Pairing : ทารคา,อ๊อด,มารตา

------------------------------------------

“เฮ้อออออ…” ชาดบิดขี้เกียจอยู่ตรงระเบียงห้องตัดต่อชั้นบน อากาศครึ้มๆวันนี้น่านอนเหลือเกิน
นานๆจะมีวันว่างจริงๆซักที แต่อยู่ๆก็มีเสียงคนคุยกันแว่วๆจากข้างล่างมาตัดบรรยากาศซะนี่

“พี่เทหะเอื้อมมือมาทางนี้จ๊ะ”

“เอ..ด้านหน้าตรงนี้เหรอ”

เสียงไอ้อ๊อดกับพี่นี่นา วันนี้ว่างไม่มีงานอะไร ทำไมยังมาออฟฟิศกันหว่า

“ลองขยับมาทางซ้ายนิดนึงนะจ๊ะพี่ ..อืม…อะ..ซ้ายอีกนิด…”

“แบบนี้เหรอ..”

“อา….ดีจ๊ะ…”

“พี่ต้องใส่แรงมากกว่านี้จะดีกว่านะจ๊ะ”

“กลัวออกแรงเยอะแล้วมันจะหยุดไม่ได้น่ะซิ”

ชาดที่นั่ง(แอบ)ฟังอยู่บนระเบียงขมวดคิ้วนิดๆ….ทำสีหน้าครุ่นคิด สลับกับเอามือถูหน้าตัวเอง
…จะว่าไป… ช่วงเข้ามาทำงานใหม่ๆ อ๊อดก็เคยบอกว่าชอบพี่ทารคามากๆๆๆๆ ชื่นชมที่พี่ทำได้แทบจะทุกอย่าง แถมจริงๆแล้วเป็นคนปากร้ายใจดีต่างกับที่เห็นภายนอก ความประทับใจมันคงเพิ่มจนกลายเป็นความหลงได้ซินะ…

พี่ทารคาก็เคยบอกว่าอ๊อดมันก็น่ารักดี ชอบมาพูดจ๊ะจ๋าใกล้ๆ รู้สึกฮีลลิ่งแบบแปลกใหม่ดี ดูพี่ก็เอ็นดูมันไม่น้อย หรือว่าทั้งสองคน…. จะกำลังแอบคบกัน!!!! //สีหน้าตกใจมีสายฟ้าฟาด

“อ๊ะ!! ไม่ใช่ตรงนั้นจ๊ะพี่เทหะ พี่ต้องค่อยๆอ้อมมือมาทางด้านหลังแล้วค่อยๆทำ”

“อา…โอเค… แบบนี้ดีขึ้นมั้ย”

“…ดี…ดีมากเลยพี่ อย่าเพิ่งหยุดนะ”

…ชาดเม้มปากแน่น…… แอบฟังแบบนี้จะดีหรือวะไอ้ชาด!!! ชาดทึ้งหัวตัวเอง เหงื่อตกเม็ดใหญ่

นั่นก็พี่ อีกคนก็เอ็นดูเหมือนน้องเหมือนเพื่อน แถมยังต้องทำงานด้วยกันไปอีกยาว โฮ้ยยยยยยย ทำไมกูต้องมาอยู่ตรงนี้ยยยยยยย

“ดะ..เดี๋ยวก่อนพี่เทหะ…… มันเร็วไป ขอช้าๆกว่านี้นะจ๊ะ เดี๋ยวจะตามกันไม่ทัน…”

“ได้..…ถ้าพอชินแล้วเดี๋ยวจะลองของจริงกันเลยมั้ย”

ยังไม่ทันสิ้นเสียงของคนพี่ด้านล่าง ชาดลุกพรวดขึ้นมาจนเก้าอี้กระเด็น แล้วชะโงกหัวลงมาจากชั้นสอง ตะโกนบอกสองคนด้านล่าง

“หยุดดดด!!! พวกพี่กับไอ้อ๊อดจะทำอะไรกันมันก็เรื่องของพี่! จะคบกันผมก็ไม่ว่าอะไร! แต่ช่วยไปทำกันในห้องได้มั้ยยยย!!!”

ชาดหลับหูหลับตาตะโกนไปด้วยความเลือดขึ้นหน้า พอตั้งสติลืมตาขึ้นมามอง… กล้องใหญ่ตัวใหม่ที่ออฟฟิศเพิ่งถอยมาเมื่อสามวันก่อนตั้งตระหง่านอยู่ข้างล่าง ไอ้อ๊อดยืนสตั๊นอยู่หลังviewfinderกล้อง มีพี่ทารคายืนมาร์คจุดshift focus ทำหน้าเหยเกอยู่ตรงหน้าเลนส์

((*อนึ่ง*shitf focusคือการที่ตากล้องต้องการเปลี่ยนจุดชัดของภาพไปเป็นอีกจุดหนึ่ง ซึ่งในกล้องตัวใหญ่ๆจะต้องมีผู้ช่วยกล้องอีกคนช่วยทำ และจะต้องซ้อมกันหลายครั้งเพื่อที่จังหวะในการโฟกัสจะได้สมูทเท่าที่ต้องการ, อ๊อดกับทารคาก็กำลังฝึกกันอยู่นี่แล))

“…มารต๊าา!!!” เสียงแหบต่ำคำรามขึ้นมาพร้อมมองน้องชายที่อยู่บนชั้นสองจนตาเขียว “จะ..จ๋า..ท่านพี่ แหะๆ” คนตัวใหญ่รีบหนีออกจากระเบียงกลับไปในห้องด้วยความกลัวพี่ด่า “มึงอยู่นั่นเลย!เดี๋ยวกูขึ้นไปหามึงเอง! จิ้นอะไรของมึงวะ!”

ผมสีแดงชาดพริ้วผ่านหน้าอ๊อดไปด้วยความเร็วพร้อมเสียงเดินตึงตังๆขึ้นบันไดไป อ๊อดทิ้งตัวนั่งลงที่พื้นข้างๆกล้อง พร้อมถอนหายใจ

“เฮ้อ…พลาดอีกและ อุตส่าห์ได้อยู่กันสองคน”