*ยกมาจากทวิตเตอร์บน
@lucindah17 แก้ไขเพิ่มเติมเพื่อความเป็นระเบียบ+เขียนยาวขึ้นได้55
Silver Blood เลือดพันธุ์เทพ (2 เล่มจบ)
ผู้เขียน: สั้น สั้น
ตีพิมพ์: Nabu Publishing
แนว: แฟนตาซี ดิสโทเปีย/Science นิดนึง **พูดถึง mpreg เล็กน้อย (แต่ไม่เน้นส่วนนี้)
**ทั้งหมดนี้เป็น CR ที่อ่านเองนะคะ
เล่มนี้เป็นหนังสือที่เราได้อ่านก่อนหน้าช่วงกักตัว/ล็อกดาวน์ตอนเมษาค่ะ
Silver Blood เลือดพันธุ์เทพ โดย สั้น สั้น เป็นแนวแฟนตาซี+ดิสโทเปีย พูดถึงโลกที่คนแบ่งออกเป็นเผ่าต่างๆ ตามสีเลือด พระเอกเป็นสีน้ำเงิน ชนชั้นปกครอง ส่วนสีแดงคือพวกกรรมกร และสีขาวเป็นพวกรักสงบ แบ่งง่ายๆ เท่านี้เลย
แต่ในจำนวนนี้ มีเลือดพิเศษกว่าใคร ซึ่งก็คือ "เลือดสีเงิน"
และนายเอกของเรื่องเป็นพวกเลือดสีเงินที่ว่า
ตัวเซ็ตติ้งไม่ได้หนักแน่นจนอ่านยาก (สอดคล้องกับหน้าปกดี ฟีลอนิเมะ) เนื้อเรื่องกำหนดมาในโลกที่แบ่งเขตกำแพงตามประชากร ส่วนที่สีน้ำเงินอยู่จะหรูดูดี ส่วนของพวกเลือดสีแดงก็จะแนวสลัม มีความเสื่อมโทรมป่าเถื่อน ส่วนพวกสีขาว ตามคำอธิบายคืออยู่ในทะเลทรายห่างออกไป ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขตเมือง
"อีธาน" พระเอก เป็นลูกชายของผู้ปกครองเมือง อีลีตในอีลีต เก่ง ใจเย็น (คือคนตาน้ำเงินปกขวานะคะ ฮ่าๆ) แต่บังเอิญมาเจอนายเอก (ปกซ้าย) ที่โหดกว่า
ส่วน "จีแอล" เป็นเลือดสีเงินที่ว่ากันว่าสาบสูญไปหมดแล้ว ตามประวัติศาสตร์บอกว่าพวกเขาเป็นพวกเผ่าพันธุ์ดุร้ายฆ่ากันเอง แต่ที่จริงถูกเผ่าอื่นฆ่าหมด ตามสไตล์ผู้ชนะเขียนประวัติศาสตร์ เลือดสีน้ำเงินที่วางแผนสังหารจึงใส่สีตีไข่ประวัติศาสตร์พวกสีเงินซะ จบโชะ พวกตัวเองได้ขึ้นปกครองสวยๆ
แต่จีแอลเป็นเลือดสีเงินที่รอดมาได้ เลยพยายามหาทางฟื้นสายเลือดตัวเอง ด้วยการหาสามี...แค่ก คนที่เลือดเข้ากันได้ บังเอิ๊ญว่าพระเอกมันใช่ เริ่มมาเลยถูกลักตัวไป
ลัก ตัว สามี! (ยัง ยังไม่ได้กันนะคะ)
หลังจากนั้นก็จะเป็นการผจญภัยและหาทางหนีของพระเอก คนเขียนจะค่อยๆ เล่าเซ็ตติ้ง ปัญหาชนชั้นในโลก ปมต่างๆ ที่เผ่าเลือดน้ำเงินสาดใส่คนอื่น และกลุ่มกบฏนอกเมืองที่มีเลือดสีแดงเป็นส่วนใหญ่ และมีเลือดสีขาวที่เป็นนักวิทยาศาสตร์+ช่างเทคนิคตั่งต่างคอยช่วย
ตัวจีแอลมีสถานะกึ่งๆ เทพที่ชนเผ่าสีขาวที่เป็นเผ่ารอบนอกยกย่อง และอยู่ในกลุ่มกบฏนั้นด้วย ความสัมพันธ์ระหว่างคู่เอกคือจีแอลจะเป็นฝ่ายเต๊าะไปเรื่อย แต่เอาเข้าจริงพอพระเอกเริ่มรู้สึกว่าหมอนี่ก็น่ารักดี จีแอลดันเป็นฝ่ายหนีเขา55 เป็นนายเอกแนวข้างนอกกระด้าง อ่อนหัดเรื่องความรู้สึก แต่ทักษะต่อสู้โหดสุดค่ะ (เขาว่าเพราะสายเลือดสีเงินนั่นแหละ)
ปมหลักของเรื่องก็คือการโค่นล้มระบอบปกครองเดิมของกลุ่มกบฏ การลุกขึ้นมาแก้ปัญหาของพระเอกที่เป็นถึงลูกชายของผู้ปกครอง แล้วก็การพัฒนาความสัมพันธ์ ระหว่างคู่เอก
จบ Happy Ending
ส่วนอธิบายหลังอ่าน+สปอยล์
สปอยล์สำคัญ จะคลุมแถบดำนะคะ
ปมหลัก/ปัญหาชนชั้นของเลือดสีต่างๆ
เพราะตัวเรื่องปูมาเป็นดิสโทเปียหน่อยๆ มีวิทยาศาสตร์อีกนิด มีความแฟนตาซีด้วย โดยรวมเรื่องนี้จึงไม่เครียดมาก ถึงจะมีปมเรื่องชนชั้น การแบ่งเผ่า การล้างเผ่า หรือแต่ละฝ่ายที่อยากเปลี่ยนแปลงการปกครอง (ใช้คำนี้ละสะดุ้งเบาๆ55) แต่ไม่ได้ลงละเอียดนัก เรียกว่าไม่ได้ปูมาหนักมาก อ่านง่ายๆ เพลินๆ ดีค่ะ
*สำหรับเราไม่มี trigger ตรงไหน มีความเหยียดชนชั้นตามสไตล์แนวนี้ แต่ก็ไม่มากขนาดนั้น ไม่ถึงขั้นชวนให้หดหู่ แต่ก็มีฉากให้สะเทือนใจกับฝ่ายกบฏนะ
ในแง่ความรู้สึกมันทัชในด้านการพยายามเปลี่ยนแปลงและสร้างใหม่ ใครเคยอ่าน 69 อาจนึกเปรียบเทียบ (จาก สนพ เดียวกันด้วย555) << ตอนที่อ่านเรื่องนี้จบและพิมพ์ลงทวิต เรายังไม่ได้อ่าน 69 จนหลังจากนั้นค่อยไปหาอ่าน ด้วยความที่นิยายคนไทยเขียนมีแนวนี้น้อย เราก็เลยอยากรู้ว่าเป็นยังไง แต่จะแยก 69 ไปตอนอื่นนะคะ ซึ่งประเด็นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะตามความเห็นเรา ทั้งสองเรื่องเซ็ตมาคนละแบบตั้งแต่แรก พ้อยท์หลักของเรื่องนี้เป็นเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละครมากกว่าเรื่องเชิงสังคม บรรยากาศในเรื่องก็เลยอ่านง่ายกว่า
เสริมอีกนิดส่วนตัว: ไม่ค่อยมีคนเขียนวายไทยแนวนี้ เพราะอะไรก็ไม่รู้ ซึ่งถ้าเทียบกับ genre ตามต่างประเทศ เรื่องนี้น่าจะถือว่าคนละหมวดกับ 69 แต่มีบางประเด็นคาบเกี่ยวแนวกันเฉยๆ เล่มนี้มีความ young adult/fantasy มากกว่า ไม่ได้ dystopia/drama จ๋า ดังนั้นมันก็คงไม่ยุติธรรมกับคนเขียนถ้าบอกว่าไม่ดีเท่า
เพราะตอนเปิดมาปูให้ฝ่ายกบฏเตรียมก่อการอยู่แล้ว และมีการวางแผนมาเป็นขั้นๆ (โดยมีฝ่ายของชนชั้นปกครองแอบช่วย ทำนองแสร้งเลว) ตัวพระเอกก็มีอำนาจ+มีคนที่สนับสนุนประมาณหนึ่ง (และตัวแปรหนึ่งก็คือน้องชายที่มีปมขัดแย้งกันอยู่บ้าง) ดังนั้นการแก้ปมเรื่องชนชั้นนี้ก็เลยค่อนข้างง่าย แต่ถ้าไม่ได้มองว่าเน้นตรงนี้มากแต่แรกก็โอเค
...แต่ขอสะดุดนิดนึง ตอนใกล้จบมีความอิหยังอยู่บ้าง เราไม่ค่อยแน่ใจว่าทำไมถึงเลือกให้จีแอลแกล้งตายในตอนจบ ลองใจอีธานรึ? แต่ไม่ร้ายแรง เพราะไม่ได้ปูมาเข้มมากอย่างที่ว่า555 และโผล่มาแว้บๆ ตอนท้ายก่อนเข้าโซนแฮปปี้ ก็พอจะถือว่าอ่านสนุกได้ค่ะ เราอ่านรวดเดียวประมาณเล่มเศษๆ ต้องเบรกเพราะหิวข้าว (ฮาา) ตัวละครน่ารัก คู่หลักไม่หน่วง (แต่พอแพนกล้องไปฝ่ายกบฏ...) เพราะนายเอกสกิลเทพ ก็นางเป็นเทพ!
สรุปคือถ้าไม่ชอบแนวเครียดๆ กลัวปูเรื่องชนชั้นมาแล้วเครียด ไม่นะคะ อ่านได้เลย
ปมความสัมพันธ์ เรื่องรักต่างๆ
เปิดมาอีธานจะดูคุณหนู (?คุณชาย) ไว้ตัว แต่ก็เพราะจีแอลเอะอะก็จะปีนตัวเขา55 ในส่วนของความสัมพันธ์ตอนแรก จีแอลแค่อยากได้เลือดสีน้ำเงินของอีธานที่เข้ากับตัวเอง เพื่อไป...ผสมพันธุ์--แค่ก แบบทำเทียม? คือในหนังสือไม่ได้อธิบายส่วนนี้ค่ะ แต่จะมีนักวิทยาศาสตร์เลือดสีขาวคอยช่วยตรวจความเข้ากันของเลือด+ร่างกายของจีแอลอยู่ จึงทำให้ทราบว่าถึงจะมีความเป็นไปได้น้อยมากกก แต่จีแอลที่เป็นเลือดสีเงินคนสุดท้าย (และดันเป็นผู้ชาย) ก็ "มีโอกาสตั้งท้อง" ได้
**แต่สำหรับคนที่ไม่ชอบ mpreg คิดว่าส่วนนี้น่าจะไม่มีปัญหาค่ะ เพราะไม่ได้อธิบายตรงกระบวนการ mpreg อะไรนัก (ในบทของลูกก็มีโผล่มาจิ๊ดเดียวตอนท้าย เราจำไม่ได้แน่ชัดแล้ว ไม่แน่ใจว่าแค่บทส่งท้ายหรือตอนพิเศษ)
โดยหลักแล้ว จีแอลก็เลยไปเกาะแกะเขาเพื่อหาทางสืบทอดสายเลือด (โดยที่ไม่รู้ว่าจะสำเร็จหรือไม่) แต่ด้วยความที่ใช้วิธีลักพาตัว+กักขังแต่แรก อีธานก็เลยไม่ปลื้ม
แต่หลังจากระหกระเหินไปมา อีธานได้เห็นปัญหาต่างๆ อย่างที่เป็นจริงๆ ไม่ใช่แบบที่ในหนังสือประวัติศาสตร์เลือดสีน้ำเงินเขียน ก็จะค่อยๆ เริ่มทำความเข้าใจกับเรื่องรอบตัวใหม่ แล้วค่อยๆ ชอบจีแอลมากขึ้นทีละนิด
ซึ่งส่วนตัวเรา การพัฒนาความสัมพันธ์ตรงนี้ไม่หวือหวา และอีธานก็ค่อนข้างชอบจีแอลง่าย ขนาดจีแอลยังชอบพระเอกทีหลังเลย55 (เพราะก่อนหน้านี้นางแค่จับมารีดเลือดทดลอง...) ไปๆ มาๆ จากที่เป็นฝ่ายเต๊าะเขาเล่นเลยถูกจีบแทน ถึงไม่อินมากแต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกขัดอะไร น่าจะเพราะโครงโดยรวมไม่ได้ปูมาซับซ้อนมาก ก็เลยส่งผลถึงเรื่องความสัมพันธ์ไปด้วย แต่เป็นคู่ที่น่ารักดีอย่างที่บอกไปค่ะ คนหนึ่งแหย่คนหนึ่งนิ่ง (อีธานไม่ใช่สไตล์คุณชายน้ำแข็งนะ แค่เป็นชนชั้นสูงที่พูดไม่เก่ง เหมือนพระเอกสายขรึมเฉยๆ)
มีคู่รองอื่นๆ ประปราย คู่หนึ่งคือ น้องชายพระเอกและทาสเลือดสีแดง อีกคู่คือ หัวหน้ากลุ่มกบฏกับ...จำไม่ค่อยได้แล้ว พ่อค้าทาส? ซึ่งที่จริงเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก และแยกย้ายกันเพื่อทำหน้าที่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่เป็น
เราน่ะชอบคู่รองทั้งสองคู่ค่ะ555 อาจเพราะรู้สึกว่ามี texture ของความสัมพันธ์มากกว่าคู่หลักที่รักกันง่ายไปนิดนึง แต่...แต่ >>ตรงนี้สปอยล์นะคะ มาก! คู่หัวหน้ากบฏแบดเอนด์นะคะ T^T
สรุปท้าย
เป็นนิยาย 2 เล่มจบที่อ่านสนุกค่ะ มีดีเทลที่ไม่หนักเกินไป แต่ก็ไม่เบาจนไม่มีอะไรเลย สำหรับเรา คิดว่าคนที่ชอบงานกลางๆ มีอะไรให้ลุ้นและไม่เครียดจนปวดหัว น่าจะชอบค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in