เรื่อง : คิมจียองเกิดปี 82
ผู้เขียน : โซนัมจู
สำนักพิมพ์ : เอิร์นเนส พับลิชชิ่ง
ปกหลัง
"มีคนเรียกฉันว่าปลิงละ"
งานเขียนตีแผ่สภาพชีวิตจริงของผู้หญิงในสังคมเกาหลีใต้
ชีวิตที่ดำเนินท่ามกลางความกลัว อ่อนล้า สับสน ตื่นตระหนก
ว้าวุ่น และท้อแท้ แปลกดีนะ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่
แต่อ่านแล้วฉันน้ำตาคลอเบ้า สารพัดสถิติกับข่าว
ที่ไม่อาจถอนสายตาได้นั้น แสดงรายงานอันเถรตรงและเศร้าสลด
เกี่ยวกับตัวฉันเองและตัวตนของอีกหลายจียอง
เราต่างเติบโตมาภายใต้ความรุนแรง และความไม่เท่าเทียมยิบย่อย
ที่มองตาเปล่าไม่เห็นอย่างไรเสียแฮปปี้เอ็นดิ้งก็ไม่มาเยือน
เราเพียงแต่โชคดี หรืออาจเพียงบังเอิญเป็นหนึ่งใน "เด็กหญิง"
ผู้รอดที่มีโอกาสพูดถึงมันและฝากบันทึกไว้เช่นนี้
(ชเวจีอึน นักเขียนข่าวเว็บแมกกาซีน IZE)
รีวิว - เม้ามอย
สิ่งที่สะเทือนใจที่สุดคือเรื่องราวที่ไม่ได้แปลกพิสดาร แต่เป็นเรื่องธรรมดามาก ๆ ที่เกิดอยู่กับผู้หญิงหลาย ๆ คนในทุก ๆ วัน โดยที่เราไม่เคยสงสัยหรือตั้งคำถาม ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ หรือหากพูดออกไป ก็โดนตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี น่าเศร้านัก เป็นหนังสือที่ดี อยากให้ทุกคนได้อ่านเพื่อให้เราตระหนักว่าสิ่งที่เป็นอยู่ มันดีแล้วหรอ ตอนจบแม่งเจ็บ
ครบแล้วค่ะ ปี 2019 อ่านไป 49 เล่ม ได้อยู่นาาาา
เจอกันเล่มหน้าค่ะ ?
(รีวิวครั้งแรก 31 ธ.ค. 2019)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in