ามาปลดปล่อยฟีโรโมน

แต่ถ้าคิดว่าเรื่องราวจะราบรื่นหวานชื่น ชื่อเรื่อง Heavy Rain ก็อธิบายทุกอย่างให้แล้ว ... เพราะว่า Lyle เกลียดโอเมก้ามากจากประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก และการใช้โอเมก้าเป็นเครื่องระบายอารมณ์ก็เกิดขึ้นเมื่อยามจำเป็นจริงๆ ดังนั้น ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเป็นแค่การที่ Lyle เรียก Haejin มาเมื่อตัวเองต้องการเท่านั้น และเวลาที่เหลือก็คือ ปล่อยให้ Haejin อยู่ในคฤหาสน์ไป ไม่เคยสนใจ

แต่เพราะความเฉยชาไม่สนใจของ Lyle ก็ทำให้ทัศนคติของพ่อบ้าน และคนใช้ในคฤหาสน์ที่มีต่อ Haejin แย่ไปด้วย ... มีตั้งการดูถูก พูดจาประชดเสียดสี ไปจนถึงขโมยเสื้อผ้า สิ่งของที่มีในตามสัญญา ไปจนถึงการแย่งอาหารที่มาส่งที่ห้องให้ Haejinแต่ว่าเจ้าตัวก็ต้องทน เพราะไม่มีทางเลือกอื่น เงินตอบแทนที่ได้จาก Lyle มากพอที่จะจ่ายค่ารักษาพ่อและแม่ที่ยังไม่รู้สึกตัวตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุได้

จนสุดท้าย คนขับรถที่ควรจะพา Haejin ไปเยี่ยมพ่อแม่ที่โรงพยาบาลเล่นแง่ไม่ยอมพา Haejin ไปโรงพยาบาล และเมื่อ Haejin พยายามเดินไปเอง ก็เป็นตอนที่ Lyle ต้องการใช้ Haejin เป็นที่ระบายพอดี ด้วยความโกรธที่ Haejin ไม่ยอมอยู่ตอนที่ตัวเองต้องการ ทำให้ Lyle ไม่ยอมฟังอะไร .... และกลายเป็นว่าคืนนั้น พ่อแม่ของ Haejin ก็สิ้นใจทั้งคู่ แต่พ่อบ้านกลับไม่ยอมบอกเรื่องนี้จนกระทั่งเช้า

เมื่อรู้เรื่อง ความโกรธและเสียใจของ Haejin ก็ไปลงที่ Lyle อย่างไม่ต้องสงสัย และก็หมดช่วงสัญญาพอดี แต่ Haejin ไม่มีความจำเป็นต้องต่อสัญญาแล้ว และก็ถูก Lyle ไล่ออกจากคฤหาสน์ไป

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ควรจะจบลงเช่นดี แต่โอเมก้าที่หามาแทนที่ Haejin ไม่มีใครที่ถูกใจ Lyle เลย ได้กลิ่นฟีโรโมนจากโอเมก้าที่ไหนก็คลื่นไส้ไปหมด จนได้แค่ตาม Haejin กลับมา

ซึ่ง Haejin เองก็ไม่ได้ไปไหนไกล อาศัยอยู่ในห้องเช่าทรุดโทรมในละแวกคฤหาสน์ของ Lyle นั่นเอง ... เพราะว่าเจ้าตัวไม่มีปัญญาเดินทางไปไหนได้และไม่มีที่ไป แต่จากมุมมองของ Lyle กลับกลายเป็นการเล่นตัวเพื่อเพิ่มค่าตัวในสัญญาจนเจ้าตัวคิดว่าการต่อสัญญากับ Haejin อีกครั้งน่าจะง่ายดาย หากเมื่อเลขาฯ ของ Lyle ทาบทามต่อสัญญากับ Haejin เมื่อไหร่ เจ้าตัวก็ปฎิเสธทุกที จนเมื่อทนไม่ไหวหนักเข้า วันหนึ่ง Haejin ก็หายไป

Lyle ที่คุมอำนาจและเศรษฐกิจของเมืองไว้คิดว่าเป็นเรื่องง่ายที่จะตามโอเมก้าที่สิ้นไร้ไม้ตอกคนหนึ่ง แต่ทำอย่างไรก็ตามตัวไม่เจอเสียที จนกระทั่งมีร่องรอยการถอนเงินจากตู้เอทีเอ็มของ Haejin ในที่สุด จนทำให้ตามรอยไปถึงตัวได้ และ Lyle ก็เป็นคนไปตาม Haejin กลับมาเอง และเพราะ Lyle พยายามใช้กำลังพา Haejin กลับมาที่คฤหาสน์อย่างเดียว และ Haejin เองก็รู้ว่าไม่มีอะไรต่อกรกับคนที่มีทั้งอำนาจและกำลังในมืออย่าง Lyle ได้ จึงยอมทำสัญญาเป็นคู่นอนอีกครั้งเป็นเวลา 3 เดือนเพื่อเป็นการเปิดทางหนีให้กับตัวเอง

แต่เมื่อกลับมาที่คฤหาสน์ สถานการณ์ของ Haejin ก็ไม่ดีขึ้น Lyle ไม่ใส่ใจ Haejin และปล่อยให้พ่อบ้านและคนใช้ดูแล Haejin เหมือนเคย และดังนั้น การไม่ให้เกียรติและดูถูกเหยียดหยามก็เกิดขึ้นต่อเนื่องต่อไป ..... จนครั้งสุดท้าย การกลั่นแกล้งของพ่อบ้านและคนใช้รุนแรงเลยเถิดไปจน Lyle มาเห็นพอดี และก็เริ่มสงสัยว่าแท้ที่จริงแล้วเกิดอะไรขึ้น

Lyle สั่งขังพ่อบ้านและเหล่าคนใช้ทั้งหลายไว้ และตามตัวทีมรักษาความปลอดภัยจากสำนักงานใหญ่ของตัวเองมาสืบเรื่อง จนจนรู้จากกล้อง CCTV ว่า 5 ปีที่ผ่านมา เกิดอะไรขึ้นบ้าง เสื้อผ้า และข้าวของที่อยู่ในห้องของ Haejin ถูกคนรับใช้ขโมยจนไปไม่เหลือ แม้กระทั่งอาหารที่ควรจะส่งมาให้ที่ห้องก็ไม่เคยมาถึง เพราะมีคนเอาไปกินแทน กลายเป็นว่าที่ตัว Lyle หงุดหงิดว่าตัว Haejin ไม่ทำตามสัญญาที่จะดูแลสภาพร่างกายตัวเองให้ดีพร้อมอยู่เสมอ ไม่ใช่ปัญหาจากฝั่ง Haejin แต่เป็นจาก Lyle เองที่ไม่เคยรักษาสัญญาได้ โดยเฉพาะเมื่อความเฉยชาของตัวเองเป็นต้นเหตุของทั้งหมด ความรู้สึกผิดและความรู้สึกอยากชดใช้ให้ Haejin กลับมากระแทกหน้า Lyle เต็มแรง

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การกลั่นแกล้งรุนแรงครั้งหลังสุดก็ยิ่งเพิ่มบาดแผลทั้งร่างกายและจิตใจให้ Haejin จนดูเหมือนไม่มีวิธีอะไรเลยที่จะชดเชยให้ Haejin ได้

และเส้นทางสำนึกผิดและชดใช้ความผิดของ Lyle ก็เริ่มขึ้นจากนั้น
.
.

ตอนนี้ Lyle ทั้งสนใจ ใส่ใจ และให้ค่ากับ Haejin มากเป็นอันดับหนึ่ง แต่ Haejin ปิดรับความจริงไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น ความปรารถนาเดียวก็คือรอให้พ้น 3 เดือนเพื่อจะเป็นอิสระไปจากสถานที่อันเต็มไปด้วยความทรงจำเลวร้ายที่กักขังตัวเองไว้ และแม้ตัว Haejin จะพยายามยกเลิกสัญญาโดยอ้างว่าตัวเองเป็นคู่นอนให้ไม่ได้ ตัว Lyle ก็ไม่สนใจ กลับบอกว่าช่วง 3 เดือนจะขอเป็นช่วงที่ชดเชยให้ Haejin รักษาตัวให้หายดี

แต่สิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งก็คือ Lyle engrave กับ Haejin ในฐานะคู่ของตัวเองไปแล้ว และเมื่ออยู่ด้วยกัน ความรู้สึกที่มีต่อ Haejin ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยซ้ำ แต่ว่าตัว Lyle ก็ไม่กล้าแสดงออกหรือพูดอะไรออกไป


เอาจริง ส่วนตัวชอบแนวพระเอกสำนึกผิดมาก อยากอ่านตั้งแต่เห็น teaser ว่ากำลังจะ serialise แล้ว แต่พออ่านจริง สารภาพว่าอ่านได้ครึ่งย่อหน้าแรกก็ผงะไป คือเปิดเรื่องมาตอนที่มีอะไรกันอยู่ เพราะ Lyle เกลียดโอเมก้ามาก ทั้งมัดมือ ทั้งปิดตา ใช้โอเมก้าอย่าง Haejin เป็นที่ระบายอารมณ์รุนแรงอย่างเดียว .... เลยกลัวมากกว่าใจฉันจะอ่านไหวไปไหม ถ้าพระเอกชั่วมากลับใจตอนที่ 100 ก็คงตายไปก่อนอ่าน แต่เผอิญว่ามีคนที่อ่านแล้วบอกว่าเรื่องนี้พระเอกสำนึกผิดเร็ว หลังรู้เรื่องตอนที่ 30 ก็เลยกล้าอ่าน ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่า 30 ตอนแรกอ่านแบบวาร์ปมาก ไม่กล้าข้ามเพราะกลัวอารมณ์ไม่ถึง แต่ก็ไม่กล้าอินหนักเพราะกลัวหดหู่ตาย

แล้วพอที่พี่ Lyle รู้เรื่อง ตอนอ่านก็คิดว่า ในที่สุด ในที่สุด พี่แกรู้ซะที แล้วก็คอมเมนต์ไปแบบนั้นเหมือนกัน พอมาอ่านคอมเมนต์ที่มีก็คือทุกคนคิดแบบเดียวกัน คือเก็บกดกันมานาน มีแต่คนคอมเมนต์ว่า “ในที่สุด!!” ตั้งแต่คอมเมนต์แรกไปยังคอมเมนต์สุดท้าย

เทียบกับอดีต ตอนนี้ Lyle ใส่ใจดูแล Haejin ทุกอย่างและทุกเรื่อง เพราะสภาพขาดอาหารเรื้อรังจนเข้าขั้นทุโภชนาการรุนแรงตั้งแต่เมื่อก่อนประกอบกับสภาพจิตใจหดหู่ติดลบ ก็ทำให้ Lyle ต้องพยายามหาหนทางให้ Haejin กลับมาดีขึ้นให้ได้ ช่วงแรกก็คือ ค่อยๆ ฟื้นฟูสภาพร่างกายของ Haejin ขึ้นมา โดยจ้างหมอและพยาบาลมาดูแล แล้วก็ไม่รู้ว่าควรสงสารหรือสมน้ำหน้า Lyle ดีกว่ากัน เพราะว่าด้วยความที่ฟีโรโมนของอัลฟ่ามีผลกับสภาพร่างกายของโอเมก้าที่อ่อนแอพอดี Lyle เองก็ไม่กล้าเข้าใกล้ Haejin อยากดู ห่วงขนาดไหนก็ได้แต่เกาะประตูชะโงกหน้ามอง

หลังจากนั้นก็ต้องค่อยรื้อไปทีละเรื่อง เพราะ Haejin ฝังใจกับเหล่าคนใช้ที่เข้ามาในห้องตัวเองตามอำเภอใจ สุดท้าย Lyle ก็เลยเอากระดิ่งมาติดหน้าห้องเพื่อเป็นสัญญาณให้เจ้าตัวเวลามีคนมาที่ห้องแทนการเคาะประตูแทน และเพราะอึดอัดกับการมีคนเฝ้ามอง เพราะสายตาจับผิด ดูถูกของเหล่าคนใช้ในอดีต ก็เลยทำให้ทุกคนที่ถูกเลือกมาทำงานใหม่ระวังและให้เกียรติ Haejin เป็นอย่างดี (ซึ่งรวมไปถึงเห็นใจเพราะรู้ถึงสิ่งที่ Haejin เคยเจอมาด้วย)

ความเฉยชาของ Lyle ในอดีตถูกแทนที่ด้วยความหมกมุ่น ทุกอย่าง ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับ Haejin กลายเป็นเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับ Lyle ไปแล้ว ด้วยความที่ Haejin ยังกดเก็บความรู้สึกทั้งหลายในใจก็ยิ่งทำให้ Lyle คอยสังเกตและระวังไปตลอดเสมอ และพร้อมจะใช้ทุกทางที่มี ทั้งกำลังใจและที่สำคัญกำลังทรัพย์เพื่อโอเมก้าในคฤหาสน์ด้วย อย่างข้อเท้าของ Haejin ไม่เคยหายดีหลังจากอุบัติเหตุ ก็ทำให้อัลฟ่าวิตกจริตสั่งเปลี่ยนห้องเป็นปูพรมนุ่มไว้เพื่อให้ Haejin เดินได้อย่างไม่ต้องลงน้ำหนักข้อเท้าเยอะ และหลังจากนั้น เพราะ Haejin สะดุดพรมจะล้ม วันต่อมา Lyle ก็สั่งรื้อพรมออก

และเพราะอาการไม่หายดีสักทีจนต้องใส่เฝือก พี่เขาก็กลัวว่าการขึ้นลงบันไดจะเป็นเรื่องหนักหนาเกินไปสำหรับคนที่มีเฝือกขา ก็ถึงขั้นสั่งติดตั้งลิฟท์ในตึกเพื่อให้การขึ้นลงง่าย โดยที่คุณพี่ไม่ได้คิดเลยว่าการใส่เฝือกเป็นแค่เรื่องชั่วคราว เป็นเรื่องใหญ่ขนาดไหนก็ไม่สนใจ เนื่องจากคฤหาสน์ตระกูล Vermus ของ Lyle เป็นตึกเก่าแก่ที่ขึ้นทะเบียนอนุรักษ์ของเมือง การเปลี่ยนแปลงซ่อมแซมทำได้ยาก จนถึงขั้นนายกเทศมนตรีมาขอพบเพื่อยับยั้งแผนการณ์ปรับปรุงตัวตึกของ Lyle ซึ่งตามมาด้วยการที่ Lyle ตัดสินใจสนับสนุนคู่แข่งการเมืองไปแทน ใครจะทำอะไรก็ได้ แต่ห้ามขัดขวางการดูแล Haejin เด็ดขาด

หรือตอน Haejin ต้องใส่เฝือกก็เลยใส่เสื้อผ้าที่ถอดง่าย พี่แกก็มานั่งเครียดว่าทำไม Haejin ต้องใส่เสื้อผ้าซ้ำ ถึงขั้นเรียกพ่อบ้าน เรียกคนดูแลมาถาม แล้วหลังจากนั้นก็จัดการสั่งซื้อเสื้อผ้าใส่สบายนับไม่ถ้วนมา เลือกแบบเลือกสีเองอย่างจริงและตั้งใจ แต่ว่าก็ไม่กล้าบอก Haejin ว่าเป็นตัวเองที่ไปเจ้ากี้เจ้าการดูแลอีก ทั้งๆ ที่ทุกวันก่อนไปทำงาน คนที่ลุกมาแต่เช้าเพื่อเลือกชุด ดูแลเสื้อผ้าให้ Haejin ในแต่ละวันก็คือ Lyle เอง

..... ด้วยความที่ตอนรักษาตัวช่วงแรก Haejin เคยหนีออกจากหน้าต่างไปเดินอยู่ในป่าหลังที่ดิน Lyle ก็กลัว Haejin จะหายไปอีก ถึงขั้นปิดตายประตูหน้าต่าง แต่เพราะให้ Haejin อยู่ในห้องเฉยๆ ก็อุดอู้ พ่อบ้านคนใหม่ (ที่จริงๆ ก็คือคนที่อยู่เก่าแก่ตั้งแต่สมัยพ่อแม่ Lyle แต่ลาออกไปหลังพ่อแม่ Lyle เกิดอุบัติเหตุ) ก็เลยเสนอความคิดให้ลงมากินข้าวนั่งเล่นที่สวนได้ ซึ่งก็กลายเป็นมื้อเช้าร่วมกับ Lyle ไป ... เหมือนแม้ตัว Haejin อึดอัดเวลาที่ต้องอยู่ด้วยกัน แต่ก็เป็นมื้ออาหารที่มีคนกินด้วยกันหลังจาก 5 ปีที่เดียวดายมาตลอด

แต่พออากาศเริ่มหนาว การกินข้าวในสวนทำได้ยาก โดยเฉพาะเมื่อสภาพร่างกายของ Haejin ยังอ่อนแอ และดังนั้น Lyle ก็ถึงขั้นสั่งฟื้นฟูเรือนกระจกสมัยแม่ตัวเองอยู่ เพื่อให้ Haejin ไม่เบื่อเวลาที่อยากอยู่ภายนอก .... ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการก่อสร้างเรือนกระจกจะเป็นไปอย่างล่าช้า ย้ำว่าล่าช้ากว่ากำหนดทั้งที่เงินถึงความพร้อมถึงขนาดนี้ เพราะยิ่งสร้างก็ยิ่งอลังการออกไปเรื่อยๆ เพื่อให้ Haejin ไม่รู้สึกอึดอัดว่านั่งอยู่ในเรือนกระจก ถมเงินถมแรงงานไปเท่าไหร่ก็ได้เพื่อ Haejin พอใจ

และเมื่ออยู่ไปเรื่อยๆ Haejin ก็เริ่มคลายตัวเองลง แต่พอจุดๆ หนึ่งก็เลยทำให้เจ้าตัวกลัว เพราะ Mark พ่อบ้านคนใหม่ใจดีและคอยดูแลให้เหมือนเป็นคุณปู่อย่างที่ตัวเองไม่เคยมีมาก่อน และเหล่าคนรับใช้ในคฤหาสน์ก็ระวังและเห็นใจ Haejin เป็นอย่างดี ที่สำคัญก็คือ Lyle ที่ใจเย็นและอดทนกับตัวเองทุกเรื่อง ..... ทำให้สุดท้ายแล้ว Haejin ตัดสินใจจะปิดกั้นตัวเองอีกครั้งเพื่อไม่ให้เคยชินกับความอบอุ่นที่เกิดขึ้นแค่ชั่วคราวหลังสัญญา 3 เดือนจบลง

แต่ความคิดที่จะตัดจบความสัมพันธ์กับ Haejin ไม่ได้อยู่ในหัวของ Lyle เลย ... ยิ่งสัญญาใกล้จะหมด อัลฟ่าอย่าง Lyle ยิ่งทุรนทุราย เพราะตอนนี้ Haejin เป็นชีวิตจิตใจของ Lyle ไปแล้ว แต่แม้ไม่อยากให้ Haejin ไป แต่ก็ไม่กล้าออกปาก ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไหน ไม่รู้จะพูดอย่างไร เอาอะไรมาเป็นข้ออ้าง ส่วนตัว Haejin ก็คิดว่าเมื่อหมดสัญญาแล้วก็ควรจะไปแล้วตัดจบกับความอบอุ่นที่ได้รับในช่วงนี้

และเมื่อสองคนไม่พูดกัน เลือกที่จะปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองก็ยิ่งทำให้สถานการณ์อึมครึมหนัก เมื่อความเข้าใจผิดระหว่างกันแทรกเข้ามาด้วย เพราะ Haejin จัดกระเป๋าเดินทางเพื่อพร้อมที่จะก้าวเท้าออกนอกคฤหาสน์เมื่อหมดสัญญา 3 เดือนก่อนจะถูกเจ้าของบ้านไล่อย่างครั้งที่แล้ว และเพราะการ engraving ที่ทำให้ Lyle ต้องการฟีโรโมนและการสัมผัสจาก Haejin แต่อดกลั้นไว้จนตัวเองล้มป่วย และหายหน้าไปจาก Haejin เพื่อซ่อนอาการทั้งหลายเอาไว้ และเพราะการเตรียมหมอมาดูแลตัวเองที่บ้านทำให้ Haejin คิดว่าตัว Lyle เองเตรียมที่ให้โอเมก้าคนใหม่อยู่ ก็ยิ่งทำให้ระยะห่างระหว่างสองคนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

  
โดยเฉพาะเมื่อ Haejin ปิดกั้นความรู้สึกของตัวเอง และพยายามไม่รับรู้อะไรมาตลอดเวลา 5 ปีก็ทำให้เจ้าตัวไม่คิดตีความสิ่งที่ได้รับมากกว่าเป็นการไถ่โทษของ Lyle โดยที่ไม่ได้เข้าใจนัยหลายอย่างที่ Lyle แสดงออกเลย อย่างเช่นการย้ายห้องนอนจากส่วนของแขกมาอยู่ที่ห้องนอนเจ้าบ้านคู่กับ Lyle โดยที่ใช้ห้องนั่งเล่นร่วมกัน

เรื่องมาปะทุขึ้น เมื่อลุงของ Lyle ติดสินบนการ์ดเข้ามาในคฤหาสน์ และพูดจาดูถูก Haejin จนเจ้าตัวผลุนผลันหิ้วกระเป๋าออกไป ..... กว่าคุณลุงพ่อบ้านและคนรับใช้ในบ้านรู้ Haejin ก็หายไปแล้ว และท่ามกลางสภาพหิมะตกหนักจะตามเจอได้อย่างไร? ลนลานหาอยู่จนในที่สุด Lyle ก็คิดถึงทะเลสาบที่ Haejin มีความทรงจำอยู่กับครอบครัว จนตัดสินใจไปตามหา .... ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกับที่ Haejin กำลังจะเดินลงทะเลสาบไปพอดี โดยที่ตัว Haejin เองไม่ได้รู้สึกว่ากำลังฆ่าตัวตาย แค่คิดว่าได้ไปอยู่กับครอบครัวอย่างเดียว จน Lyle ถึงกับหมดแรงคุกเข่าขอให้ Haejin อยู่ต่อไป ด้วยประโยคที่ว่า ตัวเอง engrave กับ Haejin ไปแล้ว ถ้า Haejin ตาย ตัว Lyle เองก็ต้องตายไปด้วย

(ขอกรีดว่าพอกำลังจะอ่านตอน มีเตือนว่า ตอนนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ให้ระวัง แต่คือการเดินลงทะเลสาบฆ่าตัวตายมันเบามากเมื่อเทียบกับโทนเรื่องที่ผ่านมานะ — มีอยู่ช่วงนึงต้องค้างเก็บไว้ให้ครบ 10 ตอนแล้วค่อยอ่านด้วยซ้ำ เพราะเหมือนจะขาดใจตายตามกันไป ถึงขั้นไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องเสียเงินมาทรมานตัวเองให้อยู่ในสภาพอารมณ์หน่วงกดดันกันขนาดนี้เลยเหรอ)

แล้วพอ Haejin ที่หมดสติกลับมาที่คฤหาสน์ ก็เห็นภาพ Lyle คร่ำครวญขอโทษ Haejin กับตัวเองในใจว่า ไม่รู้จะทำอย่างไรให้ Haejin มีชีวิตอยู่ต่อไป ต้องยอมเห็นแก่ตัวพูดไปแบบนั้น คราวนี้ความคลั่ง Haejin ถึงขีดสุด Lyle ไม่ไว้ใจไม่กล้าให้ใครเข้ามาดูแล Haejin อีกนอกจากตัวเองเลย จะป้อนยา ป้อนข้าวก็กอดไว้กับอกทำเองหมด และพอ Haejin มีอาการไข้และป่วยจนนอนนิ่งๆ ไม่ได้ก็อุ้ม Haejin แนบตัวพาเดินรอบห้องตลอดช่วงเวลาที่ยังไม่ได้สติ และแม้ช่วงที่ Haejin เริ่มฟื้น Lyle ก็ไม่ซ่อนความรู้สึกของตัวเองอีกต่อไป

การดูแล ห่วงใย เอาใจใส่ Haejin ออกมาเต็มที่ทุกอย่าง โดยเฉพาะเมื่อมีอาการ separation anxiety ไม่กล้าให้ตัว Haejin ห่างสายตาได้เลย มีอะไรก็กระวนกระวายต้องเห็น Haejin ข้างตัวเสมอ และก็ไม่กล้าให้คนอื่นมาดูแล Haejin อีกแล้วด้วย

คราวนี้ความรู้สึกของ Lyle ที่มีกับ Haejin เต็มที่ออกไปแล้ว แต่กับตัว Haejin ก็เหมือนเป็นภาระที่ต้องรับผิดชอบ Lyle ด้วย โดยเฉพาะเมื่อสภาพ engraving ทำให้ Haejin ไปจาก Lyle ไม่ได้ .... แต่เพราะตัว Lyle ที่ทุ่มเทตั้งใจให้ Haejin ก็ค่อยๆ ทำให้ Haejin เปิดใจยอมรับในที่สุด
.
.
โอย คุณพระคุณเจ้า คือว่า ชอบพระเอกแนวสำนึกผิดกลับใจอยู่แล้ว ยิ่งมาเจอเรื่องนี้ก็คือดีมาก ตั้งแต่หลังบทที่ 30 ไปจนจบ Lyle มีแค่ว่าจะสำนึกผิดและชดใช้ความผิดให้กับ Haejin อย่างไร ชอบที่ไม่ได้ใช้แค่คำว่าขอโทษอย่างเดียวอย่างที่เจอบ่อยในแนวพระเอกสำนึกบาป แต่ใช้การกระทำแสดงออกทั้งหมดแทน ทั้งคอยใส่ใจดูแลและให้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับ Haejin กลายเป็นเรื่องลำดับแรกและทุกอย่างของชีวิตไป

อย่างตอนที่ย้าย Haejin จากห้องนอนแขกไปห้องนอนเจ้าบ้านคู่กับตัวเอง ตัว Haejin มีหน้าที่แค่เดินข้ามตึกย้ายห้อง เพราะพ่อบ้านและเหล่าคนรับใช้คอยดูแลเก็บของและย้ายของให้อยู่แล้ว แต่ Lyle ซึ่งต้องไปทำงานก็โทรกลับมาเช็คกับพ่อบ้านว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม ตัว Haejin สบายดีปลอดภัยดีหรือเปล่า ไม่ได้ทำเหมือนแค่เดินย้ายตึก แต่เป็นการย้ายทวีป และรายงานสำคัญที่ต้องอ่านตอนทำงานที่บริษัทก็คือการอ่านรายงานสุขภาพของ Haejin ไม่นับการเช็คอาหารและน้ำในแต่ละวัน เพื่อให้มั่นใจว่าปริมาณอาหารที่ Haejin ได้ในแต่ละวันจะเพียงพอ ยิ่งกว่านักโภชนาการของบ้านแล้ว

หรือตอนวันคริสมาสต์ก็มานั่งเครียดว่าจะให้ของขวัญอะไรกับ Haejin อีก จริงจังมาก และเครียดมาก พอตัดสินใจได้ว่าจะให้ผ้าพันคอ ก็ถึงขั้นเอาแคตตาล็อตผ้าพันคอทุกยี่ห้อทุกแบบมานั่งเลือกดู ตอนทำงานเลือกได้ก็เครียดอีกว่าจะเอาสีไหนให้ Haejin ถูกใจ และก็มานั่งกังวลว่า Haejin ชอบสีอะไร

มีอยู่ตอนนึงที่ Lyle หงุดหงิดว่าไปทำงานที่บริษัทในเมือง และต้องกลับมาที่คฤหาสน์ได้ช้า ก็กลัวว่าจะเจอ Haejin ได้ช้าลง และน้อยลงกว่าเดิม ก็นั่งคิดว่าให้ซื้อเฮลิคอปเตอร์เลยไหม จะได้ไปมาได้เร็ว แล้วหลังจากนั้นพี่อัลฟ่าสุดทุ่มก็บอกพ่อบ้านให้ทำลานจอดเฮลิคอปเตอร์ข้างคฤหาสน์จริงๆ

   
ที่ยกตัวอย่างมาก็คือหนึ่งในการกระทำนับล้านอย่างของ Lyle ไม่นับการสังเกตสีหน้า อากัปกริยา และความรู้สึกของ Haejin ที่เจ้าตัวไม่เผยออกมาอีกต่างหาก ซึ่งไม่น่าแปลกใจเลย ที่พอถึงวันหนึ่ง ความรัก ทุ่มเท และใส่ใจของ Lyle ก็เข้าไปถึงใจ Haejin ได้เอง อย่างตอนที่ Haejin เพิ่งหายป่วยหลังจากเหตุการณ์ที่ทะเลสาปและจะไปห้องสมุดเพื่ออ่านหนังสือนิทานที่เคยอ่าน Lyle ที่เผลองีบหลับไปตอนดูแล ก็วิ่งผลุนผลันออกมาเพราะ Haejin หาย แล้วเป็นคนอุ้มพา Haejin ไปห้องสมุดเอง แถมยังหยิบหนังสือเล่มที่ Haejin อยากอ่านมาให้โดยที่ Haejin เองไม่ต้องเอ่ยปากอะไรเลย แล้วก็ไม่ยอมให้นั่งที่โซฟาแต่ให้นั่งซ้อนตักตัวเองเพราะว่ากลัวว่าโซฟาเย็น เดี๋ยว Haejin จะป่วยอีก (ซึ่ง Haejin ก็ คิดในใจว่าให้ Lyle กอดไว้อุ่นกว่าจริงๆ ) หรืออีกครั้ง ตอนที่ Haejin กำลังเสียใจจ้องที่มาร์ชเมลโลว์กระต่ายจมหายไปในช็อคโกแลตร้อน Lyle ที่อยู่ข้างๆ ก็หยิบมาร์ชเมลโลว์กระต่ายชิ้นใหม่ใส่แก้วให้ Haejin เลย ถึงขั้นที่ Haejin สงสัยว่ารู้ได้อย่างไร

ความสัมพันธ์เหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ จนครั้งสุดท้ายที่ Lyle ล้มเพราะเจอฟีโรโมนด้านลบของ Haejin และเมื่อ Haejin ตามไปดูอาการก็ยอมให้ Lyle จูบเพื่อรักษาอาการ แต่เพราะ Lyle ขอให้ Haejin มัดมือตัว Lyle เอาไว้เพื่อที่ Haejin จะได้ไม่กลัว (โดยเฉพาะเมื่อไปโยงกับประสบการณ์อดีต) และก็เผลอพูดว่าชอบ Haejin ออกมา ... และวันรุ่งขึ้น Haejin ที่กำลังสับสนกับเหตุการณ์เมื่อวานก็เจอ Lyle เอาช่อดอกไม้ด้วยเหตุผลว่าเมื่อวานเป็นจูบแรกของ Haejin ทั้งที่ตัวเองกำลังป่วย ก็เลยทำให้ Haejin ยอมรับใจ Lyle ขึ้นมา

  
แต่ถ้ามองอีกอย่าง คราวนี้ยิ่งอยู่ด้วยกัน ตัว Lyle ก็ยิ่งสุดโต่งมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างตอนในที่สุดก็คิดว่า Haejin ควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญเพื่อเยียวยาสภาพจิตใจ เจ้าตัวพยายามหาหมอที่ไม่ใช่อัลฟ่ามาดู แต่พอหมอที่เก่งที่สุดในเมืองเป็นอัลฟ่า ในที่สุด Lyle ก็ต้องตัดใจให้ Haejin หาหมอคนนี้ โดยที่พ่อบ้าน เลขา และบอดี้การ์ดอีกฝูงรออยู่หน้าห้อง ถึงขั้นที่เลขาให้ Haejin ถือกริ่งเตือนภัยไป ว่ามีอะไรก็กดได้เลย เดี๋ยวทุกคนจะวิ่งเข้าไปช่วย จน Haejin อดคิดไม่ได้ว่าตอนที่ตัวเองเป็นไข้หนักแล้วพ่อกับแม่พาไปส่งห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลก็ไม่ได้เป็นเหตุการณ์เอิกเกริกถึงขนาดนี้

  
แล้วพอ Haejin กล้าแสดงอารมณ์มากขึ้น โดยเฉพาะอารมณ์โกรธที่กดอยู่มานาน พอ Haejin ไม่รู้สึกอาละวาดใส่ Lyle ก็กลายเป็น Lyle ดีใจมากที่ Haejin เลิกเก็บกด และกล้าบอกความรู้สึกตัวเอง พอ Haejin ปัดแก้วน้ำทิ้ง สิ่งแรกที่ทำก็คือบอก Haejin ว่าโกรธได้ แต่อย่าปัดผ้าห่มออกจากตัวนะ เดี๋ยวจะไม่สบาย แล้วรีบเอาผ้าห่มอีกผืนคลุมตัว Haejin แล้วพอไปทำงานก็อารมณ์ดียิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนเลขาต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น และเหตุผลก็คือวันนี้ Haejin โกรธ (สงสารคนฟังมาก)

กับเพราะตระกูล Vermus ของ Lyle เป็นตระกูลใหญ่ มีญาติละโมบที่ต้องการทรัพย์สิน ความมั่งคั่งของตระกูลเยอะ พี่อัลฟ่าก็ยังใจเย็น เก็บหลักฐานไว้เล่นงาน แต่ไม่เคยทำอะไรจริงๆ จนกระมั่งลุงแตะ Haejin เท่านั้น คราวนี้หลักฐานที่ทำผิด ทำไม่ดีส่งถึงตำรวจหมด แถมยังไล่ญาติที่ไม่ทำอะไรแต่ถือหุ้นในบริษัทไว้ออกไปอีก ด้วยความแค้นจัด เพราะลุงไปรื้อฟื้นถึง Haejin ว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้าเป็นแค่ลูก

บุญธรรมของครอบครัว Lyle ก็วางแผนกำจัดตระกูลรองของลุงไปจากสายตระกูลอีก และหลังจากนั้น ถ้ามีแนวโน้มว่าญาติคนไหนคิดจะก่อความวุ่นวาย หรือร่วมมือกับผู้ถือหุ้นมาค้าน Lyle นโยบาย Lyle ก็คือไล่ให้หมด ปลดให้หมด กำจัดให้หมด เพราะว่าถ้ามีเรื่องยุ่งเหยิงอะไรขึ้นมา จะมีเวลาอยู่กับ Haejin น้อยลง

และอาการติด Haejin ถึงขั้นไม่ยอมไปทำงานก็ทำให้ Haejin ต้องเอ่ยปากไล่ Lyle ไปทำงาน .... ซึ่งพี่เขาก็ไปทำงานด้วยเหตุผลที่ว่าจะได้ดูดีในสายตาของโอเมก้าตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้นที่ชอบอีกอย่างมาก คือการใช้ฟีโรโมนสื่อสารกันของทั้งคู่ เพราะด้วยความที่สำนึกผิด และไม่กล้ากวน Haejin มาก มีอะไร Lyle ไม่เคยเปิดเผยความรู้สึกตัวเองเลย แต่เพราะฟีโรโมนที่มี ความรู้สึกนึกคิดก็สามารถถ่ายทอดส่งผ่านให้อีกคนรู้ผ่านฟีโรโมนที่ปล่อยออกมาได้ ซึ่งสำหรับ Lyle เอง ความรู้สึกผิด กังวล ก็จะส่งผ่านไปถึงตัว Haejin เสมอ หรือช่วงหลังความรักความชอบที่มีต่อ Haejin ก็ส่งผ่านไปเหมือนกัน ซึ่งทำให้ถึง Lyle ไม่พูดอะไรออกไป อีกฝ่ายก็รับรู้ความรู้สึกที่มีได้อยู่ดี เอาจริงเรื่องฟีโรโมนสื่อสารค่อนข้างเป็นจุดเด่นในแนว ABO เกาหลีนะ ระหว่างอัลฟ่ากับโอเมก้าอาจจะไม่ได้พูดอะไรต่อกัน แต่ความรู้สึกนึกคิดก็ข้ามไปถึงอีกฝ่ายได้ เป็นการเติมเต็มความรู้สึกต่อกัน และความผูกพันระหว่างคู่ที่ลึกซึ้งจริงจัง (ขณะที่เรื่อง ABO จีน จะค่อนข้างแบนกว่า เพราะโดยมากเน้นแค่ให้อัลฟ่าทำเครื่องหมาย/ตีตราเป็นเจ้าของโอเมก้าอย่างเดียว เป็นฝ่ายหนึ่งมีอำนาจควบคุมเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง โดยไม่ค่อยดูเชิงความรู้สึก ความสัมพันธ์เท่าไหร่)

เขียนมายาวมาก แล้วตามประสาก็ยังเขียนต่อไปได้เรื่อยๆ จริงๆ แล้วเรื่องนี้ไม่มีอะไรมาก ถ้าให้สรุปให้ง่ายก็คืออัลฟ่าสำนึกผิดไถ่โทษได้แค่นั้นเลย ดูภาพปกประกอบก็ได้อารมณ์เรื่องนี้ครบถ้วน สังเกตสีหน้าแต่ละคนไว้ เรื่องก็เป็นตามนั้นจริงๆ และในแง่หนึ่ง ด้วยความที่เน้นความสัมพันธ์และความรู้สึกสองคนเป็นหลักก็เหมือนว่าเนื้อหาจะวนไล่เหมือนเดิมมากกว่าจะเน้นเหตุการณ์/ สถานการณ์ แต่ส่วนตัวถือเป็น "Best Regret 2021" เลย ชอบมาก การไถ่โทษของ Lyle ไม่ใช่แค่พอ Haejin ยอมให้อภัยแล้วจบ แต่เป็นทั้งชีวิตเลย เพราะตัวเองมองว่าเป็นเรื่องที่ผิดพลาดจนให้อภัยตัวเองไม่ได้ตลอด และก็ยิ่งทำให้ให้ค่าและให้ความสำคัญกับ Haejin ไม่เคยตกหล่น คิดสภาพพี่ Lyle อัลฟ่าตัวใหญ่ยักษ์ที่กุมอำนาจเศรษฐกิจของเมือง ขนาดที่สำคัญกว่านายกเทศมนตรีเมือง มาคุกเข่าสลดอยู่ต่อหน้า Haejin ไม่รวมไปถึงการบีบเนื้อบีบตัวและเก็บฟีโรโมนตัวเองไม่ให้ไปรบกวนตัว Haejin ด้วยซ้ำ และเมื่อใดก็ตามที่ Haejin ทำอะไรให้ตัวเอง แม้จะเป็นเรื่องน้อยนิด ก็ทำให้พี่ Lyle ดีใจรุนแรงได้ และถึงแม้จะอยู่ด้วยกันแล้วก็ไม่กล้าให้ Haejin เห็นอาการหมกมุ่นตัวเอง 100% อยู่ดี เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะตกใจกลัว และถ้า Haejin เสนออะไรขึ้นมา สิ่งแรกที่ Lyle จะทำก็คือพานิคแตกตื่นไปก่อนว่ามีอะไรขึ้นไหม ก่อนมีสติวิเคราะห์ขึ้นมา

ตอนพิเศษเล่าเป็นช่วงๆ ที่สองคนอยู่ด้วยกัน น่ารักที่ตัว Haejin ไม่ใช่คนพูดเก่ง หรือแสดงออกชัด แต่จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ต้องสังเกตดูเสมอ (และก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความรู้สึกส่งไปถึง Lyle ที่แสนจะหมกมุ่นแน่นอน) อย่างมีช่วงที่ Lyle กลับมาที่คฤหาสน์ไม่ได้ เพราะติดงาน Haejin ก็เสนอว่าจะไปหาที่เพนท์เฮ้าส์ไหม และพอ Lyle กลับดึกก็นั่งอ่านการ์ตูนรอที่ห้องรับแขก และพอ Lyle บอกว่าเกรงใจที่ต้องมาอยู่ในเมือง ก็ Haejin บอกว่าที่นี่วิวสวยดี (ซึ่งจริงๆ ไม่ได้มองวิวเลย) แถมวันต่อมาก็เอาหมอนไปปูนอนอยู่ในอ่างจากุชชี่ เพราะเป็นวิวที่เห็นได้ทั้งตึกที่ทำงาน Lyle และร้านอาหารที่เคยกินกับครอบครัวได้อีก

และน่ารักที่ปัจจุบัน อยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ Haejin ก็เริ่มชินกับการโอ๋สุดโต่งของ Lyle ไปโดยปริยาย เพราะว่าขา Haejin ไม่ดีจากอุบัติเหตุ มีอะไร Lyle ก็ใช้วิธีอุ้ม Haejin ไปไหนมาไหน (พี่ Lyle จริงจังถึงขนาดคำนวนกิจกรรมและระยะเวลาที่ขาของ Haejin ทนได้ในแต่วัน) จน Haejin ก็กอดคอ Lyle อัตโนมัติเวลาถูกอุ้มไปแล้วเหมือนกัน ไม่นับว่า Lyle ที่ความหมกมุ่นลามจากเลือกเสื้อผ้าให้ Haejin ในตอนแรก จนแต่งตัวให้ในช่วงที่ Haejin ป่วย และไม่ยอมเลิก กลายเป็น Haejin คุ้นชิน และรอให้ Lyle แต่งตัวให้ตอนเช้าไป

กับตอนสุดท้ายที่ Haejin เมาแล้วสารภาพกับ Lyle ว่าไม่ชอบฟีโรโมนอัลฟ่าคนไหนเลย ยกเว้นของ Lyle ที่ตัวเองชอบ

ปล. ตอนพิเศษไม่พอเลยยย ฮืออ จบแบบทุกคนกรีดร้องสามชาติมากก ให้อ่านอีกก็อ่านได้นะ ฮือออ เอาตอนพิเศษมาอีก TT