1

‘อาจจะเป็นเพราะเธอไม่ชอบดอกไม้’

“ดอกไม้นั่น ซื้อให้ใครวะ” เสียงของแกดังขึ้นข้างๆระหว่างที่กำลังเดินเข้าโรงเรียน

“สวยดีเลยซื้อมา”

“ผู้ชายดอกไม้หรอเราอ่ะ”เสียงแกหยอกล้อกับดอกไม้ในมือของเรา เส้นผมที่ปลิวไหวไปตามทิศทางลม แสงแดดอ่อนๆ และรอยยิ้มหวานบนใบหน้าของแก

“ให้ เอามั้ย”

เราคิดว่าเหมาะกับดอกไม้มากๆเลยนะ

“เหอะ ไม่เอาอ่ะดอกไม้กับฉันไม่เหมาะกันหรอก” ใช่แกตอบมาว่าดอกไม้ไม่เหมาะกับแกแล้วเดินนำหน้าเข้าห้องเรียนไป

ไม่นานนักมีเด็กผู้ชายถือช่อกุหลาบสีแดงเดินเข้าไปในห้อง

เดินตรงเข้ายังที่ที่แกนั่งแล้วมอบช่อกุหลาบแสนสวยให้กับแก

“อ่ะ เราให้ เราว่ามันเหมาะกับเธอนะ”

“แค่ดอกเดียวเราก็ดีใจจะแย่ ขอบใจนะ”แกยิ้มพร้อมรับมันมาถือไว้ในอ้อมแขน

หรือว่าแกไม่ชอบดอกไม้พันธุ์นี้นะ

2

‘อาจจะเป็นเพราะเธอไม่ชอบขนมที่ให้’

“ขนมใครอ่ะ” แกหันมาถามหลังวางกระเป๋าไว้บนเก้าอี้ไม้

“ให้ มันหนึ่งแถมหนึ่ง”

“เอาไปกินเหอะ ฉันลดน้ำหนักอยู่ว่ะ”แกว่าพร้อมดันขนมบนโต๊ะแกมาไว้ที่โต๊ะเรา

พักกลางวันเป็นช่วงที่วุ่นวายที่สุดในโรงเรียนทั้งมอต้นมอปลายเดินกันพลุกพล่านไปหมด

แต่เราก็เห็นแกอยู่ดี

แก กับเด็กผู้ชายคนเดิมที่ให้ดอกไม้กำลังนั่งกินขนมอยู่ด้วยกัน

หรือเพราะว่าแกไม่ชอบขนมที่เราให้

3

‘อาจจะเป็นเพราะเธอไม่ชอบเพลงที่ฉันร้อง’

“แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคิดเช่นไร..” งานโรงเรียนที่เราได้ขึ้นไปร้องบนเวทีเพลงที่เราตั้งใจร้อง แต่ดูเหมือนการอยู่บนเวทีของเราทำให้เห็นแกกับเขาชัดมากขึ้น

4

‘คงเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน’

 คงเป็นตอนนั้นที่จู่ๆเราก็คิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เราหยิบยื่นให้แล้วแกไม่เอา

ไม่ใช่เพราะแกไม่ชอบขนมหรือดอกไม้หรือแม้แต่เพลงที่เรากำลังตั้งใจร้องให้อยู่ ณ ตอนนี้

แต่เพราะเราไม่ใช่ ไม่ใช่สำหรับแก

ไม่ใช่แม้แต่อย่างเดียวที่แกจะชอบ

ต่อให้ในมือเรามีขนมที่แกชอบมากที่สุดในโลกแกก็จะไม่รับของสิ่งนั้นไป เพราะคนที่ให้มันคือเรา

อันที่จริงมันอาจจะเป็นใครก็ได้

ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เรา

ใครก็ได้ที่ไม่ได้ลงเอยที่แกกับเรา

เพราะเราไม่ใช่ไม่ใช่คนที่แกจะรับดอกไม้

ไม่ใช่คนที่แกจะนั่งกินขนมด้วย

ไม่ใช่คนที่แกจะเขินไปกับเพลงที่ร้องด้วยกัน

อาจเพราะว่าเราไม่ใช่อะไรสักอย่างเลยในชีวิตแก

แต่สำหรับเรา

แกอาจจะเป็นทุกอย่างที่ใช่มากที่สุดในชีวิตแล้ว