มันก็คงเป็นเรื่องที่ยาก ถ้าหากเราต้องเดินทางโดยที่จุดหมายมันเลือนลาง หรือบางคนก็เดินทางอย่างไม่มีจุดหมาย เเต่สำหรับฉันการเดินทางอย่างไร้จุดเริ่มต้น มันช่างยากกว่า
      ทุกเวลา14.10 น. จะเป็นช่วงเวลาว่างๆบนรถบัสกับการเดินทางสายเดิม ถึงตัวจะเดินทางเเต่ใจกับหวนกลับไปยังที่ที่จากมา แต่มันก็ผ่านมานานมากจนบางครั้งเหมือนมันกำลังจะหายไป ขออย่างน้อยให้ทุกเวลานี้ของทุกวันได้นึกถึง เผื่อจะปะติดปะต่อเรื่องราวให้พอเเก่การจดจำ
     บางครั้งจุดเริ่มต้น ก็ทำให้จุดหมายชัดเจนขึ้นมาอีกนิด และบางครั้งจุดเริ่มต้นก็ค่อยเตือนสิ่งที่เราเคยเป็น และสิ่งที่เรากำลังจะเป็น เเละนั่นคือตัวตน




ดำเนินต่อไป....ยอมรับ