มีช่วงที่เราต้องห่างกันไปสักพักนึง
และช่วงนั้นเราก็คุยกันน้อยลง
ในใจก็เริ่มรู้แล้วแหละว่าเค้าคงมีคนใหม่ แต่ก็พยายามค้านว่าเค้าจะไปมีใครได้ เดี๋ยวก็ต้องกลับประเทศละ
ช่วงนั้นเราไปเข้าค่ายที่ต่างจังหวัดหนึ่งอาทิตย์
ระหว่างนั่งฝั่งอบรมจากวิทยากร
มีอก็เลื่อนโทรศัพท์ เข้าไอจี (รู้เลยว่าตั้งใจฟังอบรมขนาดไหน555) เห็นเค้าอัพไอจีสตอรี่ ตอนนั้นไม่คิดอะไรกดเข้าไปดู...........
บอกตรงๆว่าตกใจมาก งง ทำไรไม่ถูก
สตอรี่ที่เขาอัพคือเป็นผู้หญิงที่เขาไปกินข้าวด้วย
ตอนนั้นคือจากไม่ฟังวิทยากรอยู่แล้ว ก็ลุกออกมาจากตรงนั้นเลย วิ่งเข้าห้องน้ำ...แต่ดันไปเจอเพื่อนคนนึง ที่หน้าห้องน้ำซึ่งคือเพื่อนที่สนิทที่สุดในค่าย สีหน้านางก็ไม่ค่อยดี เมื่อถามเลยได้ใจความว่า นางก็มีปัญหากับแฟน....ตอนนั้นคิดว่าเออตลกดีมีคนเป็นแบบเราด้วย
แต่เราน่ะสิ! สถานะกับเค้าแฟนก็ไม่ใช่ จะเรียกว่าเพื่อนก็ไม่ใช่ มันคือสถานะที่ไม่มีชื่อเรียก
โมเม้นต์ตอนนั้นคือจิตใจไม่ได้อยู่กับค่ายเลย
คิดถึงเค้า โกรธเค้า เกลียดเค้า แต่ก็บอกตรงๆคอนนั้นความรู้สึกชัดๆเลย คือรู้ตัวละว่าชอบเค้าเข้าจริงๆ ซึ่งในชีวิตไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน
ซึ่งตอนนั้นทั้งวันคิดวนไปวนมาอยู่เรื่องเดียว
เลยอยากหาวิธีระบาย ซึ่งเพื่อนในค่ายสูบบุหรี่กัน นี่เลยขอไปสูบกับเค้าด้วย..
ลองสูบบุหรี่ครั้งแรก
บอกตรงๆว่าก่อนสูบคิดว่าถ้าสูบแล้วหัวต้องโล่ง คงสบายใจมากกว่านี้ แค่ความจริงแล้ว นี่ไม่รู้สึกโล่งหรืออะไรเลย
สูบเค้าไปครั้งแรกก็รู้สึกว่าเออ แล้วไงวะ
ได้กลิ่นในปาก พ่นออกมาเป็นควัน
i smoke to forget
but i don't forget anything
แต่หนึ่งสิ่งที่ได้จากการสูบบุหรี่ครั้งนี้คือเพื่อน
มันยากที่เราจะเมคเฟรนกับคนอื่นๆถ้าเราไม่มีอะไรที่เหมือนๆกัน การสูบบุหรี่ครั้งนี้ถือว่าได้เป็น smoking for social ได้นั่งฟังเพื่อนๆในค่ายแลกเปลี่ยนความรู้เรื่องยี่ห้อบุหรี่?! ว่าตัวไหนเด็ด555 ซึ่งจากคนที่ไม่เคยรู้จักกัน คุยกัน แต่ถ้าคุณสูบบี่หรี่เหมือนกัน คุณอาจจะทำการตีซี้คนๆนั้นด้วยการขอไฟแช็กก็เป็นวิธีที่ไม่เลว?