ต้องบอกก่อนเลยว่านี่เป็นการเขียนรีวิว อาจจะยังไม่ดีเท่าไหร่ ยังไงก้็ฝากทุกคนติชมกันได้เด้อออ

ก่อนอื่นขอพูดถึงระบบการศึกษาและค่านิยมในอินเดียก่อน ว่า ด้วยยุทธศาสตร์การพัฒนาของอินเดียที่มุ่งหวังให้นักวิทยาศาสตร์ นักคอมพิวเตอร์ นักวิศวกรรม เป็นตัวแปรสำคัญในการดีดตัวเองให้ทัดเทียมประเทศมหาอำนาจ   ทำให้ทุกวันนี้ อินเดียผลิตแรงงานด้าน IT มากเป็นอันดับ2ของโลก ติด 1ใน 6 ประเทศที่มีเทคโนโลยีอวกาศชั้นสูง มีอุตสาหกรรมการผลิตยาที่ก้าวหน้าระดับโลก  โดยเฉพาะโปรแกรมเมอร์ระดับโลก ๆ ก็คนอินเดียทั้งนั้นแหละ… 38% ของจนท.ใน NASA เป็นคนอินเดีย, 34%  microsoft เป็นคนอินเดีย , 28% ของ IBM เป็นคนอินเดีย, 17% ของ Intel ก็เป็นคนอินเดีย เพราะที่อินเดียเค้ามีเปิดสอนเขียนโปรแกรมกันชนิดที่ว่าให้เป็น “เทพแห่งโปรแกรมเมอร์” เลย สังคมอินเดียเลยชอบให้

 “ลูกชายต้องเรียนวิศวะ & ลูกสาวต้องเรียนหมอ”

 ไม่งั้นจะไม่มีใครจะเอาไปเป็นคู่ครอง ไปเรียนอย่างอื่นเหรอถือว่าเป็นพวกเบอร์สอง จะเรียนล้ำยุคไฮเทคแค่ไหนก็ช่างเถอะ แต่ยังมีที่ให้ระบบการแบ่งชั้นวรรณะแทรกซึมเข้าไปได้อยู่ดี  ในระบบการศึกษาของอินเดียเอง เค้ามักจะเน้นท่องจำตำรา จำได้มากก็ได้เกรดดี ครูชอบให้ตอบตามตำรา ดังนั้น เด็กอินเดียเลยความจำดีมากกก  เพราะท่องจำกันเป็นบ้าเป็นหลังนี่เอง และด้วยการเรียนที่สุดกดดันนี้  ทำให้มีสถิติคนอินเดียฆ่าตัวตาย 15คน/ชม. เพราะทนความกดดันความคาดหวังของครอบครัวไม่ไหว   นับวันการแข่งขันดูจะรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ  

ขอบคุณข้อมูลเบื้องต้นจาก http://1uponatime.com/3-idiots/

เรื่องดร่ามา-คอมเมดี้   เรื่องนี้จะเล่าสลับไปมาระหว่างช่วงเวลาปัจจุบััันและอดีตในสมัยที่ยังเป็นนักศึกษาวิศวะฯ 

คนแรกตัวเอกของเรื่อง คือ Ranchodas   เป็นคนที่คิดต่างจากระบบการสอนของที่นี่ เป็นคนที่ฉลาดโดยไม่ได้แค่มาจากการท่องจำตำรา แต่มาจากทักษะ ความช่างสังเกต และการประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง

 คนที่ 2 คือ Raju เป็นคนที่มีฐานะยากจน แต่ก็ดั้นด้นพยายามสอบเข้าคณะวิศวะฯ เพื่อให้ครอบครัวมีชีวิีตที่ดีขึ้น   

 คนสุดท้าย คือ Farhan เป็นคนที่ชอบถ่ายรูป แต่ที่บ้านบังคับให้มาเรียน (นี่ไง!บังคับเพราะค่านิยม)

ทั้งสาม ได้เรียนรู้ในรั้วมหาลัย ผ่านเรื่องราวอุปสรรคต่างๆ มิตรภาพ การศึกษา ความฝัน ครอบครัว หลายๆอย่างที่เราได้ดูในหนังเรื่องนี้ ทำให้เราย้อนกลับมาคิดถึงประเทศไทย ที่ยังมีค่านิยมบางอย่าง ทำให้คนหลายคนต้องสูญเสียความฝันและความเป็นตนเองไป ไหนจะเรื่องมิตรภาพที่เรารู้สึกว่ามันซึ้งและจริงใจจนแอบน้ำตาคลอ เรื่องระบบการศึกษาที่กดดันทำให้คนถึงกับต้องฆ่าตัวตาย (แอบสปอยล์เล็กน้อย-..-) ความรักคนหนุ่มสาว และอื่นๆ เราว่าทุกอย่างในเรื่องมันให้ข้อคิดเยอะมาก อ้อ ! อีกอย่างที่หนังอินเดียไม่เคยพลาด คือ จะมีช่วงร้องรำทำเพลงเล็กน้อยคงความหนังอินเดียไว้ แต่มันก้ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะเราว่า บางเพลงก็เพราะเป็นแนวให้กำลังใจ อย่าง 2 เพลงนี้ 

อีกอย่างที่เป้็นคำพูดติดปากของพระเอกเรื่องนี้คือ All is well ซึ่งเราว่ามันดีมากเลยนะ อารมณ์เหมือนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี ถือเป็นการให้กำลังใจตัวเองได้เลย