jangnamooa

2023. 9. 20

---

[แปล]

สำหรับอีซัคผมก็ได้รู้จักผ่าน Jam day ในช่วงปลายอายุสิบเก้าผ่านเฟซบุ๊กเหมือนกับมินฮยอกครับ ตอนนั้นต้องบอกว่าอีซัคเป็นคนที่ให้ความประทับใจแรกได้ดีที่สุดเลยล่ะครับ จะว่าไปก็ดูเหมือนคนที่มีเสน่ห์แบบคนดังนิดๆ ตอนผมอยู่ม.6 กำลังเครียดกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยจนความมั่นใจแทบไม่เหลือเลย ก็เลยแอบอิจฉาแล้วก็อยากสนิทกับอีซัคที่ดูเข้าสังคมเก่งๆ แบบนั้นครับ 5555 แต่แม้จะไปแจมกันอยู่หลายครั้งก็ไม่ได้สนิทกันสักที จนสุดท้ายได้เข้าวงด้วยกันเพราะมินฮยอก ก็เลยดีใจมากๆ ครับ

ตอนแรกผมคิดว่าอีซัคเป็นคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ ดูเหมือนพี่ชายอะไรแบบนั้น แต่ที่ไหนได้ จริงๆ แล้วเป็นเหมือนน้องเล็กสุดๆ เลย แต่ถึงอย่างนั้นอีซัคก็เป็นคนที่น่าเชื่อถือที่สุดคนหนึ่งเลยนะครับ ถ้าจะเปรียบเป็นสัตว์ ผมว่าก็คงเป็นหมีตัวใหญ่ใจดี แข็งแรง ชอบกินของอร่อยๆ ถ้าอีซัคไปเป็นนักกีฬาคงได้เหรียญรางวัลมาแน่ๆ เพราะเซนส์ทางร่างกายดีมากจริงๆ แน่นอนว่าอีซัคเป็นมือกลองที่เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ และผมรู้สึกขอบคุณเสมอที่เขายอมเป็นทีมเดียวกับผมครับ

อีซัคยังมีบทบาทอีกอย่างในวงด้วยนะครับ นั่นก็คือนักชิม ถึงจะเป็นการตั้งมาตรฐานความอร่อยในระดับต่ำก็เถอะ 55555 พวกเรามีกฎอยู่ว่า ถ้าอีซัคบอกว่าไม่อร่อย แสดงว่ามันไม่อร่อยจริงๆ ครั้งหนึ่งเราไปกินซุปกระดูกวัวด้วยกัน แต่ร้านนั้นทำออกมาไม่อร่อยเลยครับ ทุกคนหิวจนแทบตายแต่ก็กินกันไม่ลง เลยสั่งเกี๊ยวซ่ามากินแทน ปรากฏว่าเกี๊ยวซ่าก็ไม่อร่อยอีกนั่นแหละครับ แต่ถึงอย่างนั้นอีซัคก็กินเกลี้ยงเลย หลังจากวันนั้นพวกเราเลยแต่งตั้งอีซัคเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านร้านอาหารขั้นต่ำไปโดยปริยาย 55555 อีซัคมีปรัชญาการกินว่า "ขอให้อิ่มเป็นพอ!" ถึงจะกินเก่งมากแต่กลับไม่ค่อยอ้วนเลยสักนิด พอเห็นอีซัคตีกลองก็เข้าใจเลยว่าทำไม แต่ตอนนี้อีซัคเริ่มกินข้าวจานเดียวก็อิ่มแล้ว ผมแอบกังวลนิดหน่อยว่ามีอะไรหรือเปล่า 

มีคนเคยบอกว่านักดนตรีจะแสดงบุคลิกของตัวเองผ่านการเล่นดนตรีครับ สำหรับอีซัคก็คือมือกลองที่มีจุดเด่นคือการเล่นที่ทรงพลัง สมกับนิสัยที่ร่าเริงสดใสของเขาเลยครับ การเล่นของอีซัคยิ่งเฉิดฉายในไลฟ์คอนเสิร์ต ฟังเสียงกลองที่กระหึ่มเหมือนฟ้าร้องแล้ว มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้พลังที่เพิ่มขึ้นมาอีกเท่าตัวเลยครับ ในวง อีซัคทำหน้าที่พาอารมณ์ของโชว์ไปข้างหน้าอย่างมั่นคง พอปล่อยพลังพร้อมๆ กันเป็นทีม ก็จะได้ความรู้สึกสะใจสุดๆ แต่ในทางกลับกัน ถ้าอีซัคหลุดจังหวะ ทุกคนก็จะเซๆ ไปด้วยเหมือนกันนะครับ ผมเองก็มีช่วงต้นโชว์ที่ชอบเกร็งตัวเหมือนกัน มีครั้งหนึ่งตอนเล่นที่เบอร์ลิน ผมเห็นว่าอีซัคตื่นเต้นเกินไป ก็เลยหันหลังไปส่งสัญญาณให้ใจเย็นลง แล้วรู้สึกได้เลยว่าเขาค่อย ๆ ผ่อนคลายลงครับ หลังจบโชว์เขายังขอบคุณผมที่เตือนอีกด้วย ผมรู้สึกดีมากที่ได้หายใจไปด้วยกันในขณะแสดงครับ

อีซัคเป็นคนที่ผมว่าจิตใจดีที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลยครับ ถึงตัวจะใหญ่แต่ก็แอบขี้กลัวด้วย ที่เคยเห็นว่าเขาโมโหที่สุด (ถึงจะไม่ค่อยเรียกว่าโมโหก็เถอะ) ก็คือตอนที่พวกเรากินข้าวด้วยกัน แล้วตกลงว่าจะเป่ายิ้งฉุบเลือกคนล้างจาน พอตอนที่เขาไปเข้าห้องน้ำ เราสามคนก็แอบวางแผนให้ออกเหมือนกันเพื่อโกงครับ แต่สุดท้ายอีซัคกลับชนะพวกเราซะงั้น เราเลยรีบบอกว่า "เอ่อ.. คนชนะต่างหากที่ต้องล้างจาน~" ปรากฏว่าอีซัคเสียใจจนเดินออกจากบ้านไปเลย ผมรีบวิ่งตามไปขอโทษแล้วบอกว่าจะซื้อของอร่อยๆ ให้ เขาถึงยอมใจอ่อนครับ  

อีซัคเป็นคนที่ถ้าโดนแกล้งก็จะมีฟีดแบ็กน่ารักๆ กลับมาแบบนี้แหละ ถึงได้เข้ากับมินฮยอกได้ดีสุดๆ เวลาเห็นสองคนนั้นแหย่กันเหมือนดูซิทคอมเลยครับ น่ารักดี

เวลาผมอยากนั่งดื่มชิลๆ เขาก็จะมานั่งเป็นเพื่อนเสมอครับ สมัยที่ผมอยู่ย่านยอนนัมดง พวกเราสองคนไปตระเวนกินร้านอร่อยกันเยอะเลยครับ ถึงดูไม่น่าเชื่อ แต่จริงๆ เราสองคนคอเดียวกันนะครับ ผมไม่ค่อยดื่มมาก่อน แต่พอรู้ว่าดื่มโซจูได้โดยไม่มีอาการแพ้เหมือนเหล้าอย่างอื่น ก็เลยเริ่มดื่มโซจูนิดๆ หน่อยๆ พอดื่มแบบกระดกทีละหลายๆ ครั้ง ก็เมาประมาณเดียวกับอีซัคพอดีครับ ช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ได้ชวนไปนั่งดื่มเลย พรุ่งนี้ว่าจะลองชวนดู

พวกเราเคยคุยกันเล่นๆ ว่า ถึงเราจะมีช่วงที่ไม่ค่อยเข้าใจกันบ้าง แต่ถ้าใครสักคนไม่ใช่คนนี้ตั้งแต่แรก วงของเราคงแตกไปนานแล้วครับ ถ้ามีอะไรที่เรียกว่าโชคดีที่สุดในชีวิต ผมว่าคงจะเป็นการได้พบกับพวกเขานี่แหละครับ (มินฮยอก, คิมโฮ, อีซัค) ตอนเขียนโพสต์แนะนำสมาชิก ผมคิดได้เลยว่า ถ้าไม่อยากเสียพวกเขาไป ผมต้องตั้งใจมากกว่านี้อีกครับ

วันนี้ก็เลยขอแนะนำเพลงที่ผมกับอีซัคได้เล่นแจมด้วยกันครั้งแรกนะครับ นั่นคือเพลง "It's On" ของ George Duke 

แล้วเจอกันครับ!