หลายปีผ่านไปหลังจากที่ซิกจากไป โรมยังคงดำเนินชีวิตต่อไปแม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็นวิญญาณของซิกอีกแล้วแต่ความทรงจำของเขากับเธอยังคงอยู่ในใจเสมอ โรมกลับมาใช้ชีวิตปกติหางานทำ ได้อกหักอีกครั้งได้พบรักอีกครั้ง และพบปะเพื่อนๆบ้างบางที  โรมมักจะกลับมาที่ภูเขาเรดาร์เพื่อมองดูพระอาทิตย์ตกเขานั่งที่จุดเดิมที่เคยเจอกับซิกครั้งแรกนั่งมองท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีจากน้ำเงินเป็นส้มแดงแล้วเขาก็จะระลึกถึงวันที่เขาได้พบกับซิกครั้งแรกและทุกๆช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกัน

เวลาผ่านไป 10 ปีภูเขาเรดาร์ถูกปรับปรุงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ปลอดภัยมากขึ้น โรมกลับมาที่นี่อีกครั้งเขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงมากมายแต่ความรู้สึกที่เขามีต่อที่นี่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย

วันหนึ่งเขากลับมาที่ภูเขาเรดาร์และนั่งมองพระอาทิตย์ตกอย่างที่เคยทำระหว่างที่เขานั่งอยู่ เขาเห็นเด็กน้อยคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาเด็กน้อยคนนั้นมีลักษณะคล้ายซิก ทั้งใบหน้าและรอยยิ้มที่สดใส

“คุณลุงมาคนเดียวหรอคะ หนูเห็นคุณลุงนั่งเหงาๆ นี่บาร์บีคิวค่ะพ่อแม่หนูย่างแล้วให้เอามาให้” เด็กน้อยพูดพร้อมกับยื่นจานบาร์บีคิวให้โรม

โรมยิ้มออกมาและรับจานบาร์บีคิวจากเด็กน้อย “ขอบใจมากนะหนู”

เด็กน้อยยิ้มด้วยความสดใส

โรมยิ้มให้เด็กน้อยและขอบคุณพ่อแม่ของเขาก่อนที่เด็กน้อยจะวิ่งกลับไปหาพ่อแม่ด้วยความสดใสร่าเริง